Het heeft lang geduurd voordat Deadpool eindelijk en officieel mocht toetreden tot de MCU. En aangezien Deadpool & Wolverine (2024) van Shawn Levy zich afspeelt in de Multiverse Saga, zien we in het vervolg dat de twee niet bij elkaar passende partners meerdere cameo’s en varianten tegenkomen en vechten tegen een nieuwe vijand, de telekinetisch aangedreven Cassandra Nova gespeeld door Emma Corrin. Is het een goede film? Wel, het heeft zijn momenten, maar ik denk dat ik veel te hoge verwachtingen had en dus stapte ik met een teleurstellend gevoel de zaal uit.
© Poster design by Ignition
Korte inhoud: Wade Wilson (Ryan Reynolds) leidt een normaal leven sinds hij zijn rood-zwarte superheldenpak en zijn alter ego Deadpool ophing. Hij werkt als verkoper van gebruikte auto’s met Peter (Rob Delaney) terwijl zijn relatie met Vanessa (Morena Baccarin) voorbij is. Dan verschijnen op een dag de Time Variance Authority (TVA)-agenten uit de Loki-serie bij zijn voordeur tijdens zijn verjaardagsfeestje. Er is een TVA-verantwoordelijke agent, Mr Paradox (Matthew Macfadyen), die wil dat Wade een missie voltooit die hem de kans biedt om de wereld te redden als Deadpool. Het nadeel? Hij doet het niet alleen, want hij moet Logan/Wolverine (Hugh Jackman) lokaliseren en zelfs samenwerken voor de missie.
Dat buddy-komedies zijn nog steeds succesvol zijn bewees Bad Boys: Ride or Die (2024) en regisseur Levy heeft zeker ervaring met mainstream-successen (Night at the Museum, Cheaper by the Dozen, Real Steel, Free Guy) met knipoogjes naar 48 Hrs en Midnight Run. Een klassiek verhaal van tegenpolen die elkaar aanvankelijk niet kunnen uitstaan, maar uiteindelijk samenwerken. Reynolds en Jackman hebben een geweldige chemie op het scherm, wat de film bijzonder vermakelijk maakt. Maar ik kan me niet ontdoen van het gevoel dat zijn aanstelling voor deze derde Deadpool film suggereert dat de studio op veilig wou spelen, ondanks de R-rated tag. De eerste film was geregisseerd door Tim Miller die met Terminator: Dark Fate (2019) zijn eigen lot bezegelde met een gigantisch zware filmflop van meer dan 100 miljoen dollar? De tweede regisseur David Leitch was bezig met de ontwikkeling van The Fall Guy (2024), en dus koos de studio voor Levy, een corporate veilige keuze. Ook al is het geen Disney film, thank God!
Ja, het is een R-rated. Levy benut elke mogelijkheid om grafisch geweld in beeld te brengen, met bloedige gevechten waarin Deadpool vrolijk TVA-agenten neermaait met zijn katana’s. De vechtchoreografie is van hoog niveau en laat Levy’s vaardigheid zien in het vastleggen van dynamische comic-book actie. Deze film had veel zwakker kunnen zijn mocht Disney hebben gedaan wat ze met Lucasfilm hebben ondernomen. Deze Deadpool voelt aan als een Deadpool film.
En ja, het is best wel grappig. Ryan Reynolds schittert als altijd als Wade Wilson/Deadpool, met zijn kenmerkende manier om de toeschouwers rechtstreeks aan te spreken en zo de 4de muur te doorbreken. De dialogen zijn kleurrijk en doorspekt met godslasterende taal. Levy, die ook meeschreef aan het script samen met Reynolds, Rhett Reese, Paul Wernick en Zeb Wells, zorgt voor een overvloed aan komische momenten, wat leidt tot enkele van de grappigste scènes in de MCU. De film zit ook vol met cemao’s, een traktatie voor wie bekend is met de Marvel-superheldenfilms uit het Fox-tijdperk. Levy gebruikt deze cameo’s effectief en niet slechts als gimmick. Daarnaast verdient hij lof voor zijn gevarieerde muzieksamenstelling met als hoogtepunt Madonna’s “Like a Prayer” tijdens een cruciaal moment in de film.
Naast R-rated geweld en politiek incorrecte humor weet Levy ook enkele emotionele noten te raken in de karakterontwikkelingen van Deadpool en Wolverine. Hoewel het niet zo indrukwekkend is als pakweg Logan (2017), is het nostalgisch om Jackman terug te zien in zijn iconische rol, compleet met een comic-accurate outfit en masker. Jackman steelt soms zelfs de show. Emma Corrin schittert als antagonist Cassandra Nova, en Levy schroomt niet om haar kracht en dreiging volledig te benutten. Corrin’s toegewijde vertolking maakt haar een indrukwekkende schurk in de MCU, wat vaak een zwak punt is in andere films, denk maar aan The Marvels (2023).
Maar zoals ik zei, ik heb hier meer van verwacht. Sommige grappen voelen repetitief aan vaak heel geforceerd. Met een speelduur van 127 minuten heb ik ook niet het gevoel dat Levy echt een film heeft gemaakt die de deur kan opzetten tot een nieuwe MCU saga, zoals Iron Man (2008) dat wel heeft gedaan, en voelt de film op narratief vlak ook niet evenwichtig aan. Het is een film die teveel berust op nostalgie dan echt een relevant verhaal te brengen. Avengers: Endgame (2019) had ook nostalgie – en ging zelfs letterlijk terug naar oudere films – maar samen met Avengers: Infinity War (2018) bracht het niet alleen een film voor de fans maar tevens een narratief sterk verhaal met een geweldige villain. En na dit piekmoment is het allemaal bergaf geweest. Weinig of niks is nog van belang en als toeschouwer ben je niet betrokken bij het gebeuren zoals je dat als toeschouwer. En misschien moet je je verwachtingen ook niet al te hoog zetten. Het is een Deadpool film, een bijna spooffilm binnen het comic genre, en meer moet je er niet van verwachten. De film draait vanaf vandaag 24 juli 2024 in de bioscoop.
Review Deadpool & Wolverine (2024)
Recensie door Alexander op 24 juli 2024
