Naast Prisoners (2013) kwam er vorig jaar een andere film in de bioscoop waarin het hoofdpersonage na een tragisch voorval het recht in eigen handen neemt. Ik heb het over de laatste film van Jan Verheyen, genaamd Het Vonnis (2013). Net zoals SM-rechter (2009) hebben we hier te maken met een Vlaamse rechtbank thriller. Het courtroom drama is een genre waarin de Amerikanen in uitblinken met films als Primal Fear (1996), The Accused (1988), A Few Good Men (1992), A Time to Kill (1996) of nog The Verdict (1982) en ik zou er nog tientallen kunnen opsommen.
Korte inhoud: Het lot verscheurt het leven van Luc Segers (Koen De Bouw), die op de vooravond van zijn benoeming als CEO van een topbedrijf zijn vrouw Ella (Joke Devynck) en zes-jarige dochter verliest ten gevolge van een brutale moord. Luc ontwaakt in het ziekenhuis na drie weken coma en wordt snel op de hoogte gehouden van de feiten en met de hulp van inspecteur Vercauteren (Wouter Hendrickx) kan hij de dader met de vinger wijzen. De dader Kenny De Groot (Hendrik Aerts) wordt dan ook opgepakt. Maar door een onnozele procedurefout komt de dader op vrije voeten, nog voor het proces kan beginnen. Bij Segers gaan de stoppen springen en hij beslist dan maar het recht in eigen handen te nemen en zal zich daarna meten met de rechtsstaat die hem in de steek heeft gelaten.
Laat ik misschien eerst beginnen met het positieve. Ik vind Het Vonnis één van de betere Jan Verheyen films. Het script is het gevolg van een persoonlijke verontwaardiging over het justitie-apparaat en deze woede heeft de regisseur nu ook gedeeld met zijn publiek. Het moet gezegd worden, Jan Verheyen kenmerkt zich vooral door zijn ietwat platte en zeemzoete films à la Team Spirit en Zot van A., die voornamelijk bestemd waren voor een tv-publiek. Hier lijkt hij iets meer gewicht in de schaal te willen leggen, en ik hoop dat hij op dit elan verder gaat.
Het valt niet te betwijfelen dat er geacteerd wordt op hoog niveau en dan vooral door Johan Leysen, bekend van ondermeer “The Spiral”, die hier een glansrol neerzet als advocaat van Segers. Daarnaast zien we ook een uitstekende Koen De Bouw die een zwaar getekende man speelt, en een briljante scène heeft met Chris Lomme. De andere acteurs, gaande van Jo De Meyere, Veerle Baetens en Jappe Claes hebben allemaal ook wel verdienstelijke bijrollen en de fotografie van Frank Van den Eeden houdt alles heel koel en strak. De kleurcorrectie is misschien wel iets te overdreven gedesatureerd en gecontrasteerd.
Tot zover de pluspunten. Het Vonnis mag dan nog wel de intentie hebben breder te mikken dan het gewone tv-publiek, het slaagt er eigenlijk amper in om ons 2 uur lang te boeien. En het probleem ligt volgens mij bij het scenario die iets teveel platgetreden paden bewandelt en eigenlijk weinig nieuwigheden te vertellen heeft. Je weet trouwens al waar dit verhaal naar toe gaat van bij het begin en het is voor mij altijd een slecht teken wanneer ik te midden van de film naar mijn uurwerk zit te staren. Het script is noch een volwaardige vendetta film (de film suggereert de wraak-actie zelfs in flash back), noch een slimme rechtbank thriller. Dit scenario mist intrige en spanning. Je hebt ook moeite om meteen mee te leven met het hoofdpersonage, gezien er heel weinig karakter-ontwikkeling is alvorens de moordaanslag.
