De oorspronkelijke titel van deze film was Horrorscope maar op één of andere bizarre redenen hebben ze het gewijzigd in de meer generieke Tarot (2024).Tarotkaartlezingen dateren uit het midden van de vijftiende eeuw, maar hadden tot het einde van de 18e eeuw geen enkele band met occultisten. Er zijn twee afzonderlijke soorten kaartspellen, één die alleen voor games wordt gebruikt en de andere voor waarzeggerij. De Franse occultist en tarotonderzoeker Jean-Baptiste Alliette, onder het pseudoniem ‘Etteilla’, creëerde in 1789 het eerste kaartspel ontworpen voor occulte doeleinden. Wanneer specifieke kaarten uit het kaartspel worden getrokken om te worden gelezen, kunnen ze de lezer inzicht in wat hun toekomst voor hen in petto heeft, of het nu rijkdom, liefde of zelfs de dood is.
Korte inhoud: Wanneer een groep vrienden roekeloos de heilige regel van Tarot-lezingen overtreedt (gebruik nooit het kaartspel van iemand anders), ontketenen ze onbewust een onuitsprekelijk kwaad dat gevangen zit in de vervloekte kaarten. Eén voor één komen ze oog in oog te staan met het lot en belanden ze in een race tegen de dood om te ontsnappen aan de toekomst die in hun lezingen wordt voorspeld.
De film is het debuut van Spenser Cohen en Anna Halberg en zoals vele debuutfilms proberen de makers een heel persoonlijke touch te geven aan hun film, ook al hebben we hier te maken met een genrefilm. De enige reden dat het personage van Haley (Harriet Slater) als kind oorspronkelijk met tarot begon, was gebaseerd op haar vergeefse poging om het lot van haar terminaal zieke moeder te veranderen, en dit specifieke verhaalpunt was eigenlijk geïnspireerd door Cohens eigen jeugd. Haley worstelt met het begrijpen van de ziekte die haar moeder had en die uiteindelijk leidde tot haar overlijden. Spenser Cohen gaf toe dat ook zijn moeder ziek was, en ze stierf toen hij begin de twintig was. Sony Pictures en Screen Gems benaderde het duo aanvankelijk over het adapteren van het slasher-thrillerboek Horrorscope, en hoewel Tarot technisch gebaseerd is op dit werk uit 1992 van Nicholas Adams, gingen Cohen en Halberg respectvol hun eigen weg en kozen ervoor om Horrorscope niet eens te lezen omdat ze niet zoveel interesse hadden in nog maar een slasherfilm. Ze wilden wel een origineel horrorconcept uitwerken dat horoscopen combineerde met tarotkaarten.
In de cast treffen we nog Jacob Batalon aan, naast Avantika, Larsen Thompson, Wolfgang Novogratz, Adain Bradley en Olwen Fouéré. De muziek komt dan weer van horror-componist Joseph Bishara. De geslaagde production design komt dan weer van de award winnende Felicity Abbott.
Met een productiebudget van 8 miljoen dollar en een kosteneffectieve marketingcampagne die alleen digitaal was, heeft Tarot een niet onaardige openingsweekend gehad van 10 miljoen dollar, maar het zal hier bij blijven want de film is niet meteen een homerun. Het verhaal is nogal dunnetjes, de personages zijn niet enorm interessant en qua originaliteit is het niet meteen een nieuwe Smile (2022) film. De film is op 1 mei 2024 in de zalen gekomen.
Dit was geen goede film, de eerste helft was bijna niet te bekijken en liep bijna de bioscoop uit. De tweede helft van de film redde het hele ding, maar was het bekijken niet waard. Wacht tot deze film op streamingdiensten verschijnt voordat je gaat kijken. Slecht scenario, slecht acteerwerk, slecht achtergrondverhaal…
Ik vond de film leuk. Ik maakte me zorgen na het zien van enkele recensies, maar ik ben blij dat ik me daardoor niet heb laten weerhouden om het te zien. Natuurlijk had het rare delen, stomme dingen hier en daar en sommige acteerprestaties waren niet op niveau, maar welke film heeft geen gebreken. Misschien niet de beste horror maar heb er nog wel van genoten.