Joker doorbreekt als eerste R-rated film het $1 miljard plafond

Zoals we hier al hadden voorspeld is het uiteindelijk ook uitgekomen, Joker (2019) doorbreekt als eerste R-Rated film vorig weekend het 1 miljard dollar plafond aan de box-office, en laat Deadpool 2 (2018) met zijn 785 miljoen dollar ver achter zich.

Nochtans kreeg de film de wind niet mee door de leden van de pers, met name van de ‘woke journalisten’ wiens rol van criticus gaandeweg is versmolten tot politieke activist, fanboy en box-office verslaggever, de ene rol al wat problematischer dan de andere. Voor hen moeten alle films deel uitmaken van een groter ideaalbeeld van de maatschappij. Dat kunst nu net vragen moet oproepen, verontrusten of ons aan het denken moet zetten is bijkomstig aan de mogelijke politieke drijfveren. Een mening die tevens gedragen worden door instellingen als The New York Times of nog Rotten Tomatoes, die een film als Captain Marvel (2019) een fresh rating, gaf maar het vertikt om dat te doen voor Joker, wat objectief op vele vlakken een superieure film is. Er zit tevens een enorm verschil in appreciatie tussen pers en publiek wat betreft Joker en Captain Marvel indien je de audience rating bekijkt. Maar zelfs deze kan gemanipuleerd worden door Rotten Tomatoes, een site die al zo betrouwbaar is als pakweg InfoWars.

Joaquin Phoenix in Joker © 2019 Warner Bros

Joker heeft 160 ROTTEN REVIEWS! Het is hallucinant. Maar wanneer je de rotten reviews gaat lezen zie je meteen een patroon waar niet zozeer de film dan wel zijn mogelijke motieven aan de basis ligt van hun bitterheid. Een journalist als Lawrence Ware van The New York Times had er zelfs geen problemen mee om de film af te schilderen als (en ik parafraseer) racistische propaganda? Hij heeft nog maar 8 films gereviewed (bijna allemaal met politieke agenda) maar staat wel vooraan op de Rotten Tomatoes pagina. Dit is ook een vorm van nieuwsmanipulatie, waarmee je zou bevestigen dat de film op dit vlak controversieel zou zijn. Wat deze man schijnbaar niet begreep, was dat de film geen politieke agenda had en op de eerste plaats een karakterstudie wou maken van een radeloze man die kiest voor chaos. Susan Granger van SSG Syndicate gaf de film een 4 op 10 en poneert dat deze brutaal nihilistisch en morele onverantwoordelijke prent een maniakale schurk verheerlijkt, waardoor ze zich afvraagt of het geen echte bedreiging zou kunnen inspireren. Wat Susan uit het oog verliest is dat de film misschien een beeld schets van hoe zo’n man doet wat hij doet en dat we er als maatschappij waakzaam moeten voor zijn. Maar neen, als de toon jouw niet zin leggen we een verband tussen een kunstwerk en maatschappelijk geweld, idem voor muziek of games. Aan dergelijke pseudo-argumentatie krijg ik maagzuur.

Maar al deze galspuwende kritieken hebben uiteindelijk niet het beoogde resultaat gehad want het publiek is massaal naar de bioscoop getrokken, en zelfs andere potentiële blockbusters (cf. Terminator: Dark Fate en Gemini Man) naast zich gelaten. Binnenkort zijn de Oscars, en ik kan me niet inbeelden dat The Academy de verdiensten van de film niet in ere zullen herstellen, zeker nu ook blijkt dat Joker records breekt aan de box-office, net zoals Avengers: Endgame (2019) overigens. Het wordt dus een strijd tussen de “cinema” van Martin Scorsese en de nieuwe “comic-book cinema”.