Fast & Furious 6 (2013) ***½ Blu-ray review

Universal heeft een aantal jaren vaste box-office zekerheid gehad met de Fast & Furious films en kon zich flops als Ronin 47 veroorloven. F&F is een franchise waar gigantisch veel poen mee wordt opgeschept is en deze Fast & Furious 6 (2013) van Justin Lin (poster) heeft zelfs de grootste box-office recette gerealiseerd uit de reeks tot dan toe. Met een productiebudget van 160 miljoen dollar heeft de film 741 miljoen dollar opgebracht en werd meteen de tweede meest succesvolle film van 2013, na Iron Man 3 (2013). Het lanceerde meteen ook Fast & Furious 7 (2015) met 1,5 miljard dollar als recette, gevolg door The Fate of the Furious (2017) met 1,2 miljard dollar. Vanavond is Furious 6 te zien op VTM 3 om 20u30.

Ik was geen al te grote fan van de eerste Fast & Furious trilogie, maar wat de makers met de laatste 3 films hebben aangevangen is toch wel indrukwekkend. De chronologie en de titels van de verschillende films is wel wat n’importe quoi; het begon allemaal met The Fast and the Furious (2001), nadien kwam 2 Fast 2 Furious (2003) en vervolgde met The Fast and the Furious: Tokyo Drift (2006), wat uiteindelijk de laatste film is van de 6 films. Fast and Furious (2009), Fast Five (2011) en deze Furious 6 (2013) zijn prequels op Tokyo Drift, wat naar mijn mening toch uit de reeks.

Korte inhoud: Na hun indrukwekkende heist in Rio de Janeiro hebben Dom (Vin Diesel), Brian (Paul Walker) en de rest van het team zo’n $100 miljoen overgehouden. Ze zijn echter nog steeds voortvluchtig en wonen nu verspreid over de gehele wereld. Hobbs (Dwayne Johnson) is een internationale criminele organisatie op het spoor onder leiding van Owen Shaw (Luke Evans). Wanneer Hobbs ontdekt dat Dom’s doodgewaande ex-vriendin Letty (Michelle Rodriguez) de rechterhand is van Shaw, roept hij de hulp in van Dom en zijn team. Ze reizen af naar Europa om in de straten van Londen de strijd aan te gaan met deze meedogenloze criminelen.

En ik heb evenveel genoten van deze prent als van de vorige Fast Five (2011), en vreemd genoeg lijkt deze franchise maar niet zonder benzine te vallen. Ja het is een popcorn actiefilm met een halfbakken plot, snelle wagens en ietwat goedkope one-liners (ik herken meteen het werk van scenarist Chris Morgan), maar je kunt niet zeggen dat het verveelt (ook al mochten ze er gerust 20 minuten van hebben ingekort). En als het op popcorn aankomt kan ik eigenlijk nog meer genieten van een Pacific Rim (2013), maar deze popcorn is gemakkelijk te verteren en meer toegankelijk voor een groter publiek. Om maar te zeggen dat een gewone werkende ziel, met nul cinema-ervaring, hier meteen mee weg is. Je hebt hier geen initiatie in filmconventies van doen om hiervan te genieten. Meer nog, je hebt zelfs geen voorkennis nodig uit de vorige films.

Wat is dan het geheim van deze kip met gouden turbo-eieren? Heel simpel, het is een franchise die het fenomeen van de auto heeft heruitgevonden. De auto is iets was ons leven dermate heeft beïnvloed dat we er moeilijk onberoerd bij blijven, tenzij je principieel de auto uit je leven wil bannen. Het speelt meteen in op de gevoelens die wij (de jongens toch) koesterden, toen we in onze jeugdjaren met autootjes aan het spelen waren. Maar ook later wanneer we interesse kregen in de mechaniek van voertuigen, hun cilinderinhoud en hun velgen. Daarnaast heeft de auto ook een psychologische dimensie. De auto staat niet alleen symbool voor snelheid, kracht en zelfs seks, maar bovenal onze vrijheid. Bij vele mensen is de wagen zelfs een verlengstuk van hun eigen personae, die hun kwaliteiten in de verf moeten zetten of net hun tekortkomingen moet compenseren. De Fast & Furious films brengen dit universum dan ook nog eens in een soort escapistische dimensie met illegale straatraces tussen design sportwagens, gooien er nog wat knappe wijven bovenop en stoere, gespierde binken, en pakken alles in met een afgelikte fotografie. Dus ook al ben je geen fan van dit lichtvoetig zomerblockbuster-vertier, kan je niet anders dan respect hebben voor het geslaagde business-model.

