Toen ik voor het eerst de poster zag van The Black Phone (2021) met Ethan Hawke dacht ik heel even of dit niet een nieuwe Purge film was, maar gelukkig was dat niet het geval. Het is de verfilming van één van de kortverhalen van Joe Hill, de zoon van Stephen King en geregisseerd door een horror-fanaat Scott Derrickson (The Exorcism of Emily Rose, Deliver Us From Evil, Sinister) maar tevens de regisseur van Doctor Strange (2016).
Korte inhoud: Een kind (Mason Thames) is ontvoerd door The Grabber (Ethan Hawke). Hij zit opgesloten in een geluiddichte kelder, omringd door de resten van andere slachtoffers. Als de avond valt, begint de huistelefoon – hoewel deze niet aangesloten is – te rinkelen. Deze telefoon verschaft blijkbaar contact met de doden…
Dit lijkt op het eerste gezicht op het zoveelste spookverhaaltje dat we al honderd keren hebben gezien en toch heeft het heel wat onverwachte wendingen wat alles des te fascinerend maakt, en ik herken wel de invloed van de vader van Joe Hill. De slechterik van dienst is bekend met de weinig verhullende naam The Grabber, een psychopaat die kinderen ontvoerd, een beetje zelfs zoals het It karakter Pennywise en die op zich een stadslegende begint te worden. Hij bestuurt een zwart busje gevuld met (* geen rode maar) zwarte ballonnen, en noemt zichzelf een parttime goochelaar en verleidt jonge jongens om met hem te kletsen op de stoep met het aanbod van een goocheltruc (* ook al iets wat Pennywise deed) – voordat hij ze knock-out slaat met een soort spuitbus. En de film pikt het verhaal op wanneer dit lugubere karakter al enige tijd actief is. Overal in deze buitenwijk van Denver hangen posters van vermiste kinderen en iedereen kent hun namen.
The Grabber heeft duistere plannen met de jongeren, maar deze film zet de klemtoon op het paranormale en dat maakt van dit alles wel een zenuwslopend verhaal met een Ethan Hawke die we zelden zien zonder zijn masker. En dat was misschien wel wat spijtig gezien de acteur eigenlijk de masker niet nodig had om scary te zijn. Finney’s jongere zus Gwen (Madeleine McGraw) beschikt over een speciaal soort helderziende vermogens. Dit was een erfenis van de overleden moeder van de kinderen, wiens voorspellende dromen haar tot een tragisch einde hebben geleid. Als gevolg hiervan is de vader van Finney en Gwen een gewelddadige dronkaard, maar deze kleine verhaallijn, wordt hier niet verder uitgewerkt.
De film is niet alleen eng maar het brengt ons ook naar plaatsen wat we niet verwachten. Dit alles geregisseerd door een bekwame cineast met een geweldige aandacht voor details die resoneren met het macabere. The Black Phone is het een perfecte nachtmerrie die dit weekend op de tweede plaats aan de box-office staat, net achter Elvis (2022). OP 22 juni 2022 is de film bij ons in de bioscoop uitgekomen.
Review The Black Phone (2021)
Recensie door Alexander op 20 november 2022
