Top 10 Beste Cultfilms

We houden allemaal wel van lijstjes omdat ze in het beste geval onze smaak in films bevestigen of ons op het spoor zetten van films die we nog moeten ontdekken. Meestal komen we af met recente filmlijsten, maar vandaag leek het ons eens interessant een lijst te maken van de Top 10 Beste Cult-Klassiekers. Een cultfilm is een film die een cult-aanhang heeft verworven. Cultfilms staan bekend om hun toegewijde en gepassioneerde fanbase. De films worden ook herhaaldelijk vertoond in oudere cinema’s en op filmfestivals, en quotes uit de film krijgen een tweede leven. Soms wordt er een onderscheid gemaakt tussen cultfilms voor een mainstream publiek en meer obscure en onconventionele films. Voor onze lijst hebben we in beide vijvers gevist, maar wel rekening gehouden met één factor: een cultfilm is bij definitie een film die niet door iedereen gesmaakt wordt. In die zin is een film als Jaws (1975) geen cultfilm omdat deze door vrijwel iedereen gesmaakt wordt. Deze film mag dan gewoon ook pronken in All Time Best Movies.

Een mogelijke definitie voor cultfilm zou kunnen zijn: het soort films dat een kleine minderheid van zeer toegewijde fans kan aantrekken en bekoren (meestal filmstudenten en filmfreaks), maar die buiten deze “elitaire” groep op weinig bijval kan rekenen van het grote bioscooppubliek, maar dan wel een relatief succes werd op de home cinema markt en op filmfestivals. Over deze lijst kan zeker gediscussieerd worden want want een cultstatus is iets heel subjectiefs. Een film als Plan 9 from Outer Space (1959) van Edward D. Wood Jr. is een cultfilm, niet alleen omdat deze productie zo slecht is dat iedereen deze wou zien, maar ook omdat de film overloopt van de passie voor cinema. Een andere film die net buiten onze lijst is gevallen is The Big Lebowski (1998) van de Coen Brothers, Pink Flamingos (1972) van John Waters en Death Race 2000 (1975) met Sylvester Stallone, David Carradine en Martin Kove, die jullie integraal op You Tube kunnen zien.

Regisseur die vaak verbonden worden met de cult cinema zijn: Gregg Araki, Wes Anderson, John Carpenter, Brian De Palma, Kevin Smith, George A. Romero, Alexander Payne, David Cronenberg, Abel Ferrara, … ik heb zeker nog een aantal prominenten vergeten opsommen. Hier is onze Top 10 lijst.

10. The Evil Dead (1981) Sam Raimi
Lang voordat hij een mainstream regisseur werd was Sam Raimi geobsedeerd door het idee om een horrorfilm te maken. Na een kleine naam voor zichzelf te hebben gemaakt met een paar korte films, stopte hij met school om zijn langverwachte meesterwerk, The Evil Dead, op te nemen. Het leek in niets op de cheesy mainstream horrorfilms van die tijd, en het vond eigenlijk een enorm publiek ondanks het microbudget. Niet alleen de sequel maar ook Army of Darkness (1992) hebben allen hun cultstatus verworven.

9. Blow Out (1981) Brian De Palma
Uit het zelfde jaar komt deze film met John Travolta. Wat mij betreft één van de beste Brian De Palma films. Met zijn voyeuristische obsessies, zijn sinistere elegantie, nauwgezette choreografie en fascinatie voor schuldgevoel, is het een prent die blijft hangen en nog steeds het ontdekken waard. Volgens mij was het ook Blow Out (1981) die Quentin Tarantino kon overtuigen om Travolta te casten in Pulp Fiction (1994).

8. Eraserhead (1977) David Fincher
Eraserhead is een onvergetelijke surrealistische body-horrorfilm die zijn stempel heeft gedrukt op een hele generatie filmmakers. Deze nachtmerrieachtige film over een vader met een misvormd kind dat in een industrieel gebied woont, wordt vereerd om zijn vreemde beelden en complexe audiotrack. Het is tevens ook een film die maar blijft opduiken op diverse kleine filmfestivals. Al het werk van Divid Lynch heeft een zekere cultstatus, maar deze film stak er toch wel wat uit.

7. Donnie Darko (2001) Richard Kelly
Onrustige tiener Donnie Darko begint van een gigantisch konijn genaamd Frank te hallucineren, die hem vertelt dat de wereld over 28 dagen eindigt. Deze film creëert een fantasierijke wereld vol onverklaarbare gebeurtenissen en gedenkwaardige personages. En net zoals bij vele David Lynch films moet je deze een aantal keren herbekijken om de verschillende lagen in de film te ontdekken. En er doen heel wat wilde theorieën de ronde. Richard Kelly die Donnie Darko schreef en regisseerde was uiteindelijk een one-hit-wonder. Zijn laatste film The Box (2009) was een financiële en kritische flop en dat was zowat het einde van zijn verhaal.

