Ik vond 2010 niet zo’n uitzonderlijk filmjaar. Het waren hoofdzakelijk meer tegenvallers dan verrassingen en de beste films kwamen vaak uit onverwachte hoek. Maar het gros van de films vielen in de grijze zone: niet bijzonder goed of bijzonder slecht, maar gewoontjes. Films die je snel weer vergeet. Ik hoop in ieder geval dat 2011 stukken beter zal worden, maar na het zien van de wat tegenvallende trailers is mijn laaiend enthousiasme ondertussen tot in mijn schoenen gezakt.
Ik heb twee top 10 lijstjes, de eerste is mijn Top 10 van de Beste Films uit 2010, mijn tweede lijstje is dat van mijn Top 10 Slechtste Films uit 2010. Ik zal beginnen met de ere-lijst en nadien volgt de ‘list of shame’. Ik vertel er nog even bij dat ik films als Black Swan (2010), The King’s Speech (2010) en True Grit (2010) nog niet heb gezien. Ik vermeld deze drie films omdat deze prenten potentiële kandidaten waren voor de prestigieuse Top 10.
Naast mezelf zullen jullie op De FilmBlog ook nog de top 10 lijst zien van de andere auteurs (Karen, Joris, Jeroen), en in het kader van de BlogTalk, een samenwerking tussen verschillende filmblogs, kunnen jullie ook een bezoekje brengen bij Timothy die zijn lijstje spoedig zal bekend maken op de filmblog At the Movies, alsook Stijn die zijn Top 10 lijstje zal plaatsen op Tagoean.
The Best of 2010
10. Despicable Me (2010) Pierre Coffin & Chris Renaud
Net zoals Megamind (2010) zet Despicable Me de villain in de kijker in plaats van de held, met dat verschil dat de tweede film veel origineler is. Daar waar de ene zich inspireert op Lex Luthor, zien we in Despicable Me een soort 007-villain-à-la-Ernst-Stavro-Blofeld, met dat verschil dat hij niet leeft in een ondergronds paleis en droomt van de verovering van de planeet. Het hoofdpersonage (ingesproken door Steve Carell) woont in zijn kelder in zijn ambitie is om de grootste slechterik te worden bij de kijkcijfers van een tv-station. Geen Pixar, maar wel de mensen van Universal Animation Studios hebben deze film in elkaar gestoken en het resultaat is opmerkelijk, zeker in 3D. Het verhaal is om van te schaterlachen en zit boordevol sentiment voor de gehele familie. Het is geen Pixar, maar het is wel één van de beste animatiefilms van 2010.
09. Scott Pilgrim vs. the World (2010) Edgar Wright
De comic-adaptatie Scott Pilgrim vs. the World is een te gekke film, ook al was het een flop aan de Amerikaanse box-office. De reden hiervan is dat de film bestemd is voor een heel select publiek van jongeren en mensen die comics wel kunnen smaken. Deze prent kan jij bijna zien als een letterlijke samensmelting van de filmwereld en de strip, en dat levert vaak hilarische en fascinerende beelden op. Acteur Michael Cera is perfect gecast voor deze romance uit de 21e eeuw. Het lijkt bij momenten wel een soort Quentin Tarantino film voor teenagers. Dit moet één van de leukste films zijn uit 2010.
08. The Ghost Writer (2010) Roman Polanski
The Ghost Writer heeft ook geen brokken gemaakt aan de kassa, maar het was wél één van de beste thrillers uit 2010 en zeker één van de betere films van Roman Polanski. Het is onversneden Polanski materiaal, die net zoals een Alfred Hitchcock het thriller-genre volledig naar zijn hand zet en doorprikt met ironiserend toontje en incidentiële humor. De melodramatiek is nooit ver weg, maar tezelfdertijd blijf je in de ban van de vertelling en de visuele poëzie die op het scherm wordt uitgesmeerd door Polanski en zijn Poolse Director of Photography Pawel Edelman.
07. Blue Valentine (2010) Derek Cianfrance
Een film die ik kon meepikken op het filmfestival van Cannes is Blue Valentine, een bijzonder aangrijpende drama met twee sterke vertolkingen van Ryan Gosling en Michelle Williams. Het is geen arthouse cinema, maar wel een sterk Amerikaanse drama waarbij de regisseur zijn acteurs de ruimte gaf of hun personage tot leven te laten komen. Het verhaal is uit het echte leven onttrokken. Cindy en Dean zien nu na jaren samen te zijn geweest hun huwelijk langzaam uiteenvallen. In de hoop deze situatie te redden, besluiten ze samen een hotelkamer te boeken, waar zij terugblikken op hun ontmoeting en de prille, hoopvolle liefde die ze ooit deelden. Zowel poëtisch als hartverscheurend.
06. The Crazies (2010) Breck Eisner
Een degelijke horror-remake mag ook eens in de kijker worden gezet, en het gaat dan nog wel om een zombie film zoals er zovele zijn gemaakt de laatste jaren. En toch weet The Crazies (2010) zich min of meer te onderscheiden van de andere films door zijn strakke regie, zijn behoorlijk sterke acteurswerk en zijn nooit aflatende spanningsboog die de juiste knipoog maakt naar Romero’s 70’ties horrorfilms. Deze film werd niet gemaakt om het publiek aan het denken te zetten, maar is er om de mensen de stuipen op het lijf te jagen. Ik heb deze gezien op het filmfestival van de Fantastische film en mede door het enthousiasme van het publiek was dit één van de leuke verrassingen. Het is onversneden escapisme, zonder noodzakelijk “brainless” te zijn.