© Dutch Filmworks & Eyeworks Film
Het had veel interessanter geweest mocht Verheyen bijvoorbeeld de identiteit van de dader verborgen hebben gehouden. Het had naast een meer boeiende film ook een veel interessantere discussie opgeleverd over de gevolgen van vendetta acties. Nu wordt alles nogal simplistisch voorgesteld, alsof een juridische fout per se in het voordeel is van de dader. De documentaire West of Memphis (2012) heeft het ook over juridische dwalingen, maar met het gevolg dat 3 onschuldige jongeren 17 jaar achter de tralies vlogen en één ervan bijna ter dood veroordeeld werd. De film dringt ons ook iets teveel een mening op, en laat geen ruimte voor nuance. De slechterik is slecht, de procureur is emotieloos, de fout is al zo onnozel als wraakroepend en het slachtoffer is de ideale man met het ideale gezinnetje in het ideale leven. De dader, die nooit schuldig werd bevonden, werd zelfs door zijn advocaat afgespiegeld als een ‘problem child’. Ik had zoiets van: “WHY?” Dit had het pleidooi kunnen zijn van de advocaat van Segers in het voordeel van zijn klant, maar dit werd hem op een dienstblad aangereikt door een gemene advocate met valse glimlach vol met blokjes op haar tanden (die blokjes zijn er niet voor haar personage maar de actrice had toevallig in die periode haar tanden willen rechtzetten – had bij momenten de indruk dat Sara De Roose het tot advocaat geschopt had). Het vonnis zag je dan ook al van ver aankomen.
Kortom, ik denk dat Het Vonnis wel zijn publiek zal vinden, zeker in de hoek van de verzuurde Vlamingen die over alles en nog wat hun beklag doen. Maar veel wijzer zullen ze van deze prent echt niet worden, integendeel, het zal het geloof in de rechtsstaat nog meer een deuk geven. Laat me duidelijk zijn, het rammelt bij justitie, maar het is denk ik niet met populistische platitudes dat we hier iets aan zullen veranderen. Deze film snijdt immers te weinig in het vlees om echt te bloeden en indruk te maken. Qua niveau is het wel beter dan SM-Rechter, en het is verre van een slechte film, maar ik wacht nog op de eerste geslaagde rechtbank thriller. (quotering 2/5)
Het Vonnis is vanaf volgende week 25 februari 2014 beschikbaar op DVD en Blu-ray met als bonus een aantal verwijderde scènes, een première verslag en een set-interview met regisseur Jan Verheyen. Spijtig genoeg geen audio-commentaar van de regisseur over de gehele film, want misschien tot leuke en vaak gênante stiltes had kunnen zorgen.
Beoordeling: 2 / 5
Recensie door Dave op 19 februari 2014
“Eén van de betere Jan Verheyen films” impliceert dat hij ook goede films heeft gemaakt. Zeg mij eens dewelke, wat ik heb er het raden naar.
“Los” von ik anders nog wel ok.
Zot van A ?
Sorry maar Zot Van A is een rotslechte shot-per-shot remake van de Hollandse Alles is Liefde die op zijn beurt iets teveel heeft gekeken naar de Amerikaanse Love Actually. Zelfs de dialogen zijn gepikt.
Kijk Verheyen maakt nu eenmaal films voor een groot publiek, en is daarom een makkelijk doelwit voor bashers overal ten landen. Persoonlijk vind ik dit grotendeels onterecht. Ja hij heeft stinkers gemaakt (Buitenspel, Alias), middelmatig kijkvoer (Team Spirit, Zot Van A) maar ook een aantal zeer sterke prenten (Alles Moet Weg, Los, en vooral Dossier K). Ik kijk in ieder geval uit naar Het Vonnis.
@Kenneth: Erik van Looy maakt ook populaire films maar hier val ik niet van in slaap. Zaak Alzheimer is op vele vlakken een superieure film ivm Dossier K.
Ik vond jouw review uiteindelijk nog wel positief. Snap niet waarom een embargo tot op de dag van de release? Wat is het nut?
Ik hoef de review niet meer te lezen, ik weet al genoeg.
Onversneden censuur van KFD die liever geen kritische reviews online wil. Verbaast me dat De FilmBlog hiermee akkoord gaat. Er zijn ondertussen al avant-premières geweest dus de eerste beste pipo met een blog kan al een review over de film schrijven. Gewoon belachelijk.
Daarnet “Het Vonnis” (betalend) gaan zien in Metropolis. Beklijvend en op sommige momenten zelfs ontroerend, maar niet in het minst meeslepend. De acteurs zetten allemaal, stuk voor stuk, geloofwaardige prestaties neer (zeker Koen De Bouw). Het siert Jan Verheyen dat hij geen advocaat à la Rieder heeft getypeerd maar eerder het zachte, oudere type, dat behoorlijk tot de emoties sprekend, uit de hoek kan komen.
Voor iemand die van het genre houdt: je zit aan je zetel gekluisterd, snelle vlotte voortgang met flasbacks die er werkelijk toe doen.