6. Videodrome (1983) David Cronenberg
Als je in de stemming bent voor wat nachtmerries, kun je niet veel beter doen dan Videodrome te bekijken op een stimme avond. David Cronenberg’s sciencefiction body-horrorfilm uit 1983 is een surrealistisch verhaal over de slordige CEO van een tv-station, gespeeld door James Woods, die een signaal ontdekt dat gruwelijk geweld en marteling uitzendt. Videodrome was ongelooflijk vooruitziend over hoe het horrorgenre zich zou ontwikkelen, maar ook over vele aspecten van de moderne samenleving, van reality-tv tot sociale media tot virtual reality. Voor angstaanjagende horror die je in de war brengt, is Videodrome een klassieker die elke filmfan zou moeten bekijken.

5. Big Trouble in Little China (1986) John Carpenter
Kurt Russell speelt een geweldige rol in deze bizarre, bovennatuurlijke actie-avonturenfilm van John Carpenter over een man met het griezelige vermogen om zijn tientonner te besturen en te parkeren in de Chinatown van San Francisco, en meegelokt te worden in een ondergrondse sekte. Big Trouble in Little China is een Een B-filmachtige Western die zichzelf niet echt ernstig neemt met veel camp en over-the-top actie-sequenties, maar desondanks druipt hier ook de liefde voor de cinema van het scherm.

4. Reservoir Dogs (1992) Quentin Tarantino
De locatie is misschien eenvoudig en het budget beperkt, maar regisseur Quentin Tarantino zet met zijn debuutregie de filmwereld op zijn kop met sterke dialogen en een bijzonder slim script. Het is tevens een film waarvan iedereen de muziek kent. Zijn baanbrekende gebruik van muziek, de manier waarop hij zich verzet tegen traditionele, chronologische vertelstructuren, het gebruik van innovatieve beeldvoeringen en de herbeleving van de seqentieshots. Uiteindelijk is hij een filmmaker met een unieke visuele stijl. John Walsh noemde hem “Quentin Tarantino, de onruststoker, de kenner van bad-assery, de Billy the Kid van moderne filmmaken”. Het is echt moeilijk om het oneens te zijn. Reservoir Dogs is noodzakelijk voer voor elke filmgeek.

3. The Rocky Horror Picture Show (1975) Jim Sharman
Acteur Tim Curry speelde in heel wat cultfilm en de twijfel was even tussen deze film en Clue (1985)
Deze musical over een gemiddeld echtpaar dat een herenhuis vol vreemde mensen en aliens tegenkomt, is een iconisch overgangsritueel geworden voor talloze mensen. Middernachtvertoningen, vol kostuums, rekwisieten en reacties die op het scherm worden geschreeuwd, zijn een vitale traditie geworden en vieren de campy subversiviteit van deze film. Het is bijna een soort event-film geworden en geen enkele cult-lijst kan zonder de vermeldig van The Rocky Horror Picture Show.

2. A Clockwork Orange (1971) Stanley Kubrick
A Clockwork Orange van Stanley Kubrick schokte het publiek in 1971 met zijn scènes van verkrachting en grafisch geweld, en de tijd heeft er weinig aan gedaan om het saai te maken. Veel filmbezoekers die na Dr. Strangelove en 2001 Kubrick binnenkwamen, waren geschokt door de film, maar het won ook al heel vroeg een substantiële cult-status en veel punkbands die enkele jaren later ontstonden, hadden stijl-inspiratie gezocht in Clockwork. De film wordt minder veel vertoond dan pakweg The Shining (1980), maar het is een veel betere film.

1. The Wicker Man (1973) Robin Hardy
Ik beschouw nog altijd The Wicker Man als de Citizen Kane van de cultfilms. Het is en blijft een uitstekende en fascinerende film. Die nog steeds hedendaagse films inspireert of hoe dacht je dat Midsommar (2019) er is gekomen? The Wicker Man is niet zozeer een horrorfilm, maar een ongewone politie-mysterie die de botsing tussen twee culturen blootlegt binnen één regio van één natie. Het einde is adembenemend en gedenkwaardig, zowel op visueel vlak als emotioneel, want je voelde je steeds meer betrokken tot deze wat arrogante agent. Woodward is perfect gecast, zelfs beter dan de bekendere Christopher Lee. Lee is echter wel een iconische schurk, ​​meer obscuur en mysterieus dan beangstigend of sinister. En de naaktheid van Rod Stewart’s-vriendin Britt Ekland is een bonus! Er is doordringende naaktheid in de hele film, toegevoegd als een schok aan de traditionele Britse gevoeligheden. De enige echte tekortkomingen zijn voor mij de malle, “hippie” elementen van deze film uit 1973. Het plot en de personages blijven vandaag de dag nog steeds schokkend, alleen wat beeldmateriaal en muziek zijn gedateerd. Samenvattend is dit een briljant verhaal van manipulatie, waanideeën, en psychologische terreur zoals we nog gezien hebben in films als Rosemary’s Baby.