Netflix heeft een gouden jaar achter de rug met Covid, maar deze pandemie was misschien ook een vergiftigd geschenk want hiermee is de concurrentie ook wat steviger geworden met zowat alle filmstudio’s die deals hebben gesloten met bestaande streamingdiensten of gewoon nieuwe hebben gecreëerd, zoals Disney+ en Paramount+. En gezien de producties allemaal op de lange baan worden geschoven merk je het ook in het aanbod. En de films die wel online verschijnen, zoals deze Outside the Wire (2021), zijn niet meteen films die zullen blijven nazinderen.
Korte inhoud: We bevinden onsEen drone piloot (Damson Idris) wordt naar een levensgevaarlijk militair gebied gestuurd. Samen met de officier Capt. Leo (Anthony Mackie) heeft hij de taak om een massavernietigingswapen op te sporen. Er is haast bij, want ook rebellen onder leiding van Victor Koval (Pilou Asbæk) willen het wapen in handen krijgen.
Regisseur Mikael Håfström (1408, The Rite) heeft klaarblijkelijk affiniteiten met humorloze drama’s en kinetisch – ietwat flets – spektakelfilms. En dat past perfect in het register van Netflix, zeker wanneer je kijkt naar films als Extraction (2020), The Old Guard (2020) of Project Power (2020). Wegwerpproducten die herinneringen oproepen van de vele 80’ties actiefiilms die nauwelijks het bekijken waard waren.
Het script komt van Rob Yescombe en Rowan Athale en zij vonden het een uitstekend idee om hun personages constant wat er aan de hand is te laten uitleggen, waarschijnlijk met het idee dat de kijker te dom is om alles te kunnen volgen, ook al hebben we dergelijke vehikels met oorlogscomplicaties al 100 keer gezien. Het script had eigenlijk wel ideaal geweest voor een videogame. Voor een langspeelfilm zit je wel een beetje op je honger. De film voert ook twee hoofdrolspelers op waar je als kijker moeite mee hebt om sympathie voor te krijgen. De ene heeft moedwillig de dood veroorzaakt van twee 19-jarige soldaten en de andere acteur is gewoon een lul. Gaandeweg ga je wel sympathie beginnen krijgen voor het karakter van Mackie met zijn droge humor. Damson Idris is dan weer heel vlak in zijn vertolking en de enige vrouwelijke rol van belang, Emily Beecham, is ook niet echt indrukwekkend, ook al vermoed ik dat het minder aan haar acteervermogen is, dan wel de gebrekkige acteursregie van Håfström.
Oost-Europa is in chaos vervallen en de VS heeft een vredesmacht ingezet uitgerust met drones, robotinfanterie en zelfhelende supersoldaten. Zodra de thema’s echter zijn geïntroduceerd, verlaat de film ze snel ten gunste van meer generieke race-tegen-de-tijd-sensaties, en valt het terug op de aloude politiek van de Koude Oorlog en het demoniseren van het buitenlands beleid van de VS tussen een reeks vakkundig geënsceneerde, zij het teleurstellende, vuistgevechten en schietpartijen. In tegenstelling tot een film als District 9 (2009) of Chappie (2015) voegt deze prent niks toe aan datgene wat al eerder werd verteld over de toekomst met robots en militaire regimes.
© Netflix
De film is opgenomen in Hongarije in augustus-september 2019, net voor de Covid-19 hel de wereld achter slot en grendel plaatste. Ondertussen hebben ze een volledig jaar aan de visuele effecten kunnen werken en er zitten wel een knappe shots tussen, maar niet wat je al niet eerder hebt gezien. Ze hebben ook drie keer dezelfde animatie gebruikt van robots (gumps) die achtereenvolgens uit een wagen springen. Deze prent duurt ook veel te lang voor zijn eigen goed. Maar voor zij die niet bekend zijn met het werk van Neill Blomkamp kan dit misschien nog wel een verrassende prent zijn. Reeds vanaf 15 januari 2021 is de film te zien op Netflix.
Review Outside the Wire (2021)
Recensie door Alexander op 23 januari 2021
Half plezierig, half coherent, lichtjes cheesy en licht irritant, alles in één.
Ik haatte het einde. Ze hebben verschillende eindes geprobeerd, maar kwamen dan uiteindelijk terecht bij een torenhoog cliché. Het was ook bijzonder verwarrend want eigenlijk wil je aan de kant staan van Leo en dan ***sorry spoiler*** maken ze er een slechterik van. Die rookie was in mijn ogen gewoon de villain!
Het probleem met die “nuclear war” films is dat ze nooit echt slim uitgewerkt worden. Deze film smijt er gewoon zijn pet naar met stokoude clichés. Alle kanten zijn dom. Leo, het verzet en Koval lijken allemaal te vergeten dat Amerika kernwapens heeft. Elke nucleaire lancering zou ertoe leiden dat alle landen die nucleair in staat zijn hun eigen raketten lanceren.
Hart is ofwel een idioot of een psychopaat. Hij kan kiezen tussen de Eeuwige Oorlog of een Nucleaire oorlog die waarschijnlijk al het leven op aarde zou beëindigen.
Ik denk dat dit een interessante film had kunnen zijn over de koude, mechanische manier waarop oorlog wordt gevoerd met robots. In plaats daarvan is het gewoon dom.
Ik hou wel van het uitgangspunt, hij gaat (of gedwongen gestuurd) naar het front om meer te weten te komen over de waarde van het menselijk leven en de reden waarom je bevelen opvolgt. Maar dan zeggen ze meteen: “Oh, trouwens, je hebt gelijk het is allemaal fucked-up, en ik neem je mee op een zelfmoordmissie.” Fuck alle protocollen praat met je hogere officier alsof hij je broer is, en wees alsjeblieft jammerlijk onvoorbereid op de taak dat voor je ligt, omdat je dingen anders opmerkt. Indien hij het hoofdpersonage was, heeft hij eigenlijk niks geleerd.
Het enige positieve aan de film is dat hij Blade Runner niet heeft gekopieerd en van de drone piloot een android gemaakt, ook al acteert jij wel een beetje als een android.
Dit had een Black Mirror kunnen zijn van 60 minuten.
Dat was ik net ook aan het denken. Een 60 minuten film had véél beter geweest! Het probeert te worstelen met zware thema’s, maar laat de bal volledig vallen door er niets zinnigs over te vertellen. Elke keer als ik denk dat de film op het punt staat door te breken, kregen we een cliché voorgeschoteld. De hele plot van de dronepiloot had in wezen niks te maken met deze film, het leek wel dat de scenaristen hun inspiratie hadden gezocht in 3-5 films en alles aan elkaar plakten met spuug en plakband.
Het hele “we hebben bevestiging nodig voordat we de raket lanceren” aan het einde was het domste wat ik ooit heb gezien.
Wat grappig is dat hij zei dat hij 56,000 vlieguren had, ook al ziet hij er in de film niet ouder dan 22 uit.