Het is niet alle dagen dat we een Zwitserse film bespreken maar deze La Mif (2021) willen we toch even in de aandacht brengen. De film deed ons wat denken aan de Britse Rocks (2019), ook al een film over jongeren met een migratieachtergrond. Sociale drama’s als deze zijn tevens in opmars zeker in het licht van de huidige conflicten in de wereld.
Korte inhoud: La Mif vertelt het verhaal van zeven jonge vrouwen die samenwonen onder hetzelfde dak, als een familie, zonder dat ze daar zelf voor kozen. Met ieder hun eigen achtergrond en levensverhaal vinden ze in deze opvang iets wat lijkt op een thuis. Ze delen vreugde en verdriet en rebelleren hartstochtelijk tegen de tekortkomingen in hun leven. Bevlogen directeur Lora doet er alles aan om de groep zo goed mogelijk te ondersteunen, maar haar emotionele inzet is eindig en conflicten zijn onvermijdelijk in deze diverse surrogaatfamilie. La Mif is een eerlijk en openhartig portret van jonge vrouwen die, ondanks hun onzekere situatie, bruisen van levenslust.
De film werd geregisseerd door de Zwitserse regisseur Fred Baillif, een selfmade-cineast met een achtergrond in documentaires, is volledig vertrouwd met het onderwerp en bijgevolg hebben we hier ook een bijzonder authentiek portret. La Mif viel vorig jaar nog in de prijzen in Berlijn alsook op het festival in Namen.
Baillif kenmerkt zijn films met reportage-achtig camerawerk en het voelt allemaal vaak zeer intimistisch aan – een beetje zoals Ken Loach. Lastige onderwerpen als puberteit, huiselijk geweld, immigratie, seksualiteit, misbruik en rouw worden heel vlot verweven in een verhaal over jongeren. Het is misschien geen film voor het brede publiek maar er is wel degelijk een publiek voor dit soort films. Sinds 9 maart 2022 draait de film bij ons in de zalen.
*** La Mif trailer ***