Ik keek wel uit naar The Intern (2015), een komedie tussen de twee klasbakken Robert De Niro en Anne Hathaway (pics). En het begon allemaal fris en veelbelovend, maar gaandeweg verloor het toch wat zijn pedalen met idiote karakters en cliché-plotwendingen.
Korte inhoud: Ben Whittaker (Robert De Niro) is een 70-jarige weduwnaar die erachter komt dat het pensioen niet voldoet aan de gewekte verwachtingen. Hij ziet een kans om weer aan de slag te gaan als senior stagiair bij een modewebsite, geleid door Jules Ostin (Anne Hathaway). Ben bewijst zich als waardevol lid van het team en er ontstaat een hechte band tussen hem en Jules.
De film werd geregisseerd en geschreven door Nancy Meyers (It’s Complicated, The Holiday, What Woman Want) die zowat gekend is voor haar zeemzoete romcoms. Toch had ik iets meer feminisme verwacht, maar het resultaat is in essentie een meisje aan de top die om de zoveel minuten in huilen uitbarst en die toch wel een vader figuur nodig heeft om in balans te blijven. Wat volgt is een bijzonder voorspelbaar verhaal. Maar om de verveling wat tegen te gaan sleurt Myers er allerhande zaken bij – zoals een buddy heist scene met een diefstal van een laptop – die eigenlijk om geen enkel manier het verhaal verder helpen maar gewoon de bedoeling heeft ons wat uit de sleur van deze prent te halen. Maar het enige wat het echt doet is de film met zijn 121 minuten veel te lang maken voor zijn eigen goed.
Ben is zowat de perfecte vaderfiguur. Hij mag dan niet mee zijn met het digitale tijdperk, en verwacht je maar aan de oude ‘wat is Facebook?’- mopjes, hij ontpopt zich tot een attente en behulpzame man die goed is voor de dochter van Jules en voldoende social skills bezit om het personeel in haar bedrijf bij te sturen waar nodig. Op een gegeven moment worden ze zo close dat het bijna ongemakkelijk begint te worden, maar gelukkig niet zo ongemakkelijk als de rol van Rene Russo die de rol speelt van een bedrijfs-masseuse en zich gedraagt als een goedkoop hoertje die zo snel mogelijk in de broek van Ben wil zitten. In een scène geeft ze hem een diepe rugmassage terwijl hij achter zijn laptop zit met twee collega’s naast hem. Ben wordt zo opgewonden dat één van zijn collega’s hem een krant geeft om zijn erectie te verbergen. Most embarrassing scene ever! En tevens nog een rol voor een vrouw die allesbehalve feministische trekjes heeft maar nogmaals eens een cliché in de verf zet.
In deze witter dan wit casting zien we ook nog de man van Jules gespeeld door Anders Holm, een vrijwel doorzichtig acteur die compleet niet matched met Anne Hathaway, maar waarschijnlijk werd gecast nadat ze de dochter van Jules (de talentvolle JoJo Kushner die reeds tezien was in een commercial voor Chanel n°5) hadden gecast en ze nu moesten zoeken naar een roodharige vader. Daarnaast is er nog wat comic relief verzorgd door Andrew Rannells, Adam DeVine, Zack Pearlman, Jason Orley en
Christina Scherer maar niets echt meer dan een gewone glimlach.
© Warner Home Video
Maar los van alle problemen die ik hem met deze film is en blijft een Robert De Niro / Anne Hathaway film en die twee kunnen elk idioot script wel omtoveren tot iets wat je toch gaat uitzien. Het is zondags-entertainment waar je niet al teveel moet over nadenken. The Intern is ondertussen uit op DVD en Blu-ray met wat extraatjes over de film, interviews met cast en crew en een inkijk in de setdesign.
Beoordeling: 3 / 5
Recensie door Dave op 13 februari 2016
Ideale feelgood movie 😉
Voor mij de beste film die ik het afgelopen jaar gezien heb…
De Niro & Hathaway zijn een ideale match als acteurs en het verhaal mag dan een beetje cliché zijn, maar dat verwacht je toch van een romcom.
Voor mij een 4,5 Dave 😉