Geloof het of niet maar er is alweer een campagne aan de gang op social media om de nieuwe film van James Franco te boycotten. En diegene die het vuur aan het lont stak was John Leguizamo. Hij vindt dat de rol van Fidel Castro in Castro’s Daughter (2023) van de Spaanse regisseur Miguel Bardem, niet toekomt aan Franco omdat hij geen latino is.
De Colombiaanse acteur neem aanstoot op het feit dat Franco geen latino is in zijn Instagram bericht: “Hoe kan zoiets nog? Hoe sluit Hollywood ons uit, en steelt het nu ook onze verhalen? Geen toe-eigening meer Hollywood en streamers! Boycot! Deze is F’d up! Plus een serieus moeilijk verhaal om te vertellen zonder verheerlijking, wat fout zou zijn! Ik heb geen probleem met Franco, maar hij is geen Latino!”
Het is en blijft een gevoelige kwestie voor minoriteiten in om het even welke groep, dat Hollywood voor de casting van biografische rollen niet gaan zoeken in de minoriteit van het desbetreffende personage. De voorbeelden van boycots door het publiek op Twitter zijn legio, maar zelden krijgen we zoiets van een acteur te horen. Persoonlijk vind ik het een achterhaalde discussie. Bridgerton-acteur Jonathan Bailey was wat mij betreft perfect gecast als heteroseksueel, ook al was hij dat niet. Al Pacino kon zowel een Cubaan spelen in Scarface (1983) als een Puerto-Ricaan in Carlito’s Way (1993) als een Italiaan in The Godfather (1972). Rami Malek had Egyptische ouders en hetero-seksueel, maar wist perfect de Brit met Indiaanse roots Freddy Mercury vertolken.
Eén van de beste castings was Morgan Freeman in de rol van Red in The Shawshank Redemption (1994). In het boek beschreef Stephen King het personage als een blanke Ier. De Grieks mythologische figuur Hercules werd vertolkt door de niet-Griek Dwayne Johnson en niemand had daar een probleem mee. Stel je voor dat je het personage van Blade zou vertolken door een blanke vampier. Niemand viel trouwens over het gegeven dat Catwoman oorspronkelijk als blank werd omschreven, maar Eartha Kitt, Halle Berry en Zoë Kravitz hebben allen op zich verdienstelijke vertolkingen weten te brengen. En als we echt historisch willen gaan, Mary Queen of Scots (2018) hadden we zwarte en Aziatische acteurs die 16e-eeuwse Schotse en Engelse historische figuren speelde en dat werkte perfect.
Fidel Castro had bij mijn weten ook Spaanse roots en geen Latijns Amerikaanse en Franco heeft Portugese roots. Wat maakt het uiteindelijk uit waar je uiteindelijk geboren bent. Het zijn en blijven films en zelfs historische films zijn geen geschiedschrijving. Het zijn en blijven fictiefilms. Ja ook Schindler’s List (1993) over de waar gebeurde gruwel van de holocaust is een fictiefilm. Maar ik geef toe dat bepaalde vertolkingen door acteurs van een welbepaalde minoriteit gewoon niet zouden werken, hoe goed deze acteurs ook moge zijn. Oscar Schindler laten spelen door Idris Elba of Javier Bardem, gezien de Arische context, zou vermoedelijk niet werken. Maar anderzijds zou ik geen problemen hebben mocht de historische figuur van Jezus gespeeld worden door Idris of Javier. Ik begrijp de frustratie van Leguizamo maar ik denk dat we geen regeltjes kunnen maken en dat alles moet open staan voor interpretatie. Soms kan een casting die tegenin de natuur is van het oorspronkelijke personage net een dramatische meerwaarde zijn, cf. Morgan Freeman in Shawshank Redemption.
En ja, er kwam een reactie van de makers van Castro’s Daughter op de uitlaat van John Leguizamo. Producer John Martinez O’Felan zei dat hij Leguizamo bewondert , maar dat zijn opmerkingen een “blinde aanval” zijn. “Een man als John Leguizamo wordt door Hispanics historisch gezien als één van Amerika’s vroegste acteurs van Latijnse afkomst sinds de jaren 90 en ik heb hem altijd bewonderd als een mede-underdog. Maar zijn opmerkingen zijn cultureel ongeschoold en een blinde aanval zonder inhoud die geen enkele grond heeft op dit project. De realiteit van zijn ongeïnformeerde reactie is te linken aan zijn persoonlijke kijk datgene wat hij aanziet als ‘Latino’, maar een landmassa of woongebied bepaalt niet de bloedgeschiedenis of genetica van een persoon”. O’Felan gaat verder met te zeggen dat Leguizamo’s reactie een stuitend cliché is omdat zij dezelfde verwarring en identiteitscrisis vertegenwoordigen in Hollywood binnen de Hispanic gemeenschap in Amerika, door te stellen dat iedereen zich alleen maar met ‘latino’ moeten identificeren, een leugen die verspreid wordt door de acteurs die geacht worden ons te vertegenwoordigen, maar in plaats daarvan verdeeldheid creëren onder hun eigen mensen. De producer zei ook dat het meteen ook een schaduw wierp op het karakter waarover deze film ging, met name Alina Fernandez gespeeld door Ana Villafañe.
“Ik denk dat hij aan zichzelf voorbij moet gaan en ook moet erkennen dat dit verhaal gaat over een Latijnse vrouwelijke immigrant die in Amerika woont en die van historisch belang is, geleid door een Latijnse vrouw en ik ben gewoon een underdog die het maakt, dus zou hij ook moeten begrijpen dat het een beetje teleurstellend is om te zien dat ons werk wordt aangevallen door iemand die beweert een leider van de Latijnse gemeenschap te zijn”.
Hij wou die rol zo erg 😀