Het is de tijd van het jaar om opnieuw uit te pakken met de 10 grootste flops van het voorbije jaar. Van de toppers krijgen wel altijd een stortvloed aan berichtjes maar zelden lezen we iets over financiële rampen. Gelukkig zijn er deze lijstjes. 2018 was eigenlijk wel een goed filmjaar. Er waren iets meer films gemaakt dan in 2017 en de opbrengsten lagen iets hoger. Twee films hebben het gemiddelde serieus opgetrokken, en dat waren twee comic book adaptaties: Black Panther (2018) en Avengers: Infinity War (2018).
Uiteraard waren er ook heel wat financiële teleurstellingen, en dit bij zowel goede films als Annihilation (2018) en Bad Times at the El Royale (2018) als rotslechte films als Holmes and Watson (2018) en tegenvallende films als Captive State (2018), gingen in zware rode cijfers. Maar hier is de Top 10 van de grootste financiële rampen uit 2018.
10. The Girl in the Spider’s Web (2018) Fede Alvarez
Production cost: $43 million (Break-even: +/- $156 million) – Worldwide Gross: $35 million (Sony)
Laten we eerlijk zijn, ook de David Fincher film The Girl with the Dragon Tattoo (2011) deed het ook niet al te best aan de box-office. De film bracht 232 miljoen dollar op wereldwijd met een productiebudget van 90 miljoen dollar en daarmee kwam de film nog maar net uit de kosten. Deze film deed veel slechter, ondanks het feit dat hij tijdens een relatief rustige box office-periode in oktober viel.
9. The Happytime Murders (2018) Brian Henson
Production cost: $40 million (Break-even: +/- $150 million) – Worldwide Gross: $27,5 million (STX Entertainment)
Wanneer de mensen van Sesamstraat al naar de rechter willen stappen omdat de gebruikte poppen te grof zijn, en gezien ze teveel lijken op hun creaties vonden ze dat het de kinderen zou kunnen afschrikken, dan ben je volgens mij al verkeerd bezig. De film is slecht, en ik kan me eigenlijk niks goeds voor de geest halen van deze puinhoop. Meer nog, als je wil weten welke recensenten de moeite zijn om te volgen, neem deze film als referentie. Reviewers die hier van houden hebben gewoon geen smaak in films. Een pop die grofgebekt is hadden wel al gezien met Ted (2012) en het verschil met deze film is dat we met Happytime Murders gewoon NIET kunnen lachen. Niks is grappig! Zelfs Peter Jackson’s Meet the Feebles (1989) is op zoveel vlakken een betere film. Wat mij verbaast is dat deze prent nog zoveel bezoekers heeft kunnen overtuigen hiervoor een filmticket te kopen.
8. The Hurricane Heist (2018) Rob Cohen
Production cost: $40 million (Break-even: +/- $150 million) – Worldwide Gross: $27,5 million (Entertainment Studios)
Een andere film dat nauwelijks het bekijken waard was is deze zoveelste disaster film. Dit is zonder twijfel de domste disaster actiethriller dat ik ooit heb gezien. Het is een absurd over-the-top spektakel dat net laat zien hoe knap die laatste Fast and Furious films eigenlijk wel zijn. In ieder geval deed de mond-aan-mond-reclame de rest en de film trok nauwelijks bezoekers.
7. Hunter Killer (2018) Donovan Marsh
Production cost: $40 million (Break-even: +/- $150 million) – Worldwide Gross: $15,7 million (Lionsgate)
De film verkreeg rotslechte reviews, maar zo slecht was de film uiteindelijk nog niet. De cgi is niet altijd van niveau maar het is op zich wel een degelijke B-actie thriller. In het algemeen heeft het verhaal een zekere geloofwaardigheid en integriteit. Gerard Butler heb ik nooit echt een goed acteur gevonden en ook hier schreeuwt hij vooral tegen zijn tegenspelers. Steek hier een andere acteur in en je hebt misschien een andere film. Hoe dan ook, het publiek bleef weg.
6. The Nutcracker and the Four Realms (2018) Lasse Hallström & Joe Johnston
Production cost: $120 million (Break-even: +/- $310 million) – Worldwide Gross: $174 million (Disney)
We hebben hierover geen cijfers maar het productiebudget van deze prent zou zelfs nog een stuk hoger kunnen liggen dan 120 miljoen dollar, omdat de eerste cut van regisseur Lasse Hallström niet overtuigend genoeg was en er dus heel wat reshoots moesten komen. En ook al wil Disney ons doen geloven dat de regisseur niet werd ontslaan, hebben ze toch Joe Johnston op de film gezet om de reshoots in goede banen te leiden. Maar ondanks het talent voor de camera is de film niet bepaald opmerkelijk. Los van het feit dat het publiek nauwelijks de titel van de film kon onthouden, bleven ze ook weg van dit troosteloos spektakel.
