Acteur Jude Law is op zijn best in de rol van de ietwat kille Brit die graag vertoeft in welgestelde milieus. Dat speelde hij perfect in The Talented Mr Ripley of Alfie en ook in The Nest (2020) is zijn personage een koele kikker die meer oog heeft voor de buitenwereld dan voor de problemen in zijn nabije omgeving. The Nest is een indringende film over relatieproblemen en hoe een gezin van binnenuit uit elkaar valt en explodeert. Het is een trage film met een dun verhaal maar met scherpe vertolkingen en mooie beelden en muziek.
Korte inhoud: De Brit Rory (Jude Law) en de Amerikaanse Allison O’Hara (Carrie Coon) hebben het netjes voor elkaar in het boomende New York van de jaren ‘80. Hij zit in de financiële zakenwereld op Wall Street en zij traint thuis paarden. Samen hebben ze een tienerzoon Ben (Charlie Shotwell) en Roy beschouwt zijn stiefdochter Sam (Oona Roche) als zijn eigen dochter. De O’Hara’s komen absoluut niks te kort, tot Rory plots aankondigt dat het gezin naar Londen moet verhuizen omdat hij daar een niet te missen job heeft aangeboden gekregen.
Allison is aanvankelijk niet echt enthousiast. Het is de vierde verhuis in tien jaar tijd en Rory had beloofd dat New York hun laatste thuis zou worden. Toch weet Rory zijn gezin te overtuigen en ze verhuizen naar een imposant landgoed in Surrey. De eerste barstjes in het huwelijk worden steeds grotere scheuren wanneer de cheque voor de paardenstallen ongedekt blijkt te zijn en Allison ontdekt dat Rory zich financieel veel beter voordoet dan de werkelijkheid. En ondertussen verteren ook Ben en Sam de verhuis niet zonder problemen.
The Nest werd geschreven en geregisseerd door Sean Durkin voor wie het na zijn goed ontvangen debuut Martha Macy May Marlene slechts zijn tweede film is. Zijn debuut met Elizabeth Olsen en Sarah Paulson wist in 2011 in Cannes een drietal prijzen te winnen en scoorde ook op andere filmfestivals. Bijna tien jaar later komt Durkin met zijn tweede film The Nest. Ondertussen heeft hij vooral gewerkt als producent, o.a. voor The Rental. The Nest was meer dan vijf jaar in development (wat meestal een eufemisme is om de nodige fondsen bijeen te krijgen).
Maar met die fondsen heeft Durkin uiteindelijk wel twee grote namen kunnen aantrekken voor de rol van meneer en mevrouw O’Hara. Jude Law – die na de eerste lezing van het script zelf moest toegeven dat zijn personage geen sympathiek man is – is sterk als de weinig morele Rory O’Hara. Rory denkt in de eerste plaats aan zichzelf en uiterlijk vertoon en pas dan aan de mensen rondom hem. Hij raast door het leven en neemt impulsieve beslissingen waarvan hij de consequenties pas later onder ogen moet komen.
Daartegenover staat zijn vrouw Allison die bedachtzamer en conservatiever is, en dankzij het succes van Rory haar eigen paard kan onderhouden. Maar ook Allison is verre van perfect en ziet pas veel te laat in dat de kinderen elk met hun eigen problemen worstelen en het gezin langzaam beetje bij beetje uit elkaar valt. Allison wordt overtuigend gespeeld door Carrie Coon, een actrice die al mooie dingen heeft laten zien in o.a. “The Leftovers”, Gone Girl en onlangs ook te zien was in de reboot van Ghostbusters. Ook in The Nest geeft ze prima tegenspel aan Jude Law en zie je als kijker het gezin langzaam de dieperik in glijden.
Durkin heeft bij het schrijven kunnen putten uit zijn eigen ervaring want als kind verhuisde hij ook van de Verenigde Staten naar Groot-Britannië en terug. Ook al zijn het twee Engelssprekende landen, er is toch wel een behoorlijk cultuurverschil. Dat wordt uitvergroot in een scène waarin Rory zijn Britse baas uitmaakt omdat de Britten geen zakelijke risico’s durven te nemen, anders dan in de Verenigde Staten waar men de kansen grijpt wanneer die zich voordoen. Met alle risico’s vandien uiteraard.
The Nest voelt als een verfilmd toneelstuk. Centraal staan de twee hoofdpersonages met als nevenpersonages hun twee kinderen, enkele familieleden en een paar zakenrelaties van Rory. Er gebeurt weinig actie en de scènes spelen zich voornamelijk af in het huis van de O’Hara’s. Deze intieme setting zou een gevoel van geborgenheid moeten geven maar contrasteert met een gezin dat verbrokkelt en dat zelf niet eens in de gaten heeft. Als kijker voelt je dat de aanvankelijk kleine en beheersbare emoties van Rory en Allison opstapelen tot een gigantische emotionele climax.
Jammer is dat Durkin minder aandacht schenkt aan zijn plot dan aan zijn personages en acteurs. Pluspunten van The Nest is het spel dat Durkin uit Law en Coon weet te puren maar daar staat tegenover dat het verhaal echt niet veel om het lijf heeft en een aaneenplakking van toneelscènes lijkt. Wel een pluspunt voor Durkin is dat hij de beklemmende sfeer in het negentiende-eeuwse landgoed in Surrey uitstekend weet te vatten. Je voelt meteen dat dit geen goede plek is voor de O’Hara’s. Verder valt nog de stemmige, bijwijlen treurige muziek op van Richard Reed Parry van Arcade Fire.
The Nest is sinds 3 november 2021 verkrijgbaar op Blu-ray.
Review The Nest (2020)
Recensie door Karen op 7 februari 2022
