Sicario (2015) van Denis Villeneuve (Enemy, Prisoners, Incendies) is zonder twijfel één van de beste films van 2015. Sicario is het Mexicaans voor ‘hitman’ en zo weet je meteen dat er heel wat heen en weer geschoten zal worden. Maar Villeneuve is een regisseur die weet hoe hij spanning en intrige moet opbouwen, en één van de beste acteurs-regisseurs is in Hollywood. En deze film was opnieuw een schot in de roos, ook al is de zwartgalligheid en het brute geweld waarschijnlijk niet voor iedereen bestemd. Debuutscenarist Taylor Sheridan heeft in ieder geval een puike prestatie neergezet.
Korte inhoud: Kate Macy (Emily Blunt) is een idealistische FBI-agente die aan een geheime CIA-operatie meewerkt geleid door Matt (Josh Brolin) om het hoofd van een Mexicaans drugskartel uit te schakelen. Samen met twee huurlingen steekt ze in Tucson, Arizona de grens over naar Mexico om de drugsbaas te elimineren. Maar eenmaal over de grens treffen ze een heel gevaarlijke en verdorven wereld aan. Ze worden bijgestaan door de mysterieuze DEA-agent Alejandro (Benicio Del Toro).
Sicario werd vertoond op het filmfestival van Cannes. Ook al won het geen Gouden Palm, werd de film toch op handen gedragen door het publiek en de film critics. De film valt dan ook meteen met de deur in huis met een inval in een huis waar vermoedelijk een gijzeling aan de gang is, maar al snel stoten het SWAT team en de FBI op een gruwelijke vondst wanneer ze de wanden van het pand neerhalen. Het is meteen duidelijk ze te maken hebben met genadeloze wezens en het vaccin om deze ziekte te bestrijden blijkt een undercover operatie waar de letter van de wet niet altijd gerespecteerd wordt. En dat is niet meteen naar de zin van de nog jonge Kate Macy. Na het zien van de trailer had je de indruk een soort Traffic (2000) te zien, maar de film heeft hiermee eigenlijk bijzonder weinig te maken. Het is ook wel een film over Mexicaanse kartels, maar deze prent is toch wel een stuk grimmiger.
Het hoofdpersonage wordt gespeeld door Emily Blunt, die tevens de enige vrouwelijke rol van belang heeft in dit verhaal. Je zou niet zeggen dat ze een paar maanden geleden voor de shoot van deze film nog zwanger was. Mijn enige bezwaar is dat Blunts personage eigenlijk alles ondergaat en niet meteen een actieve Zero Dark Thirty achtige rol speelt. Ik had de indruk dat de makers de bedoeling hadden om een personage te schetsen waar de toeschouwer zich meteen mee kon vereenzelvigen. En het werkt wel. Als kijker heb je geen flauw idee in welke lugubere hel je meegesleurd wordt. Anderzijds is het ook wel een voor een groot stuk het verhaal van Alejandro, gespeeld door Benicio Del Toro, die in wezen eigenlijk de ‘hitman’ is van het verhaal.
© Belga Home Video
Fotografisch is Sicario ook wel een pareltje, en de reden hiervoor heeft een naam, en deze is Roger Deakins, één van de meest talentvolle Directors of Photography in Hollywood. Ook de bevreemdende en lugubere muziekscore van Jóhann Jóhannsson werkt op ons gemoed en zorgt ervoor dat de dreiging des te groter wordt naarmate we afdalen in de hel van het Mexicaanse Juárez.
© Belga Home Video
Het lijkt er in ieder geval wel op dat Villeneuve met deze film zijn ietwat losse trilogie vervolledigd (na Prisoners en Incendies) over wraak en de waarde van een menselijk leven. Het grootste verschil is dat we dit verhaal meer zien door de ogen van één personage, met name Kate. We duiken met haar mee in de drugs-onderwereld. Net zoals bij films van Michael Mann of Clint Eastwood is het geweld hard en ruw, maar ruikt het nooit naar sensatiezucht? Elke kogel die wordt afgevuurd heeft zijn consequenties.
Op de DVD en Blu-ray staan heel wat extraatjes gaande va making of over de shoot, het verhaal, de acteurs en de origines van het gebeuren. Spijtig genoeg geen audio-commentaar van de regisseur. Maar dit is ook een film die niet mag ontbreken aan de collectie.
Beoordeling: 4 / 5
Recensie door Dave op 5 februari 2016
***Related Post***
28/01/2015: Enemy review
*** Sicario trailer ***
Wel raar dat ze zo lang hebben gewacht om deze film uit te brengen. Enemy is trouwens bij ons een jaar nadat de film in première ging uitgebracht. Wat minder soepel is hoe hij de Mexicaan en z’n gezinnetje in de film probeert te integreren. Dat blijft een wat te afgezonderd zij-plotje die misschien net iets beter uitgewerkt had kunnen worden.
Enemy was een bangelijke film en ik heb ook genoten van Prisoners, en deze was voor mij ook een voltreffer.