“The Witcher: Blood Origin” (2022) * recensie

Dit moet de zwakste mini-serie zijn die ik de laatste 10 jaar heb gezien. “The Witcher: Blood Origin” (2022) van Declan De Barra is ronduit crap! En als dit een voorbode is voor The Witcher zonder Henry Cavill dan belooft dit niet veel goeds. Wanneer je de 4 episodes van elk 48 minuten bekijkt van deze prequel-serie dat wordt één zaak zonneklaar: datgene wat werkt in “The Witcher” serie, is The Witcher Geralt of Rivia! Hij is zowel slim, sarcastisch als pretentieloos op een manier die het zelf-serieuze kantje van het fantasiegenre weghaalt. En dat is het grote verschil met deze troep.

Korte inhoud: Blood Origins speelt zich af in een elfenwereld 1200 jaar voor de gebeurtenissen in “The Witcher” en vertelt een verhaal dat verloren is gegaan in de tijd: de creatie van het eerste prototype van Witcher en de gebeurtenissen die leidden tot de cruciale ‘conjunctie van de sferen’, wanneer de werelden van monsters, mannen en elven versmolten tot één.

Ik begrijp niet dat iemand bij Netflix dit script van Sophia Brown, Laurence O’Fuarain en Mirren Mack heeft gelezen en goed vond om verfilmd te worden. In een niet zo ver verleden werd het potentieel van een serie beoordeeld aan de hand van een piloot-aflevering. Een eerste aflevering die niet alleen de karakters kon voorstellen maar ook iets meegeven omtrent het verhaal, alsook een duidelijk beeld over de toon van de serie. Voldoende om een goed oordeel te vellen, en eventueel zelfs nog wat bijsturingen aanbrengen. Maar een piloot-aflevering kan veel geld kosten, zeker wanneer je te maken hebt met fantasy verhalen waarbij niet alleen decors gebouwd moeten worden maar ook heel wat kostuums gemaakt en een heus make-up team. Dus worden er nu scripts gelezen, hoewel, ik denk niet dat Netflix-bonzen veel scripts lezen als je ziet wat ze allemaal uitbrengen.

Een meer woke-serie kon je echter niet bedenken. Volledig geschreven en geregisseerd door vrouwen (Sarah O’Gorman, Vicky Jewson) met een heel diverse cast waarin vrouwen eigenlijk de stuwende krachten zijn. Maar wat heb je aan al die goede bedoelingen als je script op de ballen trekt en de twee cineasten hier nauwelijks iets goed van kunnen maken. Michelle Yeoh is misschien het beste wat de serie te bieden heeft en haar talent werd recent nog maar eens bewezen met de geniale sci-fi-fantasy film Everything Everywhere All at Once (2022) van A24. Maar zelfs zij kan de gruwel die “Blood Origin” was niet redden. De makers hebben gewoon alle clichés uit het genre op een papiertje geschreven en in een doos gestopt, eens goed geschud en daarna de papiertjes naast elkaar gelegd en zo hun verhaal gemaakt, gekruid met wat girl-power en een man die een andere man kust, en de klus was geklaard.

Wat heeft Blood Origin met The Witcher te maken? Vrijwel niets zo blijkt. Het is weer een voorbeeld van iemand die de naam van een gevestigd Intellectual Property gebruikt en hiervan een verheerlijkte fanfictie maakt, wat in dit geval eerder een veredelde fanfictie was. Bekijk gewoon de eerste aflevering en aanschouw het geklungel. Spoiler alert … het wordt geenszins beter naarmate het verhaal vordert. Het wordt zelfs erger…veel erger. En dat is tevens het resultaat van iemand die geen flauw benul heeft van het bronmateriaal, met name de game. Iets wat mogelijks ook de basis was voor wat discussies tijdens de productie van “The Witcher” serie met Henry Cavill die wél degelijk een gamer is.

De show draait om wat alleen kan worden omschreven als een soort gemeenschap die op zoek gaat naar wraak voor het verraad die ze hebben doorstaan. Bij momenten had ik de indruk dat ze eerder hun inspiratie hadden gehaald bij Dungeons & Dragons, met één of twee kleine eigenaardigheden om ze gedenkwaardig te maken: de elfenstrijder die het leven van bloedvergieten achter zich liet. De zwaardmeester die een reden heeft om op iedereen boos te zijn, zodat je niet echt weet of je haar moet vertrouwen. De magische man die per ongeluk de slechteriken hielp. De dwergvechter die vrolijk ten strijde trekt met een hamer gemaakt van de as van een overleden minnaar. Maar er is geen band tussen al die personages en bijgevolg werkt deze “fellowship” niet.

Het lijkt als een soort prelude op seizoen 3 van The Witcher zonder Cavill. Maar “Blood Origin” kan nauweljks op eigen benen staan dat dit misschien niet de beste promotie is. Meer nog, misschien hadden ze deze serie beter ‘Warner Bros’-gewijs gecancelled. De serie is hoe dan ook te zien op etflix sinds


Review “The Witcher: Blood Origin” (2023)
Recensie door op

Beoordeling: 1 / 5

rating

6 Comments

  1. Mirthe

    Ik snap niet hoe series zo ver komen met zoveel hoofdacteurs die totaal niet in staat zijn om te acteren. Alsof dit duur moet zijn geweest om te maken en de meest meeslepende personages zijn Scian en Meldolf, de rest kan niet acteren en heeft geen chemie met de groep. Ik moet de 4de episode nog bekijken maar ik denk dat ik het hierbij zal laten.

    Reply
  2. Tim

    Ik had het gevoel dat het was geschreven door diegene die het originele Witcher-verhaal maar niks vonden en zo Cavill naar de uithang hadden geduwd. Ze wilden hun eigen verhaal maken en het voelde als een fantasy-tienersoap meer dan een Witcher serie, het voelde gewoon zo raar. En dan was er nog dat vreselijke acteerwerk erbovenop.

    Reply
  3. Arte

    Ik heb het twee afleveringen volgehouden, tijd die ik nooit meer zal terug zien.

    Reply
  4. Wachowski

    Bepaalde episodes van Xena Warrior zien er veel beter uit dan deze serie. Ik dacht in het begin dat het slecht acteerwerk de bedoeling was, maar dit was dus onbedoeld slecht.

    Reply
  5. Cheriff

    Witcher 3 is bij deze dood en begraven.

    Reply
  6. Shell

    Dit was echt een schijtserie

    Reply

Leave a Comment

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *