Er zitten veel leuke scènes in de nieuwe Jurassic World Dominion (2022), maar daar blijft het bij. De film is een samenraapsel van een paar leuke scènes in een flauw excuus voor een verhaal over dino-spinkhanen. Deze 6de Jurassic Park film zit ook boordevol ‘fan-service’ shots met letterlijk dezelfde actie-sequenties uit de eerste film. Het ding is, ik was al geen grote liefhebber van Jurassic World (2015) van Colin Trevorrow, laat staan Jurassic World: Fallen Kingdom (2018), maar deze Dominion is naar mijn gevoel zelfs de slechtste van de 6. Zo erg dat ik halverwege de film me strontverveelde met de bespottelijke dialogen, de onwaarschijnlijke plotwendingen, het over-gecompliceerde nonsens verhaal, de onophoudelijke déjà-vu momenten en het belabberde schokkende camerawerk. Het was een lijdensweg van 2 uur en 26 minuten.
Korte inhoud: Vier jaar na de vernietiging van Isla Nublar leven – en jagen – dinosaurussen nu samen met mensen over de hele wereld. Dit fragiele evenwicht zal de toekomst opnieuw vormgeven en voor eens en voor altijd bepalen of mensen de toproofdieren zullen blijven op een planeet die ze nu delen met de meest angstaanjagende wezens uit de geschiedenis in een nieuw tijdperk. Ellie Sattler (Dern) wordt echter gewaarschuwd voor een zwerm gemuteerde sprinkhanen die, als ze niet worden gecontroleerd, alle voedselvoorraden op de planeet zullen vernietigen – met uitzondering van de BioSyn oogst. Ze gelooft dat BioSyn daadwerkelijk achter het krankzinnig plan zit om de voedselvoorziening van de wereld te beheersen. Dus rekruteert ze haar oude vriend Alan Grant (Neill) om naar het hoofdkantoor van BioSyn in Italië te reizen om er bewijs te vinden. En ondertussen leiden Owen Grady (Pratt), Claire Dearing (Howard) en Maisie (Isabella Sermon) een afgelegen bergleven voor Maisie’s bescherming tot Maisie uiteindelijk ontvoerd wordt, samen met de baby van de Raptor genaamd Blue (die verder geen al te grote impact heeft op het verhaal), en Grady en Claire gaan op wereldreis om hun pleeg-dochter te vinden. Het is een verhaal over snode stropers, smokkelaars, de CIA en nog van die dingen, maar het maakt allemaal niet zo zot veel uit.
Jurassic World Dominion geeft ons een kijkje in de gevolgen van de gebeurtenissen in Jurassic World: Fallen Kingdom (2018), terwijl dinosaurussen zichzelf opnieuw gaan bevolken in de hedendaagse samenleving – en de mensheid daarbij naar de rand duwen. Maar eigenlijk krijgen we hier alleen maar een anekdotische verhaallijn. Op het einde van deze rit zijn we terug bij het begin van de film aanbeland zonder wezenlijk grote verschillen, met uitzondering van misschien een dino-sprinkhanen plaag. En weet je, zelfs deze verhaallijn is maar half uitgewerkt. DIT had eigenlijk het hoofdverhaal moeten zijn, en hadden ze deze film gewoon ‘Dino Bug’ of ‘Locust’ moeten noemen in plaats van Jurassic World Dominion. Dino’s zijn in deze film gewoon een middel om actie te brengen maar hebben NUL impact op het verhaal. Het zijn figuranten, net zoals vele van de acteurs trouwens.
Is voorkennis vereist? Laat het me zo zeggen, ik had de voorkennis en geen enkel karakter in deze film interesseerde me. Het is niet noodzakelijk en ik zou het jullie ook niet aandoen om 4 uur van jullie leven te verliezen aan de twee vorige films. Als je de films wél hebt gezien zal je meer een seen-that-done-that gevoel overhouden, met Owen Grady (Chris Pratt) als cowboy die raptors onder controle wil houden met zijn open-hang gebaar (meest belachelijke move ooit) en Claire Dearing (Bryce Dallas Howard) als de roodharige scream queen die zich altijd in grote problemen werkt, naast de oude cast die precies doet wat we verwachten van hen. De kritische en knorrende stem van Alan Grant (Sam Neill), de wetenschappelijke en grappige take van Ian Malcolm (Jeff Goldblum) en de emotionele en behulpzame touch van Ellie Sattler (Laura Dern).
En om alle diversiteits-regels te respecteren hebben ze er ook nog Mamoudou Athie, Varada Sethu en DeWanda Wise opgetrommeld naast Daniella Pineda en Omar Sy die al aanwezig waren in de vorige films. Allemaal talentvolle acteurs in veredelde bijrollen van weinig belang. Het vinkt alle vakjes aan van wat een blockbusterfilm tegenwoordig moet zijn, en bijgevolg voelt alles enorm geformatteerd aan.
