Ik was ooit een grote fan van acteur Rowan Atkinson,niet zozeer voor zijn Bean sketchen, maar wel voor zijn Black Adder serie. Zelfs zijn kleine rol in Four Weddings and a Funeral (1994) was hilarisch. Hij is zowel fysiek als verbaal grappig, maar deze Johnny English films zijn commerciële troep, en deze derde Johnny English Strikes Again (2018) is al zo flauw als de voorgaande twee.
Korte inhoud: Wanneer door een cyberaanval de identiteiten van alle undercoveragenten in Engeland te grabbel worden gegooid, is alle hoop gevestigd op Johnny English (Rowan Atkinson). Hij geeft zijn pensioen op en gaat op zoek naar het meesterbrein achter de aanval. Als iemand met maar weinig competenties en voornamelijk analoge gewoontes, moet English echter de uitdagingen van de moderne technologieën overwinnen om zijn missie te doen slagen.
De film gaat in grote lijnen over een mopperende oude man die de “nieuwe technologie” ontdekt en het maar niks vindt, en verlangt naar de pre-wifi dagen. Voor de rest heb ik eigenlijk weinig moeten lachen. De set-ups zijn zwaar bewegwijzerd en de pointes worden herhaald voor het geval je het gemist zou hebben. Niets voelt spontaan aan en alles lijkt geforceerd. Er zijn zelfs jokes die letterlijk uit de Bondfilms komen, en als je al een mop vertelt over een film waarvan je een karikatuur wil maken en dat deze film je eigenlijk al voor bent, dan ben je toch wel slecht bezig. Ik ben dus niet zo’n grote fan van het script van William Davies. Hij is ooit eens in de prijzen gevallen voor zijn werk op How to Train Your Dragon (2010), iets wat geen origineel script was maar een adaptatie van een boek, waar nota bene twee andere scenaristen op hebben gewerkt. Dat die nog steeds aan de bak komt als scenarist is zo één van die dingen wat me blijven verbazen. En van no-talent hacks gesproken, de film werd geregisseerd door David Kerr. Jullie kennen hem nog wel van de tv-film A Midsummer Night’s Dream (2016). Neen? Wel ik ook niet.
Tot mijn grote verbazing duurde deze 25 miljoen dollar film slechts 89 minuten EN NOG voelt het aan alsof ze de film hebben willen rekken. David Kerr heeft heel wat ervaring met tv-series, maar hier loopt hij dus hopeloos verloren. Gelukkig zijn er nog twee vrouwen die bij momenten het niveau wat kunnen tillen, maar veel verschil maakte het toch niet uit. Enerzijds was er Emma Thompson als de Britse Eerste Minister en Olga Kurylenko als de femme fatale. Al de andere “acteurs” in deze prent lijken wel figuranten zonder enige acteer-ervaring.
© Universal Belgium
Zolang er mensen naar rotzooi gaan in de bioscoop, blijven ze rotzooi in series van 3 maken. Dat is nu eenmaal de Hollywood wet. Maar ik kan van een geruststelling spreken dat er geen 4de film zal komen, gezien deze veruit de slechtste recette was van de drie. In de States haalde deze prent slechts 4 miljoen dollar op. Enkel in Engeland was de film een hit – wat begrijpelijk is gezien de locatie en de hoofdacteur – en China, wat begrijpelijk is wat die mensen vonden The Meg (2018) ook een geweldige film.
Maar misschien zijn jullie ook wel fans en in dit geval is er goed nieuws want Johnny English Strikes Again komt uit op 13 februari 2019 op DVD, Blu-ray en UHD met een pak aan extraatjes.
Beoordeling: 1.5 / 5
Recensie door Dave op 9 februari 2019