De Blade films zijn een absolute must, zowel de techno-noir Blade van Stephen Norrington, als de bloederige en sinistere Blade 2 van comic-book fanaat Guillermo del Toro. Maar Blade Trinity (2004), het derde deel van de Blade-trilogie ontgoochelt evenveel als het derde deel van The Godfather-sage. De film heeft de reputatie van Wesley Snipes behorlijk om zeep geholpen, zeker mede door co-acteurs die uit de biecht gingen klappen welke diva Snipes wel niet was. De film is vanavond te zien op Play 6 om 22u20.
© Entertainment One / Marvel Enterprises
De film speelt zich af op een onbepaalde tijd ergens na het tweede deel, waar de half vampier/half mens Blade (de geslepen Wesley Snipes) nog steeds de straten van de grootstad onveilig maakt voor vampiers. Deze moderne versie van de Van Helsing-figuur is volledig toegewijd aan zijn kruistocht en schakelt alle tegenstand uit op de enige manier die hij kent; één voor één. Zijn mentor en wapen-expert Whistler (Kris Kristofferson) is echter bezorgd dat zijn frequente strooptochten teveel aandacht trekken en dat zijn nonchalante “buurtpreventiecampagne” wel eens tegen zich zou kunnen keren. Voor de mensen die zich vragen stellen over het feit dat Whistler eigenlijk dood moest zijn, wel ja, Whistler moest dood zijn!!
Korte inhoud: En ja, wat al werd aangekondigd met fanfare en marionetten blijkt ook te gebeuren, wanneer de vampieren de FBI loodsen naar de geheime schuilplaats van de Daywalker. Wanneer de zon opkomt wordt Blade gearresteerd en verliest hij ook zijn trouwe metgezel. Maak plaats voor de Nightstalkers, een bende vampieren-doders die geleid wordt door de dochter van Whistler, Abigail (gespeeld door Jessica Biel) en voormalige bloedzuiger, met de schitterende naam, Hannibal King (de perfect gecaste Ryan Reynolds). Ze kunnen Blade nog net verlossen uit de klauwen van Danica Talos (gespeeld door de mysterieuze Parker Posey) en haar bloedlustige vampierenbende (niets vergeleken met de hippe Blood Pack uit de eerste film). Ze brengen hem naar een veilige beschutting en daar zal hij te horen krijgen wat haar plan is om paal en perk te stellen aan dat zootje ongeregeld met slagtanden. Een jacht naar de originele vampier, de amorele en machtige Drake a.k.a. Dracula (Dominic Purcell), wiens bloed de genetische code kan aanpassen van de vampieren om van hen ook ‘daywalkers’ te maken en zo hun plannen, voor de onderwerping van het ondergeschikte menselijke ras aan hun grillen, mogelijk te maken. Althans, dat is de bedoeling, hoewel dit laatste feit een netelig punt in de film is en helemaal niet uitgewerkt. Je kunt moeilijk spreken van een demonisch meester-plan. En dat is niet te verwonderen wat de vampieren die hier worden voorgesteld, hebben niet meteen het warm water uitgevonden. Dus de tegenstand voor de Night Stalkers wordt a walk in the park…
Blade, gecreëerd door Marv Wolfman, is een vrij belangrijk personage, gezien hij toch de eerste zwarte stripheld was, en tevens ook de eerste die niet in een soort spandex kostuumke moest rondlopen. Blade, the Vampire Slayer, werd gekleed in een realistisch lederen outfit, legerboots, een speciale design-zonnebril en een arsenaal aan design-wapens (ook al volstond een gewone zilveren spies doorheen hun vlees). Blade behoort net als Spider-Man, The Hulk, Batman, X-Men, tot de comic-klassiekers en zijn bijgevolg de films die het meest bestudeerd, geprezen en bekritiseerd worden door miljoenen hardcore fans over de hele wereld. Meer dan bij welk ander filmgenre. De strips hebben een bepaalde code, een uitgekiend design, verschillende rituelen, flamboyante karakters en een nauwkeurig uitgestippelde verhaallijn. En uiteraard bestaan er honderden afleveringen waarin het personage in ontelbare situaties verzeild geraakt. Het is dus geen sinecure om een dergelijke film uit te brengen. Dus dachten de studiobonzen om op veilig te spelen en regisseur David S. Goyer aan te spreken voor de regie van Trinity, gezien hij uiteindelijk alle scenario’s schreef van Blade en hij een background had als comic-book-schrijver. Wat kon er mis gaan? Wel, blijkbaar heel veel…
Het grootste mankement aan de film is niet onmiddellijk de regie van de nog onervaren Goyer, maar het gebrekkige scenario die iets teveel wil vertellen en zichzelf verliest in een spaghetti van verhaallijnen. Een veel voorkomend scenario probleem bij beginnende regisseurs. De relatie tussen Blade en Drake had de film kunnen kenmerken, net zoals dit het geval was met Stephen Dorff in de eerste Blade. Maar hier wordt Dracula, het hoofd van alle vampiers, de Prins van de Duisternis, de Demoon van de Nacht, afgeschilderd als een naar hip-hop en techno luisterende weirdo, die wanneer hij in confrontatie komt met Blade…WEGLOOPT!?!? Van een ontgoocheling gesproken. En in plaats van karakteropbouw is hier enkel de finale deathmatch van belang, met een flitsende en vooral slaapwekkende montage. Het is tevens compleet onduidelijk wat de echte reden is waarom de vampieren hem hebben ontwaakt. Zo is er sprake dat het zou zijn om Blade uit te schakelen, maar daar hadden ze toch een geniaal plan voor om hem te laten oppakken door de FBI. En dan kom dat DNA ding tevoorschijn. Maar dit wordt geheel overschaduwd door grappige one-liners. En waarom zijn die paar rebelse Night Stalkers uiteindelijk zo belangrijk voor hen. Hun onophoudelijk gepuzzel om hen uit te schakelen is opnieuw een manier om hen af te schilderen als een stelletje onbenullen die eigenlijk niet kunnen functioneren met de aanwezigheid van een lastig steentje in hun schoen.
