Final Destination 3 (2006) **½ Blu-ray recensie

De eerste Final Destination (2000) had een origineel uitgangspunt. Jongeren konden nog net aan de dood ontsnappen maar “het noodlot” zou hen op de hielen zitten. Kan je de dood te slim af zijn? Materiaal genoeg voor een sequel en nu zelfs een trilogie. Toevallig kregen we deze Final Destination 3 (2006) Blu-ray in handen en deze keer ontkomen ze net aan de dood door niet in het karretje te stappen van de achtbaan. Auteur en regisseur van de eerste Final Destination, James Wong, is opnieuw achter de camera gekropen voor het derde deel.

Korte inhoud: Wendy (Mary Elizabeth Winstead) is met een groep schoolvrienden in een pretpark wanneer er zich in haar hoofd plotseling een vreselijke achtbaancrash afspeelt. Ze besluit toch met haar vrienden in de attractie te stappen, maar net voordat de rit van start gaat raakt ze alsnog in paniek. Samen met een paar vrienden stapt ze uit de karretjes, waarna voor haar ogen haar vreselijke visioen werkelijkheid wordt: de supersnelle achtbaan crasht op gruwelijke wijze met daarin nog een aantal vrienden, waaronder haar eigen vriendje Jason. Veel tijd om deze aangrijpende gebeurtenis te verwerken heeft ze echter niet. Al snel blijkt dat de vrienden die ze wist te redden één voor één de dood vinden. Samen met Kevin (Ryan Merriman), één van de overlevenden, begint ze een race tegen de klok om deze kettingreactie van dubieuze dodelijk “ongelukken” voor te zijn.

Toch wel vreemd dat die films “FINAL” Destination heten. Er lijkt maar geen einde aan te komen met al die sequels die trouwens niet veel moeite doen om net zoals Scream origineel uit de hoek te komen. FD 3 is het soort film die met een zuiver voorspelbaar plot zijn publiek wil behagen met “coole accidentjes”, een beetje wat de Saw films ook doen. Het vreemde van deze prent is dat de makers het einde van de film hebben mogen reshooten omdat het testpubliek er niet tevreden mee was. Nu weet ik niet precies wat ze gewijzigd hebben, want dit einde helpt de film nu ook niet echt overeind.

Er zijn hier geen interessante personages, het plot is voorspelbaar, de sterfscènes zien er volledig fake uit, en zelfs de crashende achtbaan tart alle wetten van de natuurkunde en bij momenten zou je denken dat het geld op was en dat ze dan maar met stop-motion de speciale effecten hebben verwezenlijkt. Ik weet niet zeker wie groen licht heeft gegeven voor deze film maar dit lijkt erop dat New Line Cinema zelf het script niet heeft gelezen maar gewoon een nieuwe sequel wou. Maar deel 3 is waar het plezier eindigt totdat Final Destination 5 (2011) is uitgekomen, waardoor echte horror terug in de franchise komt.

Maar het is niet allemaal kommer en kwel. De originele Final Destination schrijver-regisseur Wong keert terug naar zijn franchise en herleeft met enig financieel succes (118,9 miljoen dollar) de geest en bedoeling van de eerste twee films zonder echt iets nieuws toe te voegen. Ingewikkelde set-ups, inventieve sterfgevallen en een geweldige sfeer van angst zijn kenmerken van Final Destination, en Wong en co-schrijver Glen Morgan hebben opnieuw zorgvuldig en sluw hun decorstukken geplot, waarbij ze het publiek aanmoedigden om naar aanwijzingen zoeken waar het allemaal fout kan gaan.

De reden waarom het zo gesmaakt werd door een deel van de bevolking was de overvloed aan humor. Pas op voor attracties in pretparken, zonnebanken, fastfood-drives, schiethamers en de gekruiste sabels die boven je fitnessapparatuur hangen. Wong bewijst dat je geen man met een masker nodig hebt om angst op te wekken. Wong slaagt erin om echte spanning uit veel scènes te persen en laat je twee keer nadenken over het bezoeken van drive-throughs, zonnestudio’s of bouwmarkten. Maar bon, het was zeker niet de beste film uit de reeks. op 30 augustus 2011 is de film uitgekomen op DVD en Blu-ray.