Er was geen betere film om ons terug naar de bioscoop te lokken in deze barre tijden als een slimme spektakelfilm van Christopher Nolan. Tenet (2020) leek wel een soort apotheose te zijn van concepten die eerder al aan bod kwamen in Inception (2010) en Interstellar (2014). Maar het resultaat was dan toch niet zo overdonderend en ook de box-office viel tegen – ook al was dat hoofdzakelijk te danken aan de pandemie. Het is in ieder geval een film die een tweede of derde visie nodig heeft om echt ten volle te kunnen genieten van het verhaal, want toen we de film voor het eerst zagen waren wij vooral bezig om de puzzel in elkaar te steken en overdonderd door de indrukwekkende setpieces en visuele effecten. Dus in deze zin is Tenet misschien iets minder perfect als pakweg Inception, maar ik heb genoten van elke seconde van deze 150 minuten mindfuck.
Korte inhoud: In een schemerige wereld van internationale spionage wordt een niet nader genoemde CIA-agent, bekend als The Protagonist (John David Washington), gerekruteerd door een mysterieuze organisatie genaamd Tenet om deel te nemen aan een wereldwijde opdracht die zich verder dan realtime ontvouwt. De missie: voorkomen dat Andrei Sator (Kenneth Branagh), een afvallige Russische oligarch met voorkennis, de Derde Wereldoorlog begint. De hoofdpersoon zal binnenkort de kunst van “time inversion” (tijdinversie) onder de knie krijgen als een manier om de komende dreiging het hoofd te bieden. Om bij Sator te komen, moet hij toenadering zoeken bij zijn vervreemde vrouw Kat (Elizabeth Debicki), die een beetje onder zijn controle leeft nadat ze hem een vervalst schilderij had gegeven., en dat schilderij terug te bemachtigen zou een bijzonder teken zijn van vertrouwen …
Er is veel gepalaverd over een zwarte James Bond, wel in wezen heb je hem hier. Dit had evengoed een 007 film kunnen zijn met zijn luxe allures, spionnen-plot, internationale locaties, de gesprekjes alvorens iemand neer te schieten, zijn cold war Russische megalomane villain, zijn methodiek en zijn explosieve actie-scènes. Het enige verschil is dat het script hier ook nog eens een hi-tech Rubik’s Cube palindroom is met verschillende facetten, waar geen begin nog einde is maar waar op een gegeven moment toch alles samenkomt.
Qua vertolkingen is er echter maar één acteur die eruit schiet, en dat is niet John David Washington, noch Kenneth Branagh, Elizabeth Debicki, Aaron Taylor-Johnson, Clémence Poésy of Fiona Dourif, maar wel Robert Pattinson die in deze film een miljardair speelt en ongewild een voorsmaakje geeft op de Bruce Wayne rol die hij binnenkort zal vertolken in The Batman (2021). Ik ga niet zeggen dat Pattinson iedereen wegspeelt op het scherm maar hij is wel het meest aanstekelijke personage. En dat is goed nieuws voor DC en hun comic franchise. Pattinson dook een paar maand geleden nog op in de geflipte zwart-wit film The Lighthouse (2019), wat mijlenver staat van al die Twilight films. Hij is een acteur die in het verleden nog heeft gewerkt aan bizarre filmprojecten maar is op heden één van de meest interessante acteurs in Hollywood.
Washington daarentegen geeft minder vonken. De acteur heeft charisma en dat bewees hij met Spike Lee’s BlacKkKlansman (2018), maar hier is hij behoorlijk terughoudend. Ook de James-Bond-romantic-interest-scene werkt niet. Er is geen chemie tussen die twee. Niks. En dat zorgt meteen ook voor een motivatieprobleem. Waarom Kat bepaalde zaken doet is niet altijd even logisch gezien de dynamiek tussen die twee figuren.
Foto’s van Melinda Sue Gordon © Warner Home Video
Je kan de film op twee manieren ervaren, ofwel ga je mee in dit geflipt concept van tijdinversie-objecten en wagens die op het hoofdpersonage afkomen, ofwel beschouw je het als een gimmick en dan verliest de film wel een groot stuk van zijn charme. Dus indien jullie straks de film op IMAX zullen gaan zien in Brussel – de enge plaats waar je deze film moet gaan zien (!) – dan zou ik aanraden om jullie volledig over te geven aan de deze hi-tech wereld van een Nolan die nog maar eens zijn wens duidelijk maakt om een James Bond film te maken – en deze misschien hier heeft gerealiseerd.
Nolan heeft voor deze keer niet gewerkt met Hans Zimmer voor de muziek maar wel met Ludwig Göransson (Black Panther, Creed I & II, The Mandalorian) die hier een Wagneriaanse score neerzet, opgenomen met corona-restricties waarbij de muzikanten vanuit hun thuisbasis de muziek moesten doorsturen – maar de assemblage was gesaagd. Zimmer werkt op dit ogenblik op Dune (2020), dat andere prestigieuze project. De film werd ook opgenomen op peperdure 70 millimeter pellicule en wederom met DoP Hoyte Van Hoytema. Budget van de film bedraagt 225 miljoen dollar en zou in wezen een slorige 450 miljoen moeten opbrengen voor een break even – wat in deze tijden geen evidentie is. Maar elke studio kijkt met argusogen naar de cijfers van de komende weken, om te zien of het water diep genoeg is om ook hun blockbuster film los te laten.
Het is een actiefilm en daar draait alles om. Mooie actiescènes op leuke locaties en ideaal om al die Covid toestanden te vergeten. En het is een film die meer verbergt dan wat het op het eerste gezicht laat zien. Bepaalde scènes kan je Memento-gewijs gerust op een andere manier gaan bekijken. Maar het is niet die 5 sterren film waar iedereen op had gehoopt en Inception blijft voor mij nog steeds zijn beste film tot nu toe. Wees niet teleurgesteld dat je niet alles bij een eerste visie zal begrijpen, zoals ik al eerder zei, het is een film die je meerdere keren moet zien.
Tenet komt op 21 december 2020 uit op DVD, Blu-ray en 4k UHD. De film duurt 150 minuten en heeft nog eens meer dan 1 uur bonusmateriaal en making of filmpjes. Precies op tijd om in jouw kerstsok te belanden!
Review Tenet (2020)
Recensie door Dave op 26 augustus 2020