05. The Fighter (2010) David O. Russell
Ik was aangenaam verrast bij het zien van The Fighter (2010), naar het waar gebeurde verhaal van de bokser Mickey Ward, maar dat had je al kunnen vermoeden met Christian Bale en Amy Adams in de credits. Maar alles draait uiteindelijk rond Mark Wahlberg die hier één van zijn beste rollen neerzet. Ook Melissa Leo zet hier een sterke rol neer. U hoort het, het is een acteursfilm, met meer drama buiten dan binnen de boksring.
04. The Social Network (2010) David Fincher
De halve biopic The Social Network (2010) is een schot in de roos, ook al kreeg het maar een bescheiden recette aan de Amerikaanse box-office. Maar dit is nog maar eens een film waar de opkomst niet recht evenredig is tot de kwaliteit van de prent. Het is een hedendaagse verhaal die heel nauwkeurig de geest van de internet-generatie weergeeft. Dit is nog maar eens een meesterwerkje van David Fincher, die ontegensprekelijk één van de meest talentvolle cineasten van de laatste 15 jaar is geworden. Het is een drama met Shakespeariaanse trekjes en een hoofdpersonage dat je gemakkelijk kan omschrijven als een onvoorstelbare etter en genie. Dé antipool op zijn Fight Club (1999).
03. Inception (2010) Christopher Nolan
Er zijn uiteraard heel wat films geweest waar het onderbewustzijn en de droomwereld centraal stonden in het verhaal en waar illusie en realiteit nauwelijks te onderscheiden zijn van elkaar, maar het is sinds The Matrix dat we met Inception (2010) nog eens te maken hadden met zo’een visueel indrukwekkende en realistische wereld met zo’een adembenemend plot. Het is tevens het soort film die je kan herbekijken om er telkens nieuwe zaken in te ontdekken. Inception heeft een slim en weldoordacht script en wat mij betreft een verademing op het voorgekauwde materiaal die we dikwijls aangereikt krijgen. De terra-forming scènes waar een straat over een andere komt te liggen of wolkenkrabbers wegzakken in de zee, zien er verbluffend uit. Maar ook de zero-gravity sequenties uit de Matrix, worden in deze film her-uitgevonden op een fascinerende manier. Het is de ultieme rollercoaster-film die ons geen minuut tot rust laat komen.
02. Toy Story 3 (2010) Lee Unkrich
Pixar heeft zijn reputatie hoog te houden en levert elk jaar een meesterwerkje van formaat af. Deze keer valt de eer te beurt aan de threequel Toy Story 3 (2010), en het is me der eentje. Het is een buitengewoon grappige prison-break film. Ik denk niet dat er zoiets bestaat als een ‘perfecte film’, maar mocht er ooit zoiets bestaan dan zou het waarschijnlijk lijken op deze Pixar-film. Naar goede gewoonte is het een vehikel voor jong en oud, met geniale dialogen, sterke karakters, een schattige romance, Barbie & Ken en uiteraard voldoende spanning en actie. Je kunt er enkel met bewondering naar kijken en hopen dat de Pixar-batterij nooit uitgeput raakt.
01. Kick-Ass (2010) Matthew Vaughn
Maar de film waar ik verzot op was het voorbije jaar is en blijft Kick-Ass. Deze adaptatie heeft misschien wat jeugdpuistjes, maar heeft geen beugel nodig. Het is een intelligente comic-adaptatie die wederom grenzen verlegt. Het is allemaal best leutig, maar deze post-moderne prent is ook spectaculair gewelddadig en grof gebekt. Duidelijk een teenager-film die bestemd is voor een eerder volwassen publiek die tegen een stootje kan. Maar het geweld is niet zomaar gratuit, integendeel, er steekt een geniale choreografie in met knip-oogjes naar de John Woo en de Kill Bill films, die volledig afstand neemt van de Jason-Bourne-shaky-camera actie-sequenties. Alles staat in functie van de analyse van de superhero-mythe die de misantrope weldoeners in onze maatschappij doorzeeft met kogelgaten en bazooka-geweld. Net wanneer je dacht dat het genre zo goed als uitgeput was, komt deze Kick-Ass. Ik hoor nog de woorden van mijn docent op de filmschool “Film is dood”. Nope, it still kick’s ass!
***Related Posts***
17/12/2012: Top 10 Best & Worst Movies of 2012
29/12/2011: Top 10 Best & Worst Movies of 2011
30/08/2011: Top 10 Worst Movies of 2010
29/12/2010: Top 10 Best Movies of 2010 (Karen)
23/12/2010: Top 10 Best Movies of 2010
06/01/2010: Top 10 Best & Worst Movies of 2009
26/12/2008: Top 10 Best & Worst Movies of 2008
22/12/2007: Top 10 Best & Worst Movies of 2007
16/12/2006: Top 10 Best & Worst Movies of 2006
23/12/2005: Top 10 Best & Worst Movies of 2005