Here and Now (2018) **** DVD review

Here and Now (2018) is de nieuwste serie van Alan Ball, de schrijver en bedenker achter American Beauty, “Six Feet Under” en “True Blood”. Zijn nieuwste worp werd dan ook met steile verwachtingen gevolgd… en vervolgens neergesabeld en geannuleerd na het eerste seizoen. Het is waar dat “Here and Now” geen nieuwe “Six Feet Under” of “True Blood” is, maar de serie biedt een ontzettend interessante kijk in een progressief Amerikaans gezin in de huidige Amerikaanse maatschappij. En dat er sterk geacteerd wordt, is ook mooi meegenomen.

Korte inhoud: Greg Boatwright (Tim Robbins) en zijn vrouw Audrey Bayer (Holly Hunter) vormen samen met hun vier kinderen het gezin Bayer-Boatwright. Het is echter geen doorsneegezin want drie van de vier kinderen zijn geadopteerd. Duc (Raymond Lee) komt uit Vietnam, Ashley (Jerrika Hinton) is geboren in Liberia en Ramon (Daniel Zovatto) is Colombiaan. De zeventienjarige Kristen (Sosie Bacon) is het enige biologische kind van Greg en Audrey.

Het gezin lijkt een perfect etnisch geïntegreerde familie, maar al snel komen de eerste breukjes aan de oppervlakte. Ashley en Duc nemen hun toevlucht tot cocaïne om het feest voor de zestigste verjaardag van hun vader aan te kunnen. Greg zelf worstelt met een stevige depressie en Audrey wordt ontslagen op haar school wegens budgettaire redenen. Ramon en Kristen experimenteren dan weer met hun seksuele verlangens.

Tijdens de nogal deprimerende speech van Greg op zijn eigen verjaardagsfeest krijgt Ramon een toeval met hallucinaties. Audrey vreest dat Ramon schizofreen is net als haar broer en stuurt haar zoon naar psychiater Farid Shokrani (Peter Macdissi). Deze worstelt zelf dan weer met zijn eigen achtergrond en geweldadige verleden. Zijn zoon Navid (Marwan Salama), klasgenoot van Kristen, twijfelt of hij man of vrouw is en draagt thuis openlijk eye-liner.

Je merkt dat de personages uit “Here and Now” achter hun schijnbaar perfecte façades met heel wat problemen te kampen hebben. Zo veel dat je soms denkt of het niet allemaal een beetje té veel is wat Alan Ball zijn personages allemaal voorschotelt. Het lijkt wel of Ball alles wat er de laatste jaren in Amerika is foutgelopen qua beleid in zijn serie heeft willen proppen (het wordt nergens expliciet vermeld in de serie, maar het is duidelijk dat Ball het Trump-tijdperk bedoelt). Daarbij situeert hij zijn serie in Portland, met de meest progressieve bevolking van de VS, maar ook de minst etnisch diverse. Qua thematiek kan dit allemaal wel tellen.

In de eerste aflevering – die waar je je kijkers aan je moet binden – legt Ball het er misschien een beetje te dik op en er zit zoveel in deze aflevering dat je er bijna hoofdpijn van krijgt. Vanaf de tweede aflevering neemt Ball meer tijd en worden de personages levendiger en sympathieker. Als Duc en Ashley in de eerste aflevering hun broer Ramon consequent ‘baby jesus’ noemen omdat hij als Colombiaan zijn huidskleur meeheeft, vinden we dit aanvankelijk misschien bitter. Maar in de tweede aflevering waarin Ashley en Kristen gearresteerd worden, merken we hoe verschillend een blanke en zwarte worden behandeld door de politie en komen de uitspraken in een ander daglicht te staan.

Duc is dan weer schijnbaar perfect, als mental coach helpt hij mensen om hun grote doelen en dromen te bereiken. Om zijn kostbare energie niet te verspillen leeft hij celibatair. Aan het begin krijg je van Duc geen hoogte en komt hij afstandelijk en elitair over, maar gaandeweg blijkt ook hij niet perfect. En zo tonen alle personages vroeg of laat hun kwetsbare en onzekere kant.

Het is heerlijk om Tim Robbins nog eens te zien schitteren, met name als de zichtbaar vermoeide pater familias Greg Boatwright die zijn gezinsleden ziet worstelen met hun demonen, maar ook zelf kampt met een existentiële crisis. Als professor filosofie is hij op de hoogte van de antwoorden van de grote denkers op de belangrijke vragen des levens, maar zelf krijgt hij maar geen hoogte van zijn eigen leven. Robbins krijgt uitstekend tegengewicht door Holly Hunter, die als de energieke idealistische Audrey Bayer de problemen in haar leven op haar eigen manier aanpakt.

© 2018 Warner Bros. Home Entertainment (Belgium)

De vreemdste kronkel in het scenario is videogamemaker Ramon die overal de cijfers 1111 begint te zien en in zijn manie ook zijn psychiater meesleept. Aanvankelijk werkt het nog wel te denken of Ramon dan wel schizofreen is of er toch bovennatuurlijke krachten aan het werk zijn. Maar terwijl de verhalen van de andere personages net interessanter worden, wordt de ambivalentie over Ramons hallucinaties net minder goed uitgewerkt, wat resulteert in een onbevredigend einde.

“Here and Now” is voor de fans van Alan Ball na “Six Feet Under” en “True Blood” misschien een kleine tegenvaller en zoals eerder al aangehaald wist ook de Amerikaans pers niet echt goed wat met deze serie aan te vangen. Toch is “Here and Now” wat mij betreft een uitstekende serie, waarin je de antwoorden niet op een zilveren schoteltje krijgt aangereikt en die heel wat stof tot nadenken biedt. De serie sluit perfect aan bij een serie als “Big Little Lies”. Ook door de uitstekende muziekkeuze doet “Here and Now” overigens denken aan “Big Little Lies”.

De DVD met daarop de tien afleveringen is reeds verkrijgbaar.