We zijn er eindelijk in geslaagd om de R-rated film Love Lies Bleeding (2024) te zien, nadat ze halverwege werd stilgelegd op het BIFFF op 13 april 2024. De film werd geregisseerd door Rose Glass die we nog kennen van de niet onaardige R-rated Saint Maud (2019) en mede-geschreven door Weronika Tofilska voor A24 en opgenomen in Albuquerque, New Mexico.
Korte inhoud: In de jaren tachtig wordt de teruggetrokken sportschoolmanager Lou (Kristen Stewart) verliefd op Jackie (Katy O’Brian), een ambitieuze bodybuilder die door de stad naar Las Vegas trekt om haar droom na te jagen. Maar hun liefde wakkert geweld aan, waardoor ze diep in het web van Lou’s misdaadfamilie terechtkomen.
Volgens Stewart gaat deze film over ‘dingen willen’, over ‘ongegeneerd verlangen’. De film voelt aan als een soort roadmovie met locaties als diners, schietbanen en serviceappartementen en heeft ook wel wat weg van een bodybuilders versie van Showgirls (1995). Het is het soort film dat niets te verliezen heeft – werd ook gemaakt met een minimum aan middelen – en dus voluit gaat voor het smerige en verleidelijke.
Ik heb genoten van Saint Maud en met deze film bewijst Rose Glass dat ze geen one-trick-pony is. En deze film is zelfs nog beter dan haar vorige. Ik hou van eenvoudige set-ups die heel meeslepend worden, en deze neo noir film is er zo één. We gaan ook terug in de tijd met deze film en de production design en het research team hebben ongelofelijk werk geleverd. De jaren 80 zijn al een tijdje terug in de mode sinds “Stranger Things” en Drive (2011), maar deze film voelt ook echt aan als een 80’s film. De muziek voor de film werd geschreven door Clint Mansell (Black Swan, Moon, The Fountain) en de muziek probeert dan niet teveel de synthesizer toer op te gaan wat goed is.
Een goede regisseur maakt ook een goede casting. Naast de twee hoofdactrice zien we ook nog Jena Malone, Dave Franco, Anna Baryshnikov en Ed Harris. Iedereen in deze prent speelt de pannen van het dak, zelfs Kristen Stewart die normaal gezien altijd wel dezelfde rol lijkt te spelen. Hier is ze dieper gegaan en ik ben – misschien wel voor de eerste keer – van haar beginnen houden. Ze is een actrice met veel smaak in de selectie van haar filmscripts en ik hoop dat ze ook de regisseurs blijft vinden die haar kunnen heruitvinden. Maar uiteraard wordt de show wel wat gestolen door Katy O’Brian, die bijna een menselijke en tragische versie van SHE-Hulk brengt. Katy was een ex-bodybuilder en zij kent uiteraard haar personage als geen ander, maar ze kan ook nog een goed acteren en de chemie tussen Katy en Kristen is tastbaar.
© The Searchers
Deze film is moeilijk onder te brengen in het horrorgenre, of in het thriller genre of zelfs in het genre van de zwarte komedie, en dat maakt het verhaal zo fascinerend. Maar ik denk dat de invloed van de Coen Brothers er wel in zit. Bepaalde plotwendingen zijn wat bizar, zoals *** spoiler *** het moment waarin ze beslissen om een auto met een lijk in brand te steken en deze te dumpen op de plaats waar nog veel andere lijken liggen die de vader heeft gemaakt om zo de FBI op het juiste spoor te zetten. De moord op zich was vrij slordig en te denken dat ze hiermee konden wegkomen was wel wat bizar. Ze hadden evengoed de auto in de ravijn kunnen duwen en niemand had iets geweten. Maar goed, het creëert uiteraard meer drama. *** end spoiler *** Je moet als toeschouwer wel vaak uw ‘suspension of disbelief’-knop aanzetten wat veel scènes zijn wel héél erg onwaarschijnlijk *** spoiler *** de wannabe vriendin die in het holst van de nacht plots opduikt en getuige is van de auto-diefstal, of nog het feit dat ze op klaarlichte dag werd neergeschoten (silencers maken ook een ferme knal) en niemand iets had opgemerkt of de politie gebeld. Zelfs niet wanneer het lichaam achter/onder de zetel lag (hoe? … het is een David Copperfield truuk) en de FBI niets had gezien laat staan dat niemand van de buren het lichaam opgerold in een tapijt had gezien terwijl de hoofdactrice het van de trap trok. Gewoon véél te véél onwaarschijnlijkheden in een tijdspanne van 15 minuten. *** end spoiler ***
En het einde van de film is uitzinnig en zal indruk maken. Ik vond het onnodig maar ik begrijp de keuze en ik snap de metafoor. Toch had ik liever gehad dat alles realistisch kon blijven. Hoe dan ook, deze film moeten jullie zien, wetende dat het R-rated is en veel seks en geweld te zien is. Love Lies Bleeding is een geflipte en stijlvolle retro-thriller met een brutaal, erotisch, ‘liefde maakt blind’ kantje en een vleugje surrealisme. Het is een film die van begin tot einde zal boeien en je achter zal laten met een bevredigend gevoel (dat was ons gevoel althans). Love Lies Bleeding is vanaf 26 juni 2024 te zien in de Belgische bioscoopzalen.
Review Love Lies Bleeding (2024)
Recensie door Dave op 29 april 2024
Ziet er echt goed uit, en we krijgen Ed Harris als jonge Crypt Keeper, wat leuk is.
Het was een gekke theorie, maar ik dacht echt dat ze een weerwolf was. Misschien wou ze daarom voor Ed Harris werken, ook al is ze niet geïnteresseerd in wapens; hij jaagt erop en maakt zilveren kogels. Had gekund.
Die trailer geeft weer zooooooveel weg van de film 🙁
Hoe is het mogelijk dat er nog geen releasedatum is voor deze film maar dan brengen ze wel Madame Web in de zalen.
Ik denk dat het punten heeft gewonnen voor het nemen van een genre-formule en dit een surrealistische inbreng te geven alsook alles een beetje riskanter te maken. Let wel, het voor mij was het geen mijlpaal maar als je het zonder enige verwachting zag, zou het je misschien wegblazen. Maar de manier waarop de film soms word opgehemeld kan misschien een andere reactie losmaken. Verwachtingen kunnen dan te hoog worden.
Ed Harris is meteen een kwaliteitslabel voor de film.
Het einde was wel wat raar maar geen slechte film.