In het licht van de falende DC films aan de box-office en het feit dat niemand uitkijkt naar het vervolg op Aquaman (2018), één van hun meest succesvolle films, met name Aquaman 2: The Lost Kingdom (2023), kijkt Warner nu naar zijn niet-DC kaskraker-franchisen, en dat zijn er maar twee: Harry Potter én Lord of the Rings. Twee franchisen die volgens David Zaslav veel te lang onaangeroerd bleven.
De laatste Harry Potter film, Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2 (2011) bracht 1,34 miljard op aan de box-office en dat is ondertussen al 12 jaar geleden. Warner heeft met J. K. Rowling nadien wel de Fantastic Beasts franchise gestalte gegeven maar de eerste en meest succesvolle film uit de reeks, Fantastic Beasts and Where to Find Them (2016), bracht maar 814 miljoen dollar op. Uiteraard is dat gigantisch veel, maar voor een film die 200 miljoen dollar heeft gekost is dat nu ook weer niet zo wereldschokkend. Pijnlijker was dat de derde film Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore zelfs verlieslatend was.
Maar wie heeft nu de rechten op Lord of the Rings gezien Amazon deze had opgekocht voor 250 miljoen dollar om zijn “Lord of the Rings: Rings of Power” prequel-series te maken. Maar blijkbaar is er een verschil tussen film-rechten en tv-rechten. Jeff Bezos en zijn team bij Prime Studios onderhandelden rechtstreeks met het Tolkien Estate over rechten die de familie nog steeds bezat. De familie behoudt het recht op de Tolkien boeken en zij hebben TV-rechten toegekend aan Amazon. Amazon moet momenteel wel de regels respecteren met een minimum van acht afleveringen per seizoen en de tv-rechten mogen de originele LotR films niet remaken. Amazon heeft vijf seizoenen van The Rings of Power aangekondigd waarvan de eerste 3 afgewerkt of in productiefase zitten. Seizoen 2 wordt trouwens nu in Groot-Brittannië gefilmd. Maar de exclusiviteit zal snel voorbij zijn wanneer Warner opnieuw naar de bioscoop stapt met een LotR-project.
En wat met de spin-off prequel animatiefilm The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim (2024) van Kenji Kamiyama? Dit project lijkt zijn gang verder te gaan, maar animatiefilms zijn toch nog een ander beestje dan live-action films en series. En wat met The Silmarillion or The Unfinished Tales of Numenor and Middle-Earth? Ook al heeft Embracer zowat alles opgekocht, hebben ze geen directe rechten op deze twee ‘boeken’ gezien de ‘boeken’ nog steeds aan de Tolkien Estate toebehoren. Ze hebben wel ‘matching rights’ wat erop neerkomt dat wanneer deze boeken ooit verfilmd zouden worden, zij ook kunnen bieden voor deze rechten.
Als David Zaslav de award-winnende trilogie wil remaken, dan zal dat zonder Peter Jackson zijn. Ik zie niet hoe een regisseur zijn eigen film-saga kan omver gooien om er iets nieuws van te maken. Mocht er echter een verhaal worden geschreven die een effectief vervolg zou zijn op de gebeurtenissen na The Lord of the Rings: The Return of the King (2003) dan lijkt mij een terugkeer van Peter Jackson een evidente zak. Hij wordt trouwens nog steeds op de hoogte gehouden door Warner Brothers en het Zweedse conglomeraat Embracer van de evolutie. Er is echter nog een vraagteken over de omvang van de filmrechten die Embracer heeft. Warner Bros. – via dochteronderneming New Line Cinema, de studio achter Peter Jacksons Lord of the Rings- en Hobbit-trilogieën – bezit de rechten al jaren, maar net zoals de Spider-Man deal tussen Marvel en Sony, moet WB wel om de zoveel jaar een LotR film maken en The Zaentz company claimt nu dat WB dat niet heeft gerespecteerd. Volgens Variety was Warner Bros. het daar niet mee eens – en het is heel goed mogelijk dat The War of the Rohirrim juist groen licht kreeg zodat de advocaten van Warner Bros deze bewering konden betwisten. Ja het is echt wel een ingewikkeld kluwen.
Way betreft de Harry Potter films, daar liggen de zaken toch iets eenvoudiger. Warner Bros bezit de Harry Potter-filmrechten, JK Rowling bezit de intellectuele eigendomsrechten op boeken en films. Dus die twee zullen gewoon rond de tafel zitten.
De reden waarom er nog geen Godfather remake is, is omwille van het feit dat het moeilijk is om klassiekers opnieuw te maken.