Hell or High Water (2016) **** Blu-ray review

Ik wist niet zo heel veel over Hell or High Water (2016), maar eindelijk hebben we hier nog eens een film met Jeff Bridges die de moeite is om te zien, na de wat tegenvallende verschijningen in films als Seventh Son (2014) of R.I.P.D. (2013). Jeff schittert als een Texas sheriff die op zijn laatste dagen van zijn ambt zijn tanden zet in een dossier van twee bankrovers.

Korte inhoud: Na dertien jaar celstraf keert Tanner (Ben Foster) terug naar zijn familielandgoed waar zijn broer Toby (Chris Pine) en neefjes wonen. Wanneer ze dreigen hun ouderlijke huis te verliezen, beginnen de onafscheidelijke broers aan een reeks vakkundige overvallen op kleine, lokale banken. Omdat het steeds om maar kleine bedragen gaat, hopen Tanner en Toby onder de radar van de FBI te blijven. Alles loopt gesmeerd totdat officier Hamilton (Jeff Bridges), die opkijkt tegen zijn pensioen, zich in de zaak vastbijt, samen met zijn partner Alberto Parker (Gil Birmingham).

De film heeft wel iets weg qua toon van No Country For Old Men (2007) van de Coen Brothers, ook al legt deze iets meer sociaal maatschappelijke klemtonen. We rijden langs landwegen waar bedrijven verlaten zijn, huizen vervallen en iedereen uitgeput lijkt. Het zijn bijna spook dorpjes. Los van het thriller aspect is het eigenlijk een maatschappelijk drama geworden van een familie die is getroffen door de crisis en moet zien af te rekenen met sluwe bankiers en landeigenaars die hen van hun ranch willen verjagen. Maar in tegenstelling tot een film van de gebroeders Dardenne is het allesbehalve een film waar je depressief van gaat worden. Je gaat echt meeleven mat de karakters en het verhaal begint al van bij de eerste minuten met een bankoverval.

Regisseur van dienst is de Brit David Mackenzie (Starred Up, Perfect Sense), en het script komt van Taylor Sheridan, scenarist van het geslaagde Sicario (2015). Het duo Foster en Pine werkt perfect. Het zijn twee broers die verschillend zijn van mekaar en toch aan elkaar samenhangen. En zij brengen ook een groot stuk van de humor. Beide mannen zijn ook twee gevaarlijke individuen, en schrikken er niet voor terug om geweld te gebruiken wanneer ze bedreigd worden. Bij momenten had ik zelfs iets van een Butch Cassidy and the Sundance Kid (1969) gevoel. En de film neemt zijn tijd om zijn verhaal te vertellen, met regelmatig scènes waarin de karakters niets zeggen maar gewoon rondrijden in het zonnige landschap. Maar ook de scènes met Bridges and Birmingham dompelen ons onder in die typische Texaanse sfeer met al zijn vooringenomenheid, of dat nu gaat over Latino’s of Indianen.

Het personage van Bridges moet met pensioen maar lijkt nog niet klaar te zijn om zijn badge in te leveren. Hij heeft ook zijn eigen methodiek en neemt zijn tijd om met mensen te praten of om zelfs op een stoel te zitten op uitkijk van een bankfiliaal waar hij een vermoeden van heeft dat de bankrovers zullen toeslaan. Het contrast tussen de gejaagdheid van de twee broers die een som geld op een bepaalde datum moeten zien te vergaren, en de geduldigheid die de sheriff uitstraalt, kon niet groter zijn. Ook cinematografisch springt de camera van Giles Nuttgens van een vlammende vluchtauto naar een scene met twee agenten die op een motelkamer naar een uitzending met een preker zitten te kijken.

© Lionsgate /Remain in Light

Het leuke aan deze prent is dat zelfs de kleine rolletjes worden gespeeld door ofwel goeie acteurs (Dale Dickey) of gewoon figuren die echt wel passen in het decor, zoals een oude serveerster in een bar die haar klanten zegt wat ze moeten eten en drinken en niet veel tegenspraak wil horen. Maar uiteindelijk ligt alle gewicht op de schouders van de 3 hoofdacteurs en deze zitten perfect in hun rol. Bridges zit op bekend terrein en zijn vertolking deed wat denken aan deze in True Grit en Crazy Heart. Hij is zowat de oude Tommy Lee Jones uit No Country For Old Men. Maar naar het einde van de film gaat de acteur diep en voel je de pijn die hij ondergaat. En ik hou wel van dat minimalistische acteerwerk. Chris Pine steelt hier echter wel een beetje de show en ik zou hem dan ook liever meer in dergelijke films zien in plaats van Star Trek vertolkingen.

Ik heb hier echt van genoten. Gevuld met geweldige vertolkingen, spannende actiescènes, karakter ontwikkeling die echt aanvoelt, en een muziekscore van Nick Cave en Warren Ellis die meer op het gevoel werkt dan op het gehoor, is deze Hell or High Water echt wel een aanrader. We zitten met deze karakterstudie dicht op de huid van die personages en lopen even mee in hun schoenen in een heist drama met diepgang.

Hell or High Water is ondertussen uitgekomen op DVD en Blu-ray. De film was genomineerd voor 4 Oscars, waaronder Beste Film, Beste script en Jeff Bridges werd genomineerd voor Beste acteur. Spijtig genoeg kon dit drama geen enkele nominatie verzilveren.