5. The Sisters Brothers (2018) Jacques Audiard
Production cost: $38 million (Break-even: +/- $146 million) – Worldwide Gross: $3 million (Annapurna Pictures)
En hier is een Frans-Belgische co-productie in de Top 10 van de grootste flops, en eigenlijk was het nog zo geen slechte film. Hoewel het einde niet voor mij werkte, was de reis aangenaam genoeg. Kijken naar Joaquin Phoenix is altijd een plezierige ervaring. John C. Reilly en Phoenix hebben een heel goede chemie die de motor is van de film. Jacques Audiard regisseerde en co-schreef in zijn eerste Engelstalige film gebaseerd op het gelijknamige boek. Hij bouwt het verhaal en neemt zijn tijd. Maar qua marketing was het toch allemaal wat beperkt en dat kan de reden zijn waarom deze film geen volk trok.
4. Robin Hood (2018) Otto Bathurst
Production cost: $100 million (Break-even: +/- $270 million) – Worldwide Gross: $84,7 million (Lionsgate)
Een leuk concept om van Robin Hood een echte actiefilm te maken, maar dan heb je wel een goede regisseur nodig die naast de actie ook tastbare karakters kan maken waar het publiek kan achter staan. Dit was niet het geval. Het belabberde camerawerk en fotografie hebben ook niet geholpen. De mond-aan_mond reclame was vreselijk en bijgevolg ook harde rode box-office cijfers.
3. Mortal Engines (2018) Christian Rivers
Production cost: $100 million (Break-even: +/- $270 million) – Worldwide Gross: $83 million (Universal)
Deze film werd een beetje verkocht als een Peter Jackson film, maar eigenlijk was Jackson alleen betrokken als scenarist en producer. En regisseur Christian Rivers heeft wel kunnen genieten van de Weta Digital faciliteiten, en dus zijn de visuele effecten best wel knap, maar op narratief vlak stuikt deze prent in mekaar. Rivers heeft geen flauw benul hoe hij een verhaal moet vertellen en weet klaarblijkelijk ook niet hoe hij met acteurs moet omgaan. Het rechtstreekse gevolg is een zwaar tegenvallende prent. En heel spijtig want met het concept was veel meer mee te doen.
2. A Wrinkle in Time (2018) Ava DuVernay
Production cost: $130 million (Break-even: +/- $330 million) – Worldwide Gross: $132,6 million (Disney)
De favoriete film van Brie Larson als je haar interviews mag geloven is nauwelijks het bekijken waard. De film had misschien veel beter geweest met een paar re-writes en misschien een half uur langer om de wereld toch iets meer uit te breiden. Deze adaptatie was schokkerig, bepaalde karakters verschijnen op plaatsen zonder uitleg en de “mooie beeldjes” zijn niet genoeg om de slordige plot naar een hoger niveau te tillen. Ja, er zijn een paar geweldige vertolkingen en het kernverhaal had potentieel, maar er zijn te veel problemen dat je er als kijker geen voldoening mee kunt nemen. Ava Duvernay is een fantastische regisseuse die misschien een beetje te hard heeft geprobeerd, maar niks van wat ze deed heeft dit project geholpen. Een gemiste kans en vooral een serieuze financiële put voor Disney.
1. Solo: A Star Wars Story (2018) Ron Howard
Production cost: $275 million (Break-even: +/- $620 million) – Worldwide Gross: $393 million (Disney)
Gelukkig was er nog Marvel die de financiële putten kon opvullen voor Disney, want ook deze Star Wars film viel beneden alle verwachtingen. En eigenlijk kunnen we de vinger niet wijzen naar Ron Howard, maar zou ik eerder de schuld steken in de schoenen van producer Kathleen Kennedy die de oorspronkelijke regisseurs Phil Lord en Christopher Miller heeft ontslaan te midden van de productie. Zoiets maakt brokken, en ze had hen misschien beter het voordeel van de twijfel gegeven in plaats van halsoverkop een andere regisseur te zetten op een film die al gedraaid was, om dan reshoots op te nemen. Phil Lord schreef nadien de Oscar-winnende Spider-Man: Into the Spider-Verse wat op zich al een bewijs is dat de man misschien iets meer credit verdiende.