Diabolik (2021) *** recensie

Ze zijn dun gezaaid de Italiaanse comic book adaptaties maar deze Diabolik (2021) is er me eentje. Niet te verwarren met de thriller van Henri-Georges Clouzot Les Diaboliques (1955) of zijn remake Diabolique (1996). Deze film is gebaseerd op de klassieke Italiaanse stripboek over de titulaire meesterdief, een beetje de Italiaanse tegenhanger van de Franse Lupin, met dit verschil dat deze film iets meer inzet op het thriller aspect.

Korte inhoud: Clerville, jaren 60. Diabolik (Luca Marinelli) is een meedogenloze dief wiens echte identiteit onbekend is. Hij heeft opnieuw een slag geslagen en ontsnapte wederom met een slimme truc uit een hinderlaag van de politie. Ondertussen is de stad in opwachting van de komst van Lady Eva Kant (Miriam Leone), een fascinerende erfgename die een beroemde roze diamant met zich meebrengt. Het kostbare juweel ontgaat Diaboliks aandacht niet. Inspecteur Ginko (Valerio Mastandrea) is op jacht naar de crimineel en probeert zijn snode plannen te stoppen.

Deze film heeft desondanks zijn independent low budget productie (10 miljoen euro) toch een grote afzetmarkt gehad en dus zit Diabolik 2 (2022) en Diabolik 3 (2023) er aan te komen. Ze hebben zelfs “Grey’s Anatomy” acteur Giacomo Gianniotti kunnen strikken voor de titelrol.

De film is gebaseerd op de populaire strip van de zusters Angela en Luciana Giussani en geregisseerd door de broers Marco en Antonio Manetti. De strip over de de meedogenloze crimineel met stalen ogen, gekleed in een zwart pak en rijdend in een iconische Jaguar E-Type, was één van de meest vertaalde Italiaanse stripboeken ter wereld. Ik had er tot over een paar dagen nog nooit van gehoord.

Dit is niet de eerste keer dat de Italiaanse cinema zich waagt aan een comic verfilming, denk maar aan They Call Me Jeeg (2015), The Prophecy of the Armadillo (2018), Monolith (2016) of onlangs nog The Land of Sons (2021). Maar dit zal wel de meest succesvolle Italiaanse film worden. Toch is het geen typische comic adaptatie met veel cgi, integendeel, het lijkt wel een gewone 70’s neo-noir film.

Producer Dino De Laurentiis (Barbarella, Flash Gordon, Conan the Barbarian, Manhunter, Hannibal, La Strada) had de comic ooit eerder al verfilmd in 1968 met horror-regisseur Mario Bava, maar dit werd niet meteen een filmhit. Het leek wel een soort Austin Powers 007 pastiche.

De gebroeders Manetti hebben het geluk gehad te kunnen rekenen op talentvolle Italiaanse acteurs, maar echt goede regisseurs zijn het ook niet, en de film voelt bij momenten kitscherig aan. Diabolik is ook compleet ontdaan van elk vleugje humor, ook al lopen ze rond in die Fantomas-achtige maskers. Het is op zich geen slechte film, maar het neemt zich klaarblijkelijk net iets teveel au sérieux met een verhaal dat verschrikkelijk voorspelbaar is. De broers hebben de strip ook benaderd als een Heilige Graal en hebben er niet veel afstand van willen nemen, al was het maar om de film misschien beter te maken. Dat is op zich een spijtige zaak. Comic adaptaties moeten bij uitstek gekneed worden door de makers, iets wat meteen ook de reden is waarom er zoveel verschillende Batman films bestaan en dat elk van hen wel zijn verdiensten heeft. De film zal niet bij ons in de bioscoop verschijnen, wel in Spanje op 14 april 2022, en binnenkort bij ons op DVD en Blu-ray?