Ik had nooit kunnen denken dat ik zoveel plezier zou beleven met deze Game Night (2018), die op het eerste gezicht leek op een 13 in een dozijn komediefilm waarmee je nauwelijks nog kan glimlachen. Ondanks de R-rating is het geweld in deze film vrij beperkt en het is ook niet de film die de seks-kaart wil trekken. De film had evengoed PG-13 kunnen zijn maar regisseurs John Francis Daley en Jonathan Goldstein wilden geen enkel shot censureren en waren ervan bewust dat hun doelpubliek ouder zou zijn dan 18.
Korte inhoud: Max (Jason Bateman) en Annie (Rachel McAdams) zijn twee fanatieke gezelschapsspelers die hun wekelijkse ‘game night’ zien transformeren met de komst van Max’s charismatische broer, Brooks (Kyle Chandler). Hun avond wordt omgetoverd in een levensecht moordmysteriefeest, compleet met nepknokploegjes en nepbondsagenten. Dat was althans de bedoeling. Na verloop van tijd beginnen Max, Annie, Sarah (Sharon Horgan), Ryan (Billy Magnussen), Kevin (Lamorne Morris) en Michelle (Kylie Bunbury) in te zien dat de kidnapping van Brooks ‘echt’ is en dat zij nu zelf gevaar lopen. In de loop van deze chaotische nacht bevinden de vrienden zich steeds in grotere nesten wanneer elke draai leidt tot een nieuwe, onverwachte wending. Zonder regels, zonder punten en zonder enig idee wie alle spelers zijn, zou dit wel eens het leukste spel kunnen worden die ze ooit hebben gehad … of misschien is het gewoon ‘game over’ voor alle participanten.
Het succes van de film is vooral te danken aan twee factoren. Het intelligente script van Mark Perez en de sterke cohesie tussen de acteurs, een beetje zoals dat ook het geval was bij The Hangover (2009). Zelfs de nevenpersonages zijn briljant gecast, ik denk dan maar aan de rol van de eenzame agent Gary (Jesse Plemons) of nog de The Bulgarian gespeeld door Michael C. Hall en de fight night host Donald Anderton gespeeld door Danny Huston.
Maar ook de twee regisseur hebben van deze film iets speciaals gemaakt, met gewaagd camerawerk en fascinerende sequentie-shots. Hun betrokkenheid bij deze film is in elk shot voelbaar. Van ongewone artistieke dapperheid tot inspannende wendingen, bewijzen deze filmmakers dat ze meer met het genre kunnen aanvangen dan wat je zou kunnen verwachten van het genre. Meer nog, er zit meer vernuft in 10 minuten van Game Night dan in 2 uur van The Meg (2018). Het was niet de bedoeling een product te maken die veel geld zou opbrengen. De bedoeling was duidelijk een komedie te maken van een zeker niveau die zijn publiek verschillende keren op het verkeerde been wilde zetten.
En een fundamenteel onderdeel van een bevredigende cinematografische ervaring – die in vele gevallen op de tweede plaats komt in comedyfilms – is de soundtrack, en hier werd niet altijd gekozen voor al te voor de hand liggende smash-hits maar composities van Cliff Martinez, een briljant componist die voornamelijk bekend is voor zijn dramatische scores (Drive, Traffic, Only God Forgives, “The Knick”). Grappige momenten afwisselen met resonanties van terreur en drama, werkten hier bijzonder wel. En dit was ook een risico die de filmmakers hebben genomen en het resultaat is bijzonder knap.
Natuurlijk was de film grappig zoals je zou kunnen verwachten van een dergelijke prent, maar wat het echter een extra stimulans gaf was dat het soms de tijd nam om even stil te staan bij de gekke karaktertrekken van de personages. Alle spelers worstelen hier met hun eigen demonen en voordat de film klaar is, is er een soort catharsis voor elk van hen. Er is blijkbaar niets beters om aan je relatie-problemen te werken, met een overlevingsstrijd tussenin vuurgevechten en auto-achtervolgingen aan hoge snelheid.
Foto’s door Hopper Stone © 2018 Warner Bros. Pictures / Day One MPM Belgium
Box-office gewijs deed de film het niet slecht. Met zijn productiebudget van 37 miljoen bracht het wereldwijd 117 miljoen dollar op, en dat is niet slecht voor een R-rated komedie. Wat mij betreft dé beste komediefilm van 2018 so far.
De DVD en Blu-ray van Game Night komt uit op 22 augustus met een GAG-reel en een making-of filmpje. De vorige film van deze twee filmmakers, Vacation (2015), was nauwelijks het bekijken waard. Maar toen hadden ze zelf het script geschreven en daar lag waarschijnlijk de fout. Het zijn goede filmmakers, minder goede schrijvers. Hun volgende filmproject wordt de DC film The Flash (2020)…een film waar ik echter niet op zit te wachten.
Beoordeling: 4 / 5
Recensie door Dave op 15 augustus 2018
Ik vind die buurman een heerlijk personage, maar vooral het verhaal steekt knap in mekaar. Ik zou aanraden wel niet naar de trailer te kijken en gewoon de film te gaan zien. Had ik niet verwacht