In vergelijking met Phase 1-3 van de MCU (van Iron Man tot Endgame) is de DCEU sterk begonnen maar heeft het gaandeweg zijn ziel verloren op het moment toen Zack Snyder de post-productie van Justice League had verlaten, Joss Whedon een beetje “Marvel” wou strooien op het DC universum alsook de komst van Walter Hamada die de leiding van DC overnam en zowat alle producties tot eind 2022 overzag (inclusief Aquaman 2 en Blue Beetle). In 2023 heeft Warner besloten om het roer volledig om te keren met James Gunn die de neerwaartse spiraal moet doorbreken en dat zal pas gebeuren wanaf 2025 met Superman: Legacy. Dat is het moment waarop de wind zal draaien en hopelijk weer frisse kracht in het DC-universum zal blazen.
In de bovenstaande grafiek zien jullie alle films die winst hebben geboekt in het geel en alle films die verlieslatend waren in het rood, en het is dus duidelijk dat sinds Hamada het roer heeft overgenomen dat het snel bergaf is gegaan, ondanks het feit dat hij op financieel vlak sterk begon met Aquaman (2018) en zowat de miljardgrens-doorbrak. Maar sindsdien is het nooit meer goed gekomen en vanaf 2020 was het flop na flop. Wanneer je naar de grafiek kijkt kan je je ook afvragen wat er was gebeurd mocht Snyder in 2017 de Justice League maken zoals hij dat wou.
Heeft de invloed van CEO David Zaslav een invloed gehad? In wezen denk ik van niet. Hij heeft wel de stekker uit Batgirl getrokken, maar wat betreft de creatieve inbreng in de projecten had hij niet meteen een determinerende rol. Vorig jaar dacht ik nog dat hij de DC’s Kevin Feige zou worden, maar niet dus. Waar hij vooral in uitblonk, was het samenvoegen van bedrijven en het genereren van flinke belastingaftrekken als gevolg van die fusies. Je kunt er wel van uitgaan dat dit het bedrijf een aardige som heeft opgeleverd, maar als we kijken naar de aandelenkoers van Warner Bros Discovery Inc, dan zie je een ander verhaal. In 2021 piekte het aandeel nog op 77 dollar, maar op dit moment krabbelt het rond de 12 dollar. Schijnbaar is die schuldenberg nog steeds niet helemaal afgezwakt, en er is nog steeds een gat van zo’n 50 miljard dollar te dichten. Dat kan niet anders dan invloed hebben gehad op de producties. Geld is tenslotte een belangrijke brandstof in de filmwereld, en als er een tekort is, kun je er gif op innemen dat dit invloed heeft op de uiteindelijke resultaten. Dus, hoewel Zaslav misschien geen tovenaar is als het gaat om het creatieve reilen en zeilen van het DC-universum, heeft hij zeker zijn stempel gedrukt op de financiële kant van het bedrijf. Of dat in de toekomst ook een positieve invloed zal hebben op de creatieve projecten, dat is nog even afwachten. Want uiteindelijk draait het om meer dan alleen cijfers en dollars – het gaat om de magie die ons naar de bioscoop trekt.
Kijk, 2024 lijkt wel een soort van sabbatjaar voor DC te zijn, behalve dan de Joker-sequel die nog op stapel staat. Misschien is het een adempauze om te zien of deze nieuwe DCEU eigenlijk wel rendabel kan zijn op financieel gebied. Maar één ding is zeker: ze moeten nu echt wel met een zekere samenhang en consistentie op de proppen komen. Zelfs als “Superman: Legacy” niet meteen alle bellen doet rinkelen, moeten ze de gelederen wel sluiten. Zack Snyder was misschien een regisseur van hit-and-miss, maar hij heeft wel een duidelijke stempel gedrukt op de DCEU. Hij heeft een toon neergezet, of je het nu geweldig vond of niet. Nu is het aan ons om te hopen dat James ‘Gunn’ zijn wapen goed heeft afgesteld. We willen meer ‘hits’ zien dan ‘missers’ op zijn scorelijst.
Het simpele antwoord is ja, gezien hij (1) vernieuwend is (2) beseft dat je een globale visie moet hebben in tegenstelling tot wat die prutsers met de laatste Star Wars films hebben gedaan en (3) het kan eigenlijk niet slechter met wat ze tot nu hebben gepresteerd