Interstellar (2014) ***½ Blu-ray review

De verwachtingen bij elke nieuwe Christopher Nolan film zijn torenhoog en bijgevolg is de pers geneigd om ook heel kritisch te zijn. Ikzelf probeer de film zoveel mogelijk te bekijken als een gewone toeschouwer (iets wat steeds moeilijker is na de overdosis aan films die ik wekelijks verteer). Maar ook al is het niet zijn beste film, heb ik met volle teugen genoten van de grootsheid van Interstellar (2014). En zelfs zonder bagage in quantum fysica, kon je het verhaal eigenlijk nog wel goed volgen. Maar uiteraard zullen kenners van de materie hier waarschijnlijk nog iets meer van kunnen genieten. Toch is het niet van het dramatisch niveau van een Inception (2010).

Het project draait rond intergalactische wormgaten. Een film die eerder in handen was van Steven Spielberg. De regisseur gaf het idee gebaseerd op het werk van Kip Thorne aan Jonathan Nolan om het script te schrijven. Het project heeft nadien jarenlang op zijn bureau gelegen tot hij uiteindelijk geen interesse meer bleek te hebben, en gelukkig hebben de broers Nolan de draad opgepikt en heeft Christopher het verhaal naar zijn hand gezet. Spielberg heeft geen producer-credit gevraagd. En dat zal hij zich misschien nog wel beklagen, want de film met een productiebudget van 165 miljoen dollar bracht een slordige 673 miljoen dollar op.

Korte inhoud: In de toekomst zijn regeringen en economieën over de hele wereld ingestort. Voedsel is schaars, NASA bestaat niet meer en de 20ste eeuw is de grote schuldige. Wanneer een mysterieus wormgat in de ruimtetijd opengaat is het aan een groep overblijvende onderzoekers van NASA om op verkenning te gaan en de mensheid hoop te bieden met een nieuwe leefbare planeet. Cooper (Matthew McConaughey) wordt gevraagd om de reis te leiden. Maar hiervoor moet hij wel zijn zoon Tom (Timothée Chalamet) en dochter Murph (Mackenzie Foy) achter zich te laten, maar hij is ervan overtuigd dat hij kan terugkeren. Er zijn 2 plannen bij het vinden van een nieuwe planeet: Plan A (de meest ideale optie) is om de mensen op aarde over te brengen naar de nieuwe planeet. De voorwaarde is wel dat er een oplossing wordt gevonden om de immense massa over te brengen, Plan B (back-up indien de research op aarde geen oplossing heeft opgeleverd voor het massa transport) is om de nieuwe planeet de koloniseren met ingevroren menselijke embryo’s. De bevolking op aarde wordt dan wel ten dode opgeschreven, iets waar Cooper niet wil aan denken.

Dat het een ambitieus project is geworden, daar twijfelt niemand aan. Er waren twee grote rivaliserende filmstudio’s bij betrokken (Paramount Pictures en Warner Bros) en wanneer je de technische fiche bekijkt zie je dat Nolan opnieuw heeft gedraaid op 70mm pellicule met een IMAX camera, nog steeds de duurste filmdrager in omloop. Maar de cast is opmerkelijk. Naast Matthew McConaughey, die zowat is ontpopt tot één van de meest talentvolle en verrassende acteurs in Hollywood, is er ook Anne Hathaway, Jessica Chastain, Michael Caine, John Lithgow, Casey Affleck, Topher Grace en Wes Bentley. De muziek van de film is ook van de hand van het genie Hans Zimmer, die van Nolan geen script heeft gekregen maar enkel een blaadje papier met een levensverhaal die eigenlijk niets met de plot van de film te maken had.

Nolan heeft voor deze prent ook geen beroep gedaan op Wally Pfister voor de fotografie, gezien deze kerel een jaar geleden zijn regie-debuut aan het maken was met Transcendence (2014). Het was verrassend dat de Zwitser Hoyte Van Hoytema, bekend van meer alternatieve films zoals The Fighter, Her en Tinker Tailor Soldier Spy, die de eer had om dit project in beeld te zetten. In tegenstelling tot de DoP’s van J.J. Abrams is het in ieder geval iemand met een voorliefde voor klassieke fotografie zonder al teveel lensflares en licht effectjes.

© Warner Home Video

Het probleem met Interstellar is dat het eigenlijk minstens 2 films nodig heeft om voldoende gewicht aan de gebeurtenissen en de karakters te geven. Zelfs met zijn 169 minuten komt alles heel ‘rushed’ over. Het lijkt er wel op of er bepaalde scènes ontbreken. We krijgen flarden van gebeurtenissen. We zien dat er een probleem is met accumulerend stof’ maar het is voor ons niet meteen duidelijk waarom er energie wordt gestoken in een plan om door een zwart gat te vliegen in een zoektocht naar een nieuwe planeet, in plaats van het probleem van het stof groots aan te pakken OP AARDE! En dat was nog maar de aanzet van de film. Voor we het goed en wel beseffen zien we dat de vader van twee kinderen plots opnieuw astronaut is geworden, en dit omdat hij een code kon ontcijferen gemaakt door stof dat zich had opgehoopt in de slaapkamer van zijn dochter. Iets wat dan weer mogelijk werd gemaakt door “gravitatie manipulaties”.

De inleiding van Interstellar heeft meer om het lijf dan de vier Transformer-films tezamen. Op zich een goede zaak maar we gaan werkelijk van het ene extreem naar het andere, en een goede film zou in principe toch wel iets van een goede balans moeten vinden. Christopher Nolan is al vertrokken naar de kosmos, maar zijn publiek blijft spijtig genoeg achter op aarde. En toch was er behoorlijk wat materiaal voorhanden wat echt de moeite waard was om verder uit te spitten. Neem nu het feit dat ruimtereizen nabij een zwart gat de tijd vertraagt en Cooper beseft dat bij elk uur de jaren op aarde voorbij vliegen. Cooper denkt uiteraard aan zijn kinderen en elke minuut voor hem is een minuut te lang. Met iets meer tijd kon dit geven veel dramatischer uitgewerkt worden.

© Warner Home Video

Visueel valt er niets op aan te merken. Nolan weet hoe hij moet imponeren. Ook de muziek van Hans Zimmer brengt de nodige emotionele impact en de vertolkingen zijn buitengewoon sterk. McConaughey speelt hier in ieder geval opnieuw de pannen van het dak. Over Interstellar zal nog veel gediscussieerd worden op forums, en dan met name over de relativiteitstheorieën, maar als film zal het toch niet blijven nazinderen zoals dat nog steeds het geval is met Stanley Kubrick’s 2001: A Space Odyssey (1968). Een prent die over het ontstaan van de mens sprak tot en met zijn wedergeboorte in slechts 146 minuten.

Vandaag 31 maart 2015 is de DVD, Blu-ray, Video on Demand en Digital Download van Interstellar beschikbaar. Op de Blu-ray is maar liefst 3 uur aan extra bonusmateriaal voorhanden met interessante making-of filmpjes over de inspiratiebronnen, invloeden en de oorsprong voor het verhaal, naast een blik op de boerderij als centrale locatie in een science-fiction film, de voorbereidingen van cast &n crew, een blik op de uitzinnige sets, en een kijk achter de schermen bij de compositie van de muziek, de visuele effecten, de realisatie van de props, … en nog veel meer. Enkel de audio-commentaar van de regisseur ontbreekt … as usual. Maar hoe dan ook een exemplaar dat je in huis moet halen.