De terugkeer van Blake Lively en Ryan Reynolds op de rode loper tijdens de SNL50: The Anniversary Special afgelopen weekend was op geen enkele manier toeval. Het koppel, dat twee maanden lang de schijnwerpers vermeed na een explosieve juridische strijd met regisseur Justin Baldoni, koos bewust voor een prestigieus evenement om hun imago te herpositioneren – slechts één dag nadat drie anonieme HR-rapporten waren gelekt waarin Baldoni onder vuur kwam te liggen. Een strategische zet die prangende vragen oproept over timing, transparantie en de morele grenzen van hun PR-campagne.
AI parody / artwork Davian
Tijdens een ietwat droge sketch van Saturday Night Live, onder leiding van het iconische duo Tina Fey en Amy Poehler, liet Ryan Reynolds een uitspraak vallen die nog lang zal worden naverteld. Op de vraag “Hoe gaat het?” antwoordde hij: “Geweldig – waarom, wat heb je gehoord?” Deze opmerking leek een subtiele knipoog naar de aanhoudende geruchten rondom de conflicten rond de film It Ends with Us (2024), en de keuze om zulke ernstige kwesties met humor te pareren oogt niet alleen ongepast, maar als een weloverwogen poging om het narratief in eigen handen te nemen – terwijl Baldoni miljardenclaims wegens laster en chantage lijkt op te stappelen.
De gelekte HR-klachten – waarvan er één Blake Lively zou betreffen en twee afkomstig zijn van “anonieme actrices” (die gezien de beschrijving niet meer zo anoniem zijn en het vermoedelijk gaat over Jenny Slate én Isabela Ferrer) – verschenen op een bizar moment gezien Sony aan Variety liet verstaan dat er geen HR-klachten waren. De documenten zijn echter beroofd van concrete namen en data, waardoor hun betrouwbaarheid ernstig in twijfel wordt getrokken. Is dit een wanhopige poging van Lively’s team om haar positie te versterken, nu meerdere ex-collega’s publiekelijk hun ongenoegen hebben geuit? Of is het een berekend strategisch lek om Baldoni’s bewering – dat Blake en Ryan bewust carrières aan het saboteren zijn – te ondermijnen? Anderzijds, mochten deze getuigenissen bevestigd worden door de twee actrices in kwestie tijdens een verhoor is dit niet goed voor Baldoni. Het is misschien geen SA maar toch op zijn minst ongepast gedrag waarvoor hij zich zal moeten verantwoorden. Maar als zoveel zaken die opduiken moet je alles met een korrel zou nemen. Indien er effectief een klacht was, waarom was actrice Ferrer zo lovend over de regisseur in een tekstbericht.
Op sociale media laaide de publieke verontwaardiging op. Commentatoren veroordeelden de schijnbare steun van ‘SNL’ aan het duo, met reacties als: “Hoezo probeert SNL damage control te doen voor Ryan en Blake? Het werkt niet.” Anderen wezen op de ironie van de aanwezigheid van Reynolds’ ex-vrouw, Scarlett Johansson – die inmiddels getrouwd is met SNL-icoon Colin Jost – met de opmerking: “Ik hoop dat Scarlett hartelijk heeft gelachen.”
Ook regisseur Paul Feig, die eerder met Blake samenwerkte aan A Simple Favor (2018) en het vervolg Another Simple Favor, raakte in de controverse verstrikt. Fans suggereerden dat Lively mogelijk haar invloed op zijn regie uitoefende – vergelijkbaar met Baldoni’s beschuldigingen: “Heeft Blake Lively hier ook een final cut afgedwongen” en “Hoeveel scenes heeft Ryan Reynolds herschreven”. Feig voelde de bui al hangen en wil kost wat kost zijn film vrijwaren van een boycot en zei: “Blake is een droom om mee te werken.” Het publiek liet echter weinig ruimte voor nuance en betitelde haar gedrag als respectvol tegenover gevestigde regisseurs, maar intimiderend richting nieuwkomers zoals Baldoni.
Intussen lanceerde Baldoni’s team de website thelawsuitinfo.com, een platform dat schijnbaar de privécommunicatie tussen hem, Blake en Ryan blootlegt. Hieruit komen vermeende pogingen naar voren van het duo om Baldoni’s regie te ondermijnen, waaronder sms-berichten waarin Lively haar echtgenoot en vriendin Taylor Swift omschrijft als Game of Thrones “draken” die in staat zouden zijn “iedereen te begraven”. Deze site versterkt Baldoni’s narratief van een lastercampagne, terwijl Blake’s beschuldigingen omtrent seksuele intimidatie steeds meer onder vuur liggen. Deze zaak niets met sexuele agressie te maken te hebben dan met het eigendom maken van een film franchise uit de handen van een beginnend regisseur die de rechten heeft en deze zou kunnen verliezen mocht er sprake zijn van seksueel misbruik.
De opkomst op ‘SNL’ en de gelekte HR-rapporten onthullen tot in de kern hoe ver Blake Lively en Ryan Reynolds bereid zijn te gaan om hun publieke imago te beschermen. Hun strategieën roepen echter diepe ethische vragen op. Waarom lekken ze documenten ‘nadat’ Sony ontkende dat er klachten waren? En waarom waren deze aanklachten niet opgenomen in de initiële aanklacht? In hoeverre ondervinden de twee vernoemde actrices druk om hun verhaal op te smukken over ongepast gedrag van Justin? Waarom verschuilen ze zich achter humor en de glans van de rode loper, terwijl een collega-regisseur zijn carrière ziet ontsporen? Hoewel de rechtszaken pas in 2026 van start zou gaan, is de publieke rechtbank in volle gang. Het lijkt erop dat het koppel – ondanks hun schijnbaar onberispelijke sterrenstatus – geen gouden medaille kan behalen. Integendeel: elke PR-zet versterkt het beeld van twee Hollywoodsterren die tot het uiterste gaan om te zegevieren, zelfs als dat betekent dat zij de grenzen van geloofwaardigheid en fatsoen overschrijden.
Kijkt iemand nog naar SNL?
Altijd fijn om grappen te mken over het vermeende seksueel geweld van Baldoni …