Om mijn zinnen te verzetten, kijk ik tussen al het werken door een boel films. Ik ben al jaren fan van de nieuwe Vlaamse film. Met nieuwsgierigheid legde ik dan ook Brabançonne (2014) van van Vincent Bal (Man van Staal, The ZigZag Kid) in mijn blu-rayspeler. Een verrassend kleine uiterst aangename muzikale film. Het verhaal werd geschreven door Vincent en Pierre De Clercq (Verlengd Weekend, Hasta La Vista).
Korte inhoud: Het Vlaamse harmonieorkest Sint-Cécilia uit Staaikerke is genomineerd voor de finale van een Europese wedstrijd voor de beste harmonie. Samen met hun Waalse evenknie ‘En -Avant’ mogen ze de eer gaan verdedigen op dat concours. Helaas begeeft hun solist het op het podium en probeert Elke (Amaryllis Uitterlinden), de dochter van de dirigent de solist Hugues (Arthur Dupont) van ‘En-Avant’ af te snoepen. Letterlijk en figuurlijk of wat had je gedacht?
De laatste jaren hadden we een boel Vlaamse films die de Amerikaanse thrillers achter na gingen zoals Het Vonnis (2013) of De Behandeling (2014), daarnaast waren er de films die de luchtigheid bleven behouden en ‘Vlaams’ bleven, over gewone mensen in hun gewone doen. Bepaalde komedies zoals Allez, Eddy (2012), Groenten uit Balen (2011), Noordzee, Texas (2011), Los Flamencos (2013) bijvoorbeeld slaagden erin om een gezellige sfeer te scheppen, niet te moeilijk te zijn en puur entertainment te brengen. De een al met iets meer diepgang dan de andere.
Zo ook Brabançonne, dat af en toe een echte Belgenmop wordt, maar dan positief bedoeld en herkenbaar is voor iedereen die ooit in een harmonie gespeeld heeft, hoogstwaarschijnlijk ook “Sint-Cécilia genoemd. Ik herinner me alvast mijn tienerjaren toen heel mijn familie (en bij uitbreiding het hele dorp) betrokken was bij de harmonie. Sint-Cécilia dat waren de concurrenten die we op concours moesten vrezen.
Kijk, soms mag een verhaal wel een beetje voorspelbaar zijn, als het maar goed gebracht wordt en de verwachtingen worden ingelost. Brabançconne doet dit op alle vlak. In het begin is het wat wennen aan de muzikale dialogen, maar naar mate de film vordert, is dit echt een meerwaarde. Mijn vooroordelen tegen Amaryllis Uytterlinden (pic) zijn gesmolten als sneeuw voor de zon, haar stem en uitstraling passen perfect bij de mooie muzikale poëtische songs. Ik ben dan ook de enige in die Vlaamsche schlagers uitermate onderschat vind waarschijnlijk. Ze acteert erg goed en haar Waalse tegenspeler Arthur Dupont, ja is een echte Waal, een stuk flamboyanter, paradeert door de film als een Robbie Williams, maakt het hele dorp gek. De wisselwerking tussen hem en haar, werkt is nooit geforceerd en sleept ook de kijker mee.
© Kinepolis Film Distribution
Het plaatje klopt. De verschillende figuren in een harmonie. Het zoeken van de zondebok die een hapklare brok is, wanneer het slecht gaat. Iemand wordt even snel van zijn voetstuk gehaald als hij op handen wordt gedragen in zo’n groep. De typische sponsor en de naam ervan op de hemdjes in de kraag, who has not been there since Jean-Marie Pfaff? Zelfs indertijd in onze harmonie kreeg dat idee navolging met dezelfde reacties tot gevolg. Het verhaal zit bovendien goed ineen. De spanningen tussen Arthur en zijn harmonie, zijn vertrek en zijn komst bij Sint-Cécilia. Als een paard van Troje of net niet. De verleiding tussen hem en Elke. Elke die schippert tussen allerlei obstakels en personen. Toch verliest de regisseur het Noorden niet en ja, alles komt uiteraard samen in een mooi slot. Brabançonne werd gemaakt door Eyeworks Film en in beeld gezet door Danny Elsen met muziek van Steve Willaert. Het brengt lekker ontspannend en makkelijk verteerbaar entertainment in je huiskamer op DVD en Blu-ray.
Beoordeling: 4 / 5
Recensie door Jeroen op 12 mei 2015
*** Brabançonne trailer ***