Site icon De FilmBlog

Black Adam (2022) * recensie

Je zou denken dat DC eindelijk op het goede pad was met Zack Snyder’s Justice League (2021) en hun knappe The Batman (2022), en dit in tijden waarin Marvel de ene miskleun na de andere de wereld instuurt. Ik was hoopvol voor Black Adam (2022) van Jaume Collet-Serra, maar wat een schijtfilm was me dat.

Korte inhoud: Bijna 5000 jaar geleden kreeg een man (Dwayne Johnson) magische krachten toebedeeld van tovenaar Shazam. Nadat de man zijn gaven voor kwaadaardige doeleinden gebruikte, werd hij eeuwenlang gevangen gezet. Nu staat hij op het punt eindelijk vrij te komen door het toedoen van Adrianna Tommaz (Sarah Shahi). Ondertussen heeft Amanda Waller (Viola Davis) de Justice Society gestuurd met Dr Fate (Pierce Brosnan), Cyclone (Quintessa Swindell), Atom Smasher (Noah Centineo) en Hawkman (Aldis Hodge) om Adam te neutraliseren.

Ik zal proberen om de film niet te spoilen maar veel spoilen is er uiteindelijk niet aan gezien het een klassiek voorspelbaar plot heeft. In tegenstelling tot Shazam! (2019) wat een grappige aangelegenheid was, wil deze superheldenfilm met zijn grimmige toon bijna zo ernstig genomen worden als een Batman film. Maar het is een humorloos brouwsel van grootschalige vernietigingen en slechte cgi met een script dat nooit voorbij het stadium van de eerste rewrite is geraakt.

Dwayne is een heerlijke acteur en hij is zo genietbaar, zelfs in films die nauwelijks het bekijken waard zijn zoals Red Notice (2021), maar hier lijkt The Rock ofwel verkeerd gecast of weet de regisseur niet hoe hij dit personage moet sturen. Het werkt niet! Zowiezo is het al heel moeilijk om een film te maken waarin je held zo goed als onverwoestbaar is. Dat is tevens de reden waarom ze de krypton crystal hebben ontworpen om Superman alsnog kwetsbaar te maken en in Zack Snyder’s Man of Steel (2013) op geniale wijze konden spelen met de invloed van zwaartekracht. Superman heeft trouwens ook een kleine cameo in deze film, maar jullie zullen moeten wachten tot de mid-credit scene.

Black Adam/Teth Adam is hier ongevoelig voor hogesnelheidskogels, kan hij een raket in zijn hand vangen en helikopters rondslingeren met nonchalante minachting. Bij momenten deed zijn personage me zelfs denken aan de vernielende anti-held Hancock door Will Smith, maar dan zonder de humor in een desolaat Midden Oosten decor.

De film werd ook nog eens vermoedelijk gemonteerd door een houthakker in plaats van een filmmonteur, die nauwelijks verstand heeft van hoe je een actie-sequentie moet opbouwen. De muziek van Lorne Balfe is klassiek gedreun – dat tevens nauwelijks hoorbaar is met al dat lawaai van de speciale effecten – in dit 2 uur lang PG-13 cgi-fest. Als je een film wil maken voor kinderen, maak het grappig, wil je een film maken voor volwassenen, geef ons dan karakters die een beetje de moeite zijn om te volgen. Het enige karakter met emotie was Kent Nelson / Dr. Fate gespeeld door Pierce Brosnan, en hij heeft uiteindelijk maar een bijrol.

Ik heb me zelden zo verveeld met een comicbook adaptatie dan met deze film en ik heb me doorheen Eternals (2021) geworsteld. Het grootste probleem van deze prent ligt volgens mij in het idiote script van Adam Sztykiel, Rory Haines en Sohrab Noshirvani, dat nauwelijks de moeite doet om ons maar iets te vertellen over de motivaties van Adam en wat hij precies wil bereiken. Bijgevolg heb je ook een Dwayne Johnson die vervalt in een stereotype Dwayne Johnson vertolking. Een kartonnen bord opgesmukt met cgi heeft nooit gewerkt en zal ook nooit werken. En het is tevens spijtig om te zien dat DC hiermee ook heel wat andere potentiële helden door het slijk haalt. De film had ook gemakkelijk 20 minuten korter kunnen zijn door zowat alle scenes met Adrianna en haar skateboard zoon Amon (Bodhi Sabongui) te knippen, ze wogen toch niet op het verhaal. Vanaf is deze Black Adam te zien bij ons in de bioscoop.


Review Black Adam (2022)
Recensie door op

Beoordeling: 1 / 5

*** Black Adam trailer ***

Exit mobile version