Er zit ergens een schrikwekkend verhaal tussen de scenes van The Elderly (2022) maar spijtig genoeg slagen regisseurs en scenaristen Raúl Cerezo en Fernando González Gómez er niet in om ons dat verhaal te vertellen. In plaats krijgen we een film die veel broodkruimels laat liggen die mogelijks wijzen naar een grote paranormale, demonische dreiging, ook al weten we nooit precies wat er gaande is. Het lijkt er wel op dat de makers ervoor kozen om de kijker in het ongewisse te laten in een poging hun flutverhaaltje toch wat enigmatischer te maken. En dat is spijtig, want zowel de akelige muziek als de indrukwekkende fotografie van Ignacio Aguilar schreeuwden voor een beter script.
© Lighthouse Home Entertainment
Korte inhoud: Na de zelfmoord van de vrouw van de 80-jarige Manuel (Zorion Eguileor) ziet zijn familie dat hij een bepaald type dementie ontwikkelt. Zijn zoon, Mario (Gustavo Salmerón), kan zichzelf er niet toe brengen hem naar een gespecialiseerd rusthuis te sturen en besluit hem thuis te verwelkomen, ondanks de protesten van zijn vrouw Lena (Irene Anula). Geleidelijk aan ontdekt de familie steeds meer vreemde gedragingen bij Manuel en ze maken zich zorgen. Agressie, bedreigingen, psychotische priet-praat, kan dit allemaal worden verklaard door een ziekte of de enorm hoge temperaturen? Hoe zit het met de andere senioren in de buurt, die ook helemaal gek lijken te zijn geworden door deze hitte? Naarmate het kwik stijgt, zal het leven van het kleine gezin voor altijd veranderen.
De twee filmmakers hebben al heel wat kortfilms op hun naam staan, en na The Passenger (2021) is dit ook hun tweede langspeelfilm. En hun experimentele fase met kortfilms heeft zijn vruchten wel op één vlak afgeworpen, want in deze prent zitten wel een aantal aangrijpende scènes. Een kortfilmscenario is wel een totaal ander beestje dan een langspeelfilm-scenario en ook het publiek heeft bij langspeelfilms bepaalde verwachtingen. Men gaat er vaak van uit dat iets wat geïntroduceerd wordt, ook daadwerkelijk een belang zal hebben in het verdere verloop van het verhaal. Wanneer er geen uitleg komt, blijft de kijker achter met veel vragen. Bij momenten heeft het iets van David Cronenbergh maar bij andere momenten slentert het vooruit zonder een wezenlijke vooruitgang te boeken in de uitwerking van de karakters of in het verhaal.
We kijken aan tegen een groeiende vergrijzing, en dat gaat vaak ook gepaard met een groeiende nood aan verzorging. Rusthuizen zijn peperduur en vaak zie je dat ouderen die moeilijk te been zijn worden opgevangen door de zonen of dochters. En dat generatieconflict kan soms wel eens tot wrijvingen leiden. Het conflict binnen het gezin is dan ook tastbaar. Het paranormale aspect is er dan weer bij de haren bijgetrokken. Er zijn veel aanwijzingen naar iets afschuwelijk wat er staat te gebeuren met een verontrustende, terugkerende lied; de creepy buren; de raadselachtige aantekeningen op de muren die naar ‘hen’ verwijzen, het griezelige gefluister en de enigmatische woorden van de bejaarden. Toch is het nooit echt duidelijk ‘wat’ hen tot waanzin drijft. En slechts in de laatste 15 minuten breekt letterlijk de hel los, maar tegen deze tijd heb je er eigenlijk al geen zin meer in. Het einde roept zelfs nog meer vragen op dan dat het een antwoord biedt.
Het positieve is wel dat we hier geen klassieke horror hebben zoals 28 Weeks Later (2007) waarin mensen plots veranderen in moordlustige wezens met heel wat jump-scares in de aanbieding. Deze film is eerder een slow-burn-horror. Alles is eerder subtiel in plaats van expliciet grafisch. De personages zijn soms vertederend, soms onsympathiek en zitten gevangen in deze situatie die hen volledig overweldigt. Toch weet je als kijker niet goed wat ze nu uiteindelijk willen en wat hun motivaties zijn. Dat de film geen hoopvolle en verbindende boodschap brengt van de oudere generatie is ook duidelijk, maar het was interessant om de “oudjes” een meer actieve rol te geven in de destructie van de samenleving, en niet zij die simpelweg het lot ondergaan. Kortom, veel gemengde gevoelens bij The Elderly maar toch voornamelijk een grote teleurstelling. The Elderly is te zien op 18 april 2023 om 21:30 op het Bifff.
Review The Elderly (2023)
Recensie door Dave op 18 april 2023