Verschillende veelbelovende plotlijnen in de film vallen ook gewoon weg, zoals de rol van de FBI-agent (gespeeld door de schitterende James Remar). Ook het subplot, van de demonische plannen van de vampiers, blijkt een non-event te zijn, gezien de uitgedokterde bloedbank wordt doorprikt door een plat grapje van Blade. Neen, Trinity ligt niet wakker van grote plotwendingen. Een leuke camera-beweging is trouwens voor de makers veel leuker.
In de film wordt ronduit slecht geacteerd. Dit is uiteraard geen Shakespeare vertolking, maar wanneer de op de set verloren gelopen Jessica Biel meer bezig is met haar iPod te regelen en de haren te schudden heb je de indruk dat je naar een met reclame verknipte film op VT4 aan het zien bent. Ik heb niets tegen product-placement, maar wanneer de film slecht is valt dit vreselijk op. (Misschien een nuttige tip voor de marketing mensen om opzoek te gaan naar de toekomstige flops voor hun producten te promoten.) Ook het personage van Jarko Grimwood, in de film gespeeld de worstelaar en bodybuilder, Paul Michael Levesque (Triple H), ooit getipt om Arnold Schwarzenegger te vervangen als Conan de Barbaar, moest niet meteen afscheid nemen van zijn dagtaak; want acteren was niet bepaald voor hem weggelegd…ook al zou hij een perfecte God of War kunnen neerzetten.
De enige acteur die een knappe prestatie levert, naast Snipes die gewoon in zijn routine zit, is Ryan Reynolds. Zijn grappige interventies zijn efficiënt en goed getimed en zijn charisma is zo sterk dat velen toen al dachten dat hij goed op weg was om een megaster te worden. Had het scenario iets meer inhoud en iets minder one-liners, dan had de nieuwkomer de film nog kunnen redden. Parker Posey, die we nog kennen van Laws of Attraction, doet aan haar kant wat ze kan met de rol en de dialogen die ze heeft gekregen, maar deze actrice zullen we zeker terug zien op de voorgrond met hopelijk iets beter materiaal. Hoe dan ook, ik vond haar het beste van de film.
Verschillende dingen in de film zijn compleet niet logisch, in vergelijking met de voorgeschiedenis die we hebben uit de voorgaande films. Het personage dat Reynolds vertolkt is ooit gebeten door een vampier, maar in plaats van in een vampier of zombie te veranderen na 2 dagen, blijft hij overleven met een dagelijkse portie groentesoep. De vampiers zijn tevens ook allerminst fascinerend. De ernst waarmee de orde van de vampiers werd voorgesteld in de eerste film, wordt hier nu afgeschilderd als een bende knullige losers die verward kunnen worden met de Keystone Cop’s. Dat de jonge dochter van Whistler in een handomdraai zes vampieren kan uitschakelen, is een directe aanval op het realisme in de film en verbreekt elke vorm van spanning. Los van het feit dat we nergens te weten komen waar Abigail haar training heeft gehad (toch niet door naar de tv-serie Buffy the Vampire Slayer te kijken), zijn de incompetente bloedzuigers absoluut geen dreiging.
Kortom, Blade Trinity (trinity ~tri ~ drie, de enige link) is een valse noot in een anders knappe en angstwekkende Blade-serie, en was naast Alien vs Predator de grootste teleurstelling van 2004. Had de film een beter uitgewerkt scenario, een betere regisseur, iets minder Jar Jar Binks grappen, “slimme” vampieren, sterke vampieren en een schrikwekkende Dracula, dan kon Trinity zeker naast de twee andere films staan zonder te blozen. Maar helaas is deze film voor de vuilbak. Het is schandalig, want Wesley Snipes deed er alles aan om de meubelen te redden, en de Blade I en Blade II waren schitterend. Maar kwatongen beweren dat Blade wel degelijk verantwoordelijk was voor het belabberde niveau gezien hij ook een porducer was op de film én contractual director approval had wat er op neer kwam dat hij de regisseur van de film kon ‘overrulen’ en zoiets kan nooit leiden tot een geslaagde film. Blade Trinity was beschikbaar vanaf 13 december 2004 op DVD en Blu-ray.
Review Blade Trinity (2004)
Recensie door Dave op 28 januari 2023
Ik vond het nog wel ok, maar dat was ook omdat mijn verwachtingen heel laag lagen. Er zijn ‘ok’ momenten, maar duidelijk minder dan Blade 1 & 2.
Het is mij nooit duidelijk geworden waarom Godfather 3 zo wordt afgebrand. Diverse keren gezien en vind het gewoon een goede film.
TG3 was voor mij een verpletterende teleurstelling. Het is een trage film die niets te zeggen heeft over de morele verrotting van de machtigen die de eerste twee delen niet veel beter konden vertellen. Weet je dat Coppola zelf NUL interesse had om die film te maken maar dat het Paramount was die deze melkkoe nog eens melken en hij is uiteindelijk teruggekomen nadat de studio van plan was om Sylvester Stallone te casten en hem de film te laten regisseren met John Travolta en Eddie Murphy. Coppola was ook financieel aan de grond na zijn geflopte One From The Heart. Neen, TG3 was een slechte film met een aantal sterke scènes in een levenloos verhaal met bijzonder slecht acteerwerk van Sofia Coppola, zwakke dialogen en scènes die behoren in een Die Hard film zoals die onnozele helikopter scène. Er is zoveel verkeerd met deze film.