Films die je had kunnen mijden in 2004

Een casting organiseren in geen pleziertje. Je moet rekening houden met de beschikbaarheid van veel acteurs, je moet zorgen dat ze hun tekst op tijd krijgen, zien dat bepaalde mensen op een bepaalde manier gekleed zijn, genoeg ruimte laten tussenin de castings, …

En eenmaal je dan een werkbaar schema hebt, beginnen de mails en de telefoontjes van mensen die liever een uur vroeger of later willen komen. Arrrgghhh ! 60 acteurs op 1 dag casten, het staat op papier, morgen zullen we zien hoe ik het overleef.

Maar onder het mom de De FilmBlog site niet te verwaarlozen tijdens deze hectische periode, is hier een top 10 van de films die je beter had kunnen ontlopen dit jaar. Opnieuw gaat het om films die bij ons zijn uitgekomen in 2004.

Dit lijstje is dus ook mijn persoonlijke keuze, maar is zo opgesteld dat de mathematische zekerheid vrijwel onweerlegbaar is. Ik hou rekening met de financiële en creatieve middelen die voorzien waren, en uiteindelijk het verhaal, acteerspel, actie, dialogen, etc, etc… Laten we eraan beginnen:

Het Slechtste uit 2004

10. The Passion of the Christ van Mel Gibson
Een opgeblazen film die niets anders is dan een herbeleving van een sadistisch facet van het Nieuwe Testament, de kruisiging van Christus. De fotografie is de enige meerwaarde aan de film. Maar juist omwille het feit dat de fotografie zo realistisch en figuratief is, ruilen we de diepgang en het sacrale in voor het sensationele. Het is dus eerder bij Braveheart gebleven, in plaats van The Last Temptation of Christ.

9. Blade:Trinity van David S. Goyer
Een filmpje voor 13jarigen bij wie de cultus van Count Dracula niet veel verschilt van de gewoontes van Ozzy Osbourne op MTV. Belachelijk vervolg op 2 knappe vampierenfilms.

8. Troy van Wolfgang Petersen
Als je geen vrouw bent die kicked op het lichaam van Brad Pitt en de vrouwelijke charmes van Orlando Bloom is deze film gewoon 163 minuten lang slaapverwekkende poppenkast. Mooie costumes en een paar leuke scenes, maar ik wacht op Troy 2: The Return of the Hourse.

7. Exorcist: The Beginning van Renny Harlin
Dit is het resultaat van productioneel geknoei en het ontslaan van Paul Schrader als regisseur van de film, die de film tot nieuwe hoogtes had kunnen brengen, weliswaar tegenin de PG13. De film houdt geen steek en springt van de oorlogsjaren naar Afrikaanse rituelen in een oogwenk. Belachelijke mise-en-scenes, postkaart fotografie, slechte trucages en een scenario die van Hugo Claus had kunnen komen.

6. Van Helsing van Stephen Sommers
Opnieuw een film voor 13-jarigen, die de laatste tijd steeds meer aan hun trekken komen in de bioscoop. Een film die al zijn pijlen richt op de speciale effecten die één voor één door de mand vallen dat je er bijna moet om schaterlachen. Banaal scenario, gebrek aan humor, een voor het genre film te weinig angstwekkende momenten en doeltreffende actie-scènes. Ook het “Hongaars” accent van Kate Beckinsale kon de film niet redden van de ondergang.

5. Alien vs. Predator van Paul W.S. Anderson
Schandalig wat er is gebeurd met de franchise van Alien. Van Pradator hadden ze reeds brandhout gemaakt in de sequel, maar met deze film kent het flamboyante karakter een nieuw dieptepunt. Dames en heren, ik stel jullie voor aan de meest stupide interstellair gevecht ooit. Resultaat, een NUL – NUL gelijkstand.

4. King Arthur van Antoine Fuqua
Pretentieuze poging van Bruckheimer om Gladiator achterna te lopen, met een regisseur die blijkbaar niet goed wist waaraan hij begon. De film heeft een gebrek aan stijl en inhoud. De film gaat over alles behalve over de legende, de magie, het heroïsme van Koning Arthur. Toch lagen waren alle ingrediënten aanwezig voor een geslaagde film.

3. Resident Evil: Apocalypse van Alexander Witt
Wat is hier gebeurd? Geen commentaar, de film spreekt voor zich.

2. The Village van M. Night Shyamalan
De enige ontmaskering in de film is die van M. Night Shyamalan, waar het konijn iets de vroeg uit de toverhoed tevoorschijn kwam en de spelkaarten uit de mouw zijn gevallen. Wanneer creativiteit moet inleveren voor marketing strategieën, krijg je dergelijke doorzichtige rotzooi. Shyamalan tekent bij deze zijn zwakste film.

1. Catwoman van Pitof
Er is al zoveel gezegd over deze CATastrofe dat ik het laat voor wat het is.