Hoeveel franchisen ken jij waarvan de kwaliteit van de sequels evenredig blijft stijgen (althans tot deel 7) naarmate het sequel nummer vordert? Meer nog, na de wat tegenvallende The Fast and the Furious: Tokyo Drift (2006), ook al van Justin Lin, dacht niemand dat er nog een vervolg zou komen. En kijk, hier hebben we een franchise die bezig is met Fast & Furious 11 of beter Fast X: Part 2 – kwestie om er echt een soepje van te maken met die sequel titels. Fast X (2023) flopte wel aan de box-office dus dit 11de deel zou wel eens het orgelpunt kunnen zijn.

Een ding is zeker, Justin Lin is gegroeid als actie regisseur, een kunst waarover critici vaak smalend op reageren. En toch zijn de echte talentvolle actie-regisseur à la John Woo niet zo talrijk. Hij heeft de timing perfect onder controle en hij verliest nooit zijn oog op zijn karakter. Ook al heeft hij scenariowijs niet veel om mee te werken, levert hij datgene naar wat zijn publiek snakt: glimmende rollercoaster actie. Het is nog allemaal niet zeker, maar het zou kunnen dat hij de Highlander (2014) remake zal regisseren. Ik ben benieuwd of hij dezelfde flair kan steken in zwaardvechten als dat hij weet te steken in car races. Deel 7 zal geregisseerd worden door James Wan (Saw, Insidious) en voor deze nieuwe vervolgfilm brengen ze zelfs the transporter Jason Statham in het verhaal (die in deze film een kleine cameo-rol heeft als de broer van de villain – beste post-credits scene ooit, wat mij betreft!), en dit zou tevens de eerste sequel moeten zijn die een vervolg is op Tokio Drift. Ook Djimon Hounsou heeft getekend voor deelname aan de film die zou plaats vinden in Los Angeles, Tokyo, Dubai, Atlanta, en Toronto.

In de film is er ook nog een leuke rol weggelegd voor MMA-fighter Gina Carano, en uit de vorige films hebben we nog steeds Elsa Pataky, Gal Gadot, Sung Kang,Tyrese Gibson, Jordana Brewster en Ludacris.

Maar het succes van de franchise is niet enkel te wijten aan de auto of de regisseur, maar zeker ook aan Vin Diesel, die naast zijn gespierd acteerwerk ook zijn brede schouders onder het project heeft gestoken als producer. Vin Diesel was niet te zien in de sequel en had slechts een kleine cameo-rol in de derde film, maar sinds sinds Fast and Furious 4 zijn het zijn films geworden. In plaats van mussle-car-pissing-contests werden het overheerlijke heistfilms. En ze zullen er mee doorgaan zolang de films geld opbrengen…en dan gaan ze het gehele zootje rebooten. De toekomst van Universal is dus verzekerd.

De Blu-ray die op 25 september 2013 in de winkelrekken ligt, ontgoochelt voor geen seconde. Niet alleen heb je een audio-commentaar van de regisseur over de gehele film, maar ook tal van behind the scenes filmpjes met acteurs en de regisseur die ons alles leren over de filmproductie. Eén van de meest interessante weetjes wat dat de scène op de snelweg in Spanje eigenlijk op een later stadium werd beslist, nadat de ordediensten in Londen niet zo tuk waren op een achtervolgingsscène met een tank in de binnenstad. Waar ze dan blijkbaar wel geen moeite mee hadden was een race met verschillende F1 sportwagens met een opschep-constructie waarbij politievoertuigen in de lucht werden gekieperd. Ze zullen zich in ieder geval niet beklagen want de beelden van Londen zien er prachtig uit.