Allez, Eddy (2012) *** review

Terwijl de ene Vlaamse film zich steeds meer spiegelt aan internationale prenten op een Hollywoodiaanse leest geschoeid, zijn er andere Vlaamse films die rond de kerktoren blijven. Maar daarom zijn ze nog niet van mindere kwaliteit. Er is immers niets mis met een blijspel op de oude vertrouwde manier gefilmd. Neen, een feel-good movie met uitgesproken karakters die bijna karikaturaal zijn, die zorgen voor de juiste stemming en context van het verhaal, is even goed.

Allez, Eddy (2012) gaat over een jongetje zonder toekomst, die toch blijft werken aan zijn droom, tegen de conservatieve huis-tuin- en keukenmentaliteit van zijn omgeving, klinkt als een copie van Billy Elliot, maar dan in de Vlaamse sprookjesversie. Zoals de omschrijving op de doos van de dvd zegt: “een hartverwarmende komedie van Gert Embrechts“, een regisseur die met deze film zijn langspeelfilm regiedebuut tekent. De productie is in handen van Jacqueline de Goeij, tevens de vrouw van de regisseur.

Korte inhoud: We schrijven de jaren 70 in Langeworp. Langeworp staat synoniem voor een godvergeten plaatsje in the middle van nowhere waar de tijd blijft stilstaan en de moderne wereld aan voorbij gaat. Freddy Dermul, is de jongste zoon van slager André (Peter Van Den Begin) en Angel (Barbara Safarian). Er is iets mis met Freddy die daarom nooit alleen buiten mag en de wereld ziet passeren vanuit zijn zolderkamer. Zijn broer en zussen lopen niet hoog met hem op en hij heeft geen vriendjes. Hij deelt zijn fascinatie voor Eddy Merckx, de god van het moment, met zijn pa, maar daar blijft het bij.

Freddy wil coureur worden en niet zoals zijn broer in de slagerij werken. Freddy houdt zich daarom bezig met trainen op zijn fiets die aan twee touwen aan het plafond hangt terwijl hij op de radio de wedstrijdverslagen beluistert waarin Merckx de hoofdrol speelt. Alles gaat zijn vredige gangetje tot er een supermarkt komt aan de rand van het dorp. André weet niet waar hij het heeft als blijkt dat de supermarkt zijn klanten afsnoept en hij in slechte papieren komt te staan. Freddy is zo nieuwsgierig naar de supermarkt dat hij er stiekem naartoe gaat en zich inschrijft voor de lokale kermiskoers. Van dat ogenblik aan neemt hij het heft in eigen handen maar moet opboksen tegen zijn vader die zich met hand en tand verzet tegen de supermarkt maar zijn ergste vijand is misschien zijn eigen ‘ongemak’.

Gert Embrechts, start de film met een ellenlange intro zoals we gewoon zijn bij kinderfilms. Barabaria Safarian doet zelfs denken een stijve Nanny Mcphee… maar naar mate de film vordert komt ze steeds beter in haar rol. Het is een voorspelbare film, maar dat geeft niet. Gert bindt er de nodige plotwendingen in om de film hier en daar toch wat uit te diepen. Vooral Els Dottermans, als Tante Marjet, het toonbeeld van de moderne stadsvrouw toont aan dat de dorpsmentaliteit toch wat achter zich aanholt. Tekenend is het beeld van André die als een wanhopige gek de vliegen van zijn bedervend vlees slaat.

© Benelux Film Distributors Home Entertainment / KFD

Het hoeft geen verwondering dat de kentering er komt. Niet zonder slag of stoot. Freddy ontdekt zichzelf, bloeit open en begint voor zichzelf op te komen, niet alleen dankzij Marie, een vriendinnetje die hij ontmoet. De setting klopt. Peter Van Den Begin is van alle markten thuis en kan op zijn eentje de film dragen. Hij speelt het dorp dat tegen de verandering is maar dan toch bakzeil moet halen. De mooie zomerse kleuren hebben iets nostalgisch. De beelden van Freddy op koersend op zijn fiets, de haren in de wind met een blozende lach zijn alles bevrijdend, fel in contrast met zijn eenvoudige zolderkamer waar een schemerlamp het meeste licht geeft. Allez, Eddy is een kleine sympathieke film, die ontroert, pakt en zoals gezegd je hart verwarmt. De film trok een slordige 70’000 bezoekers naar de bios, wat niet slecht is voor een dergelijke prent, en is ondertussen te verkrijgen op dvd en blu-ray.