Eén woord: MEESLEPEND.
Ik vind dit zeker en vast een topfilm. Het enige dat mij enorm beklijft is de dood vd dochter. Dit is voor alle mensen die een kind hebben verloren in het verkeer een zware dobber. De film is ook zonder deze scene een oscarnominatie waard
Ik had op geen enkel ogenblik sympathie voor het hoofdpersonage en wat er zich allemaal afspeelde in de rechtszaal liet me eigenlijk koud. Komt daar nog bij dat je als kijker meteen wist wat het vonnis zou zijn. Voor mij mogen die courtroom drama’s wel iets minder zwart wit en zijn iets slimmer qua opzet.
@Kristin: als deze een Oscarnominatie moet krijgen dan stel ik voor dat we Los Flamencos meteen een oscar geven.
Als student rechtspraktijk wou ik deze film zeer graag zien, omdat het toch een leuke afwisseling is met betrekking tot mijn studies.
Jammer genoeg kon ik niet voorbij de vele technische fouten die in de film aanwezig zijn.
De pro deo dialoog is ronduit onwaar, de moordenaar zal altijd voor de kamer van inbeschuldigingstelling worden gebracht ipv de raadkamer, de stelling dat vrijspraak zal leiden tot een aanslag op de rechtsstaat is ook verzonnen onzin (denk maar aan de zaak van de juwelier in antwerpen) en art. 71 waar men op beroept is verkeerd uitgelegd (tot 3x toe!) en nog veel andere…
Dat recht en rechtvaardigheid zeker niet hetzelfde zijn, zal elke jurist beamen. Maar als Jan Verheyen justitie wilt hekelen met een film over procedurefouten, zou het wel mooi zijn als hij alles qua justitie juist weergeeft. Ik vind het gewoon erg dat alle mensen die deze film bekijken, dankzij onzorgvuldig voorbereidingswerk, een verkeerd beeld gaan krijgen.
Als er ook maar 1 jurist dit scenario heeft nagelezen, zouden deze fouten niet gebeurd zijn en het is maar erg dat ik, als eerstejaarsstudent rechtspraktijk, dit allemaal kan blootleggen.
Het punt is daarentegen zeer duidelijk en procedurefouten blijven een slopende kwestie voor het parlement. Voor de rest een schitterende prestatie van Veerle Baetens, Koen de Bouw en vele anderen.
Besluit: Jammer van het scenario, dat op punten wel zeer langdradig wordt. Daarentegen krijg je een sterk staaltje acteerwerk te zien, maar dit is voor mij zeker niet genoeg om de film tot een bepaald niveau te brengen op vlak van court house dramas. Mijn opinie is dat Jan Verheyen zich beter bezig kan houden met een derde voetbalfilm met een stel tieten en wat puberende jongeren.
3/10
Volledig eens met Dimi, ze lijken nogal kort door de bocht te gaan om uiteindelijk te komen tot een situatie waar je het gehele systeem zou verdoemen, en het hoofdpersonage volledig gelijk geeft voor zijn daden. Had er meer van verwacht met al die reclame die ze voor deze film hebben gemaakt op tv en in de boekskes.
Hebben ze nu serieus waar een vraag gesteld in De Slimste Mens over Het Vonnis?!? Moet zeggen, ik heb zelden zo’n efficiënte promo-campagne gehad. Straks gaan ze er weer staan met het aantal bezoekers deze film heeft gehad.
Nog niet gezien en zal het daarbij houden.
Het ligt misschien aan mij maar ik vond Koen De Bouw hier eigenlijk heel zwak spelen, ondanks de zware emotie die hij moest dragen. Het was voor mij een klassieke Koen De Bouw vertolking die het personage geen leven kon inboezemen. Ik had bijvoorbeeld nul de ballen voeling met zijn personage. Maar misschien had het ook wel deels te maken met keuzes die de regisseur heeft gemaakt in wat één van de meest banale courtroom drama’s uit de laatste 10 jaar moet zijn.
Ik vond de moord op zijn vrouw aan het begin ongeloofwaardig, ze had makkelijk kunnen weglopen ipv te staan staren. En de moord gebeurde in een automatenshop, in het echt is dat nooit een afgesloten ruimte met een deur.
Pluim voor acteur Jeppe Claes die dit soort al speelt sinds Merlina (1983)