Ik weet niet of het aan Covid ligt en mensen die (al dan niet gedwongen) aan tele-werk moeten doen, dat de lippen los komen maar er gaat geen week voorbij zonder dat één of andere vedette beschuldigd wordt van seksueel misbruik. Uiteraard, zoals we hier al vaker hebben gezegd over zaken in het #MeToo sfeertje, blijft iedereen onschuldig tot schuld is bewezen IN EEN RECHTBANK en dus niet op Twitter of via een militante krant. In Frankrijk regent het de laatste weken aan beschuldigingen, gaande van beroemde tv-makers en politieke kandidaten als Nicolas Hulot en Patrick Poivre d’Arvor tot acteurs als Ary Abittan, rappers als Doc Gynéco en sportlui als Yannick Agnel.
And Just Like That… © HBO Entertainment
In België zijn de vedetten toch wat gespaard gebleven van dit fenomeen met uitzondering van Bart De Pauw, waarbij 13 vrouwen hun beklag kwamen doen omdat ze teveel ongepaste sms’jes kregen. De klacht van slechts 4 van hen werd weerhouden door de rechtbank, de andere klachten werden te licht bevonden en van tafel geveegd, inclusief de klacht van Maaike Cafmeyer waarmee dit gehele circus is begonnen. Maar er is wel degelijk een strafbaar feit gepleegd en De Pauw heeft 6 maand voorwaardelijk gekregen. Dit impliceert dan ook ‘einde carrière’ (die eigenlijk al was ingezet door de VRT nog voor er een politie of rechter aan te pas kwam) en hij kan dus ook fluiten naar een mogelijke schadevergoeding van de VRT. Dit maar om te zeggen dat we altijd heel voorzichtig moeten zijn in de beoordeling van klachten.
Anderzijds is het zo dat klachten van seksueel misbruik – en al zeker tegen bekenden – vaak verticaal geklasseerd worden. Denk maar aan de affaire Luc Besson. Stel dat het om het feit gaat moet je deze vrouwen toch prijzen voor de moed die ze hebben om met hun verhaal naar buiten te komen. Hoe je het ook draait of keert hebben ze er niets bij te winnen, integendeel, of ze moeten Amber Heard noemen en een relatie hebben met een rijke Johnny Depp.
Dit verhaal rond Mr. Big Chris Noth, gebracht door The Hollywood Reporter, wou ik toch ook naar buiten brengen omdat de man nu ook pas een nieuwe Sex and the City spin-off serie zit, genaamd “And Just Like That …” (2021), met Sarah Jessica Parker, Cynthia Nixon en Kristin Davis. De afwezige bij de vrouwen is Kim Cattrall. Cattrall heeft in de loop der jaren herhaaldelijk verklaard dat ze klaar is met het spelen van Samantha en dat ze geen deel zal uitmaken van extra films of een reboot van de serie. Verschillende media hebben een “giftige relatie” met co-ster Sarah Jessica Parker beschreven als één van de redenen waarom ze beslist niet zal terugkeren.
Twee vrouwen, één van 40 en één van 31, hebben beweert dat ze seksueel misbruikt zijn geweest door de acteur, de ene in 2004 (op 23 jarige leeftijd) en de andere in 2015 (op 25 jarige leeftijd). Dit heeft dus niets te maken met die andere klacht uit 1995. Hun namen blijven onbekend, maar we weten wel dat één van hen nog steeds actief is als actrice en bijgevolg wil ze de controverse rond haar figuur toch zo klein mogelijk houden. Dan vraag ik mij dan als nuchtere vrouw af, maar waarom doe je dan geen aangifte? Indien het zwaarwichtige feiten zijn heb ik soms moeite met vrouwen die 10-20 jaar later tot bekentenissen overkomen met als reden: om mogelijks “andere vrouwen te beschermen”. Dat hadden ze 10-20 jaar geleden moeten doen! Maar goed, er is uiteraard ook zoiets als schaamte en de schrik om een job te verliezen of te moeten botsen tegen een muur van ongeloof tegenover een “machtige” vedette. Het blijft vaak woord tegen woord en ga maar eens uw gelijk halen in een wereld waarin een acteur zich laten aanvallen door twee collega’s om dan het slachtoffer te spelen in een opgezet spel. Mede door dergelijke figuren zijn mensen heel sceptisch, zelfs cynisch geworden. Ik zal deze zaak in ieder geval blijven volgen.
And Just Like That… lol