The Transporter Refueled (2015) * review

Ja, we hebben hem te pakken! De film die zonet Jupiter Ascending (2015) en Fantastic Four (2014) van hun podium heeft geduwd als ‘Domste Films van het Jaar’ is de film met de bespottelijke naam The Transporter Refueled (2015). Wat zeg ik? Dit moet de domste film zijn van de laatste 2 jaar.

Korte inhoud: Frank Martin (Ed Skrein) is de meest hoogopgeleide ’transporter’ wat geld kan kopen. De inzet is groter, de technologie is beter, maar de drie eenvoudige regels blijven bestaan: de overeenkomst wordt niet gewijzigd, geen namen en het pakket wordt nooit geopend. Toen Frank wordt ingehuurd door de geslepen femme fatale Anna (Loan Chabanol) en haar drie sidekicks, ontdekt hij al snel dat hij om de tuin wordt geleid. Anna en haar cohorten hebben zijn vader (Ray Stevenson) ontvoerd om Frank te dwingen om hen te helpen een take down op de been te brengen tegen een meedogenloze groep Russische mensenhandelaars. Gevoed door wraak, zal hij al zijn regels moeten

Zoals ik al eerder zei in een vorig bericht, dit is een Luc Besson productie: veel actie, weinig diepgang, knappe fotografie, een charismatische cast en een popcorn verhaal. Maar deze keer heeft de regisseur zijn reboot van een succesvolle franchise toch wel compleet om zeep geholpen, ook al zullen er heel wat toeschouwers beweren (en niet ten onrechte) dat een Transporter zonder Jason Statham geen Transporter film is. De film werd geregisseerd door Camille Delamarre die eerder al verantwoordelijk was voor het miserabel slechte Brick Mansions (2014).

Het scenario werd dan weer geschreven door Bill Collage en Adam Cooper die beiden gewerkt hebben op Exodus: Gods and Kings (2014) – ook al een film waar ik niet meteen van in de wolken van was. Voor elke idiote actie-scène krijgen we oersaai en humorloos geleuter en cliché-scènes waarvan zelfs een Uwe Boll van zou blozen. Maar de kers op de taart is dat het personage van Ray Stevenson niet eenmaal, maar zelfs twee keer wordt ontvoerd! En hier hebben maar liefst drie scenaristen op gewerkt (inclusief Besson)! What were they thinking?! En dan hebben we het nog niet gehad over de ontsnapte seksslaven, die hier afgeschilderd worden als schaars geklede verleiders die staan te popelen om in bed te duiken met de eerste de beste vader en/of zoon. Het mag duidelijk zijn, het was de bedoeling om wat sexy vrouwen in de film te krijgen. Hoe dat psychologisch verantwoord werd, was voor de makers klaarblijkelijk van minder belang.

© Belga Home Video

Ray Stevenson is verre van een slecht acteur en steekt eigenlijk met kop en schouders boven de rest van de cast. Zelfs het hoofdpersonage, Ed Skrein, die eigenlijk een vrij simpele rol had, bakt er niet veel van. Meer dan een vleiende, jongensachtige grijns op een continu zuur-kijkend gezicht, kon er niet van af. Hij is zo één van die acteurs die zijn uiterste best probeert te doen om een bepaalde persoonlijkheid te imiteren, in plaats van een eigen vertolking neer te zetten. Wat mij betreft zou Skrein meer succes hebben als model voor ondergoed, dan als een leading actie-acteur.

Maar de reden waarom The Transporter Refueled zo slecht is, heeft alles te danken aan de inspiratieloze regie van Camille Delamarre. De man zette meteen zijn stempel in het begin van de film waarin hij verschillende personages probeert te introduceren via een flash back systeem, waar elk individueel karakter tot vervelens toe zijn eigen flash back krijgt zodat de kijker met de paplepel duidelijk wordt gemaakt wie die kerels zijn. Deze prent zou gebruikt moeten worden in filmscholen als voorbeeld van wat je als regisseur niet moet doen. De uitgerekte, vervelende climax zorgt er nog eens voor dat deze reboot eindigt met een teleurstellende dissonantie, waarbij we als toeschouwers alleen maar kunnen hopen dat deze Transporter voor eens en altijd zijn terminus heeft bereikt. Deze volgetankte onzin op wielen komt bij ons uit op 30 september 2015.