Bepaalde scènes en ideeën met betrekking tot de integratie van dinosaurussen in de wereld werden uiteindelijk verwijderd uit het Jurassic World Fallen Kingdom-script om te worden bewaard voor deze derde film van de nieuwe reeks. Er zijn misschien 2 memorabele scènes (één waarbij Claire onder water duikt terwijl een dino aan het oppervlak buldert en één achtervolgingsscène in de straten van Malta met Raptors die afgaan op personen die met een lazer zijn gemarkeerd en eindigt in een vliegtuig. Los van deze twee momenten hebben we gewoon veel van hetzelfde. We zijn nu niet meer op Isla Nublar, maar de makers hebben gewoon een nieuwe Isla Nublar gemaakt in een Italiaans bergenlandschap. Een gigantisch domein waar duizenden dino’s leven en waar mensen gewoon kunnen rondlopen en slechts sporadisch aangevallen worden door dino’s en altijd wel elkaar terugvinden. Het domein wordt voorgesteld als het Amazone regenwoud maar de manier waarop iedereen elkaar blijft tegenkomen zou niet groter kunnen zijn dan een voetbalveld. Ik heb al sinds het begin gevonden dat Colin Trevorrow een waardeloos regisseur is, maar dat ze hem ook nog eens het script laten schrijven (samen met Emily Carmichael) is krankzinnig. Je zou denken dat met de terugkeer van de oude cast ze hiermee een cirkel maken en de film ook een betekenisvol einde geven, maar niets is minder waar. Er is geen catharsis, geen moment van bezinning, geen grote ommekeer. NIKS!
Kortom, wie had ooit kunnen denken dat ze een Jurassic Park film zouden kunnen maken waarin de dino’s eigenlijk een afleiding en vertraging zijn van een ander plot met gekloonde sprinkhanen en een zoektocht naar een gekloond meisje. De dino-intermezzo’s zijn bij momenten wel indrukwekkend, maar heel veel originaliteit is er niet. Ik had zelfs meermaals het gevoel dat ze niet alleen Jurassic Park aan het klonen waren maar ook Jason Bourne, James Bond en Indiana Jones. De ware bedoelingen van BioSyn zijn nooit helemaal duidelijk en was ook een beetje verwarrend dat het personage van Lewis Dodgson – die de rivaal was van Jon Hammond in de eerste film – door Campbell Scott werd hercast. Enigszins wel begrijpelijk gezien Cameron Thor momenteel een celstraf uitzit voor verkrachting van een 13-jarig meisje, maar dit karakter werd niet voldoende gelinkt naar mijn gevoel. Een eenvoudige scène met een scheerschuim-busje had al veel kunnen oplossen. Maar het uitwerken van een goed verhaal of interessante karakters was klaarblijkelijk niet de hoogste prioriteit. Maar het grootste pijnpunt van Jurassic World Dominion was dat het over het algemeen oninteressant en saai is. Aangezien dit de zesde film in de franchise is, zou je denken dat het Jurassic-rijk meer te bieden heeft dan dat.
Jullie kunnen Jurassic World Dominion in huis halen, met 14 minuten nooit eerder vertoonde beelden, een alternatieve opening, meer dinosaurussen en meer actie, en dit vanaf 19 oktober 2022 in huis op Digital, 4K Ultra HD en Blu-ray. Daarnaast komt de film, zonder extended editie, ook op dezelfde datum uit op DVD van Universal Pictures Home Entertainment. Naast de Extended cut (niet beschikbaar op DVD) bevat deze exclusieve speciale editie boeiende content van achter de schermen over het maken van de film van begin tot eind, de originele korte film Battle at Big Rock, en nog veel meer, voor de perfecte filmavond thuis.
De film draait sinds 8 juni 2022 bij ons in de bioscoop.
Review Jurassic World Dominion (2022)
Recensie door Dave op 10 juni 2022
Van het moment dat ze het eiland hebben verlaten is het een saaie bedoening geworden en deze lijkt inderdaad een over-the-top dino’s overal film met shots die letterlijk zijn overgenomen uit de eerste film, tot zelfs de zonnebril scene met Laura Dern. WTF!
Dino’s zijn geen aliens, het zijn beesten van vlees en bloed die geen minuut zouden overleven tegenover een uitgerust leger. Maar goed, dan is er ook geen film.
De sequels zijn allemaal verschrikkelijk. Spielberg zelf kon de magie niet herhalen, en Trevorrow op zijn best is op zijn slechtst geen match met Spielberg.
Ik haat het dat Colin Trevorrow de behoefte had om Grant en Ellie’s eerste scène visueel te reproduceren, alsof het al niet nostalgisch zou zijn om hen samen op het scherm te zien (voor het eerst in 30 jaar), maar deze film ziet er belachelijk dom uit op een Fast & Furious manier. Ze zouden de orkestrale, meeslepende muziek in deze trailer moeten verwijderen en inwisselend met dreunende muziek. Dit is verstand op nul cinema, verkoop het dan ook zo.
Een eenvoudige scène met een scheerschuim-busje had al veel kunnen oplossen.
Die zit er toch in? Komt denk ik twee keer in beeld.