Mr. Mercedes (2017) *** DVD review

Met “Mr. Mercedes” (2017) wordt de volgende Stephen King-verfilming op het publiek losgelaten. Het boek uit 2014 won in 2015 de Edgar Allan Poe Award voor beste roman en werd voor de televisie onder handen genomen door David E. Kelley. Dat schept toch enige verwachtingen aangezien Kelley eerder o.a. “Big Little Lies”, “The Practice” en “Ally McBeal” maakte. “Mr. Mercedes” is een serie die – bij mij – niet helemaal de verwachtingen inlost. Sterke afleveringen en momenten worden afgewisseld met saaie passages en misschien waren tien aflevering van een uur net iets te veel om het verhaal boeiend te houden.

Korte inhoud: Tientallen mensen staan buiten in de rij aan te schuiven voor een jobbeurs wanneer een onbekende bestuurder in een gestolen Mercedes zich in de menigte boort. Het resultaat is afschuwelijk: acht mensen komen en vijftien raken gewond. Hoewel de auto wel wordt teruggevonden, wordt de dader nooit gepakt. Het is een smet op het blazoen van rechercheur Bill Hodges (Brendan Gleeson) die met pensioen is gegaan zonder de dader te kunnen aanhouden.

Zelfs tijdens zijn pensioen spoort Hodges verder naar de ‘Mercedes-moordenaar’ en zoekt hij naar aanwijzigingen naar de identiteit van de crimineel. Wanneer Hodges enkele jaren na de aanslag lugubere mails en brieven ontvangt, wordt het hem duidelijk dat de moordenaar een spelletje met hem speelt. ‘Mr. Mercedes’ gaat steeds verder in het uitdagen van Hodges, die de moordenaar het koste wat het kost wil pakken voor hij weer kan toeslaan.

“Mr. Mercedes” is geen alledaagse serie in die zin dat je in de eerste aflevering al te weten komt wie de bestuurder van de Mercedes is. Meer nog dan een whodunnit is deze serie dan ook een whydunnit en dat haalt toch een beetje de spanning uit de serie. We volgen moordenaar Brady Hartsfield (Harry Treadaway) tijdens zijn werk en thuis en de makers willen laten zien hoe iemand in staat is tot zo’n gruweldaad.

Hartsfield werkt als computertechnieker in een electroketen waar hij de computers van zeurende klanten moet onderhouden en onder de knoet wordt gehouden door zijn baas Anthony Frobisher (Robert Stanton). De enige met wie Hartsfield een redelijk normale relatie onderhoudt, is zijn lesbische collega Lou Linklatter (Breeda Wool). En ook thuis is het geen alledaagse situatie voor Hartsfield. Zijn moeder Deborah (Kelly Lynch) is aan drank verslaafd en spendeert haar dagen laveloos op de zetel. Moeder en zoon onderhouden ook een zeer bizarre seksuele relatie.

Er is geen enkel personage in “Mr. Mercedes” waar geen hoek af is. Dat geldt ook voor Bill Hodges, de rechercheur die tegen zijn zin met pensioen is moeten gaan en het niet kan laten af en toe nog op het politiekantoor langs te gaan om wat te gaan moeien. Hij kan het politiewerk niet loslaten en leeft grotendeels in eenzaamheid met zijn schildpad. Enkel zijn buurvrouw Ida Silver (Holland Taylor), slachtoffer Janey Patterson (Mary-Louise Parker) en de jonge tuinman Jerome Robinson (Jharrel Jerome) kunnen Hodges nog wat afleiden.

De personages Bill Hodges en Brady Hartsfield staan lijnrecht tegenover elkaar, maar toch hebben ze in zekere zin ook veel met elkaar gemeenschappelijk. Beiden zijn rotsvast overtuigd van hun eigen grote doel en werken zich met een grote koppigheid en zonder achterom te kijken daarnaartoe. Enkel staan ze aan de andere kant van de wet, maar “Mr. Mercedes” laat zien hoe dun die lijn soms wel is.

© Sony Pictures Home Entertainment

Brendan Gleeson is perfect gecast als de norse politieman Bill Hodges en mag gelukkig zijn Ierse accent behouden. Gleeson is een karakterkop, een grote forse kerel die heel vaak opduikt in films en series, maar zelfden de hoofdrol krijgt (zie o.a. Mad-Eye Moody in Harry Potter, In Bruges of Cold Mountain). In “Mr. Mercedes” laat Gleeson zien dat hij ook een serie kan dragen en maakt hij van Hodges een brombeer waar de sympathie voor groeit.

Ook Harry Treadaway (“Penny Dreadful”) speelt de rol van de psychopatische Brady Hartsfield met verve. Treadaway – die deze rol overnam van de overleden Anton Yelchin – balanceert perfect op het randje van normaliteit en waanzin. In zijn dagelijkse leven lijkt Hartsfield een ietwat mysterieuze maar toch vrij normale computernerd. Het is pas thuis en met name in zijn boordevol electronica stekende kelder dat Hartsfield de psychopaat in hem volledig kan loslaten.

“Mr. Mercedes” begint sterk, de eerste minuten van de eerste aflevering die de aanslag op de onschuldige menigte laten zien, zijn ontzettend spannend. Daarna schakelt schrijver David E. Kelly een versnelling lager en wil hij de personages grondig uitdiepen. Met 10 afleveringen van 60 minuten kan hij daarvoor ook de tijd nemen. Daardoor mist het verhaal in enkele afleveringen in het midden van de serie een beetje vaart en spanning waardoor de serie mij niet altijd bleef boeien.

De makers van de serie hebben blijkbaar lessen geleerd van recente Stephen King-series als “Under the Dome” en “The Mist” en hebben King zelf een van de uitvoerende producenten gemaakt. Het is altijd een goede zaak dat een schrijver betrokken wordt bij de verfilming van zijn werk, hij kent natuurlijk als geen ander zijn personages en verhaal. Bij de uitvoerende producenten en scenaristen van “Mr. Mercedes” vinden we overigens nog een bekend auteur: Dennis Lehane (Gone Baby Gone, Shutter Island, Mystic River).

Ondertussen is er reeds een tweede seizoen van “Mr. Mercedes” gemaakt waarin Hodges en Hartsfield opnieuw tegenover elkaar zullen staan. Het eerste seizoen van de serie is sinds 7 november verkrijgbaar op dvd.