Ik krijg hoofdpijn van al die giga-filmtalenten die hun reputatie door het slijk halen door #MeToo wangedrag. Volgens The Guardian zou componist Danny Elfman – bekend van het creëren van het themalied “The Simpsons” en de muziek van het gros van Tim Burton zijn films (Batman, Sleepy Hollow, Charlie and the Chocolate Factory, Corpse Bride, Wednesday, Alice in Wonderland, …) werd aangeklaagd door componiste Nomi Abadi wegens contractbreuk na het niet betalen van schikkingen wegens beschuldigingen van seksuele intimidatie.
De #MeToo-spreekbuis van de laatste jaren, met name Rolling Stone Magazine, beweert dat Elfman de Grammy-genomineerde pianiste en componiste Nomi Abadi, in 2015 en 2016 seksueel lastig viel. Meer specifiek door te masturberen in haar aanwezigheid, en dit vermoedelijk meer dan één keer. Elfman heeft de beweringen wel ontkent maar was wel bereid om een schikking te betalen om dit achter gesloten deuren te houden. Kijk, als je onschuldig bent ga je toch geen schikking betalen, maar eerder een laster en eerroof zaak beginnen tegen de persoon die u met leugenachtige verhalen willen bekladden, niet? En zelfs al was hij schuldig of was de helft van het verhaal niet gelogen: DAN BETAAL JE DE SCHIKKING! Had hij betaald wist niemand iets van dit verhaal, maar nu komt dit idioot verhaal naar buiten. Nu gaat iedereen ervan uit dat Danny Elfman wel iets van een creep moet zijn, ook al kent niemand de ware toedracht van het verhaal buiten deze twee individuen. Elfman in zijn verdediging blaast koud en warm; eerst is het een platonische relatie, dan is het met onderlinge toestemming, dan was het iets voor de grap en uiteindelijk is het een verhaal van een manipulatieve vrouw die zijn huwelijk wil breken. Ik besef dat als je een celebrity bent, en je ten onrechte van iets wordt beschuldigd, dat het soms een optie is om gewoon te betalen voor de stilte, want dergelijke geruchten gaan als een lopend vuurtje, en op Twitter gaat iedereen jou al veroordelen nog voor er een rechtszaak aan te pas komt. Toch kan ik maar niet begrijpen dat wanneer er niks aan de hand was, je zou instemmen met een schikking van een kleine miljoen dollar. Goed wetende dat zoiets HOE DAN OOK ooit zal uitlekken. We hebben het hier niet over 10’000 dollar of 15’000 dollar maar over 830’000 dollar!
Elfman ontkende alle beschuldigingen van ongepast gedrag. Hij beweert dat hij zichzelf niet blootlegde of masturbeerde in het bijzijn van Abadi. Hij beschreef hun relatie als ‘platonisch’ en beweert dat ‘Abadi had geprobeerd Elfman romantisch te achtervolgen en wraak op hem nam nadat hij haar avances had afgewezen’. In het artikel van Rolling Stone zou Elfman de componiste Abadi ook hebben gedwongen tot een naaktfotoshoot, waarbij hij beweerde dat het een “artistieke shoot” zou zijn, wat hij ontkent. Hij zou haar ook een glas te hebben aangeboden waarvan Abadi beweerde dat Elfman zei dat het sperma was. (Variety heeft een foto van het betreffende glas beoordeeld uit een e-mail die Elfman naar verluidt Abadi had gestuurd met het onderschrift: “to pique your magination”.) Een vertegenwoordiger van Elfman vertelde Rolling Stone dat hij “nooit beweerde dat het sperma was” en categoriseerde de e-mail als “een provocerende slogan die als grap bedoeld was”, en vertelde dat de substantie eigenlijk de vochtinbrengende crème Cetaphil was. Dit verhaal lijkt me wat mij betreft zeer bedenkelijk voor een “platonische relatie”. Elfman vertelde Rolling Stone: “De beweringen van Abadi zijn gewoon niet waar. Ik stond toe dat iemand dicht bij me kwam zonder te weten dat ik haar ‘kinderverliefdheid’ was en dat het haar bedoeling was om mijn huwelijk te verbreken en mijn vrouw te vervangen. Toen deze persoon besefte dat ik afstand van haar wilde, maakte ze duidelijk dat ik zou boeten voor de afwijzing. Ik heb toegestaan dat een onverstandige vriendschap verstrekkende gevolgen heeft, en die beoordelingsfout is geheel mijn schuld. Ik heb niets onfatsoenlijks of verkeerds gedaan en mijn advocaten staan klaar om met omvangrijke bewijsmateriaal te bewijzen dat deze beschuldigingen vals zijn. Dit is het laatste wat ik over dit onderwerp zal zeggen.”
Los van of dit verhaal waar of vals is, wat is die trend bij celebrities om ongevraagd te gaan masturberen voor fans of medewerkers?! Ik dacht dat het verhaal van stand-up comedy artiest Louis C.K. een uitzondering was, en dat verhaal vond ik eigenlijk al zo een fait divers, gezien zijn fans hem zagen klaarkomen nadat hij hen had gevraagd of hij mocht masturberen, eigenlijk goed hebben gelachen met het gebeuren. Hier heb je een aanklacht en een ‘mogelijks’ repetitief gedrag. Dit beschouw ik zelf als een ernstige zaak. In seksueel misbruik is context enorm belangrijk en er zijn gradaties: verkrachting à la Weinstein en een misplaatste hand op een knie. Ze zijn allemaal verwerpelijk, maar de ene verdient een boete en een tik op de vingers, de andere verdient een gevangenisstraf. In het geval van Elfman, mochten de beweringen kloppen, zijn we toch ergens in het midden beland. Indien deze persoon werkte voor Elfman is dat nog eens een verzwarende omstandigheid. Ik ben een grote fan van de muziek van Danny Elfman, maar zo’n nieuws is als een oprisping van gal in mijn mond.
Is zijn carrière na deze onthulling afgelopen? Persoonlijk zou ik me als regisseur distantiëren van hem tot ik een mea culpa hoor en effectief iets van een uitvoering van een straf of ik door zijn verhaal overtuigd ben van zijn onschuld, wat ik na al wat ik heb gelezen niet heb. Tot dan is hij voor mij toch maar iets van een bedenkelijk figuur.
Niet slim van hem om te gaan voor een schikking en deze dan niet betalen. En wat is 800k voor zo iemand?
Dat is niet zo simpel, denk ik.
Kijk, als iemand een verhaal lost over een andere persoon wordt dat nieuws, ongeacht of het waar is of niet. Je wordt onmiddelijk aanzien, niet als de “beschuldigde”, maar door publieke opinie als schuldig, want we geloven altijd het “slachtoffer”, niet?
“You can’t prove a negative”. Bewijs mij even, bvb, dat je in je leven nooit een strip las. Je kan alleen maar aangeven dat je dat niet deed. Je kan dat nooit ontegensprekelijk bewijzen.
Je kan wel iemand aanklagen voor laster, maar dat geraakt natuurlijk niet opgelost in een paar dagen. Je zal maanden mogen rondlopen met het stigma, tot je eindelijk naar de rechtzaak kan, en zelfs daarna zullen nog altijd mensen overtuigd zijn dat je schuldig bent, zelfs al word je vrijgesproken. Dit is pek en veren, en wordt zowel legitiem als vindictief gebruikt.
Ik kan schikkingen best begrijpen. Het is het zijdeurtje uit het hele circus dat er onvermijdelijk rond zo’n verhaal gaat hangen.