Ik keek wel uit naar Paper Towns (2015), en al zeker om het top model Cara Delevingne (pics) aan het werk te zien als actrice, en moet toegeven – ondanks de beperkte screentijd – dat ik onder de indruk was van haar natuurlijk acteervermogen. In de film kan ze gemakkelijk doorgaan als een tiener, ook al is ze er ondertussen al 23, en leek deze rol wel op haar lijf geschreven.
Korte inhoud: Al van kleins af aan is de middelbare scholier Quentin (Nat Wolff) verliefd op zijn raadselachtige buurmeisje Margo (Cara Delevingne). Nadat hij op een avond met haar op pad is geweest door de stad verdwijnt zij plotseling, maar heeft ze een spoor van cryptische aanwijzingen achtergelaten. In de zoektocht naar haar moet Quentin op zoek naar de betekenis van oprechte vriendschap en ware liefde. Dit mondt uit in een bijzondere roadtrip met zijn beste vrienden, waardoor Quentin de waarde leert van echte vriendschap en liefde. Zal Margo’s mysterie worden opgelost, en zal Quentin haar kunnen vertellen wat hij voor haar voelt?
Er zijn twee soorten coming-to-age films. Enerzijds hebben we de realistische drama’s zoals Boyhood (2014), waar alles heel realistisch in beeld wordt gebracht en de karakters bijzonder herkenbaar zijn. Anderzijds zijn er films die het iets meer gaan zoeken in de fantasiewereld met nerds die een relatie kunnen hebben met bloedmooie meisjes, allemaal een rijbewijs hebben en rondrijden met glimmende voertuigen. Deze Paper Town behoort tot de tweede categorie en dat is wel wat vreemd gezien het hoofdpersonage streeft naar authenticiteit en een gloeiende hekel heeft aan ‘fake’. Je gelooft niet in elk van die personages, maar om één of andere manier blijf je ze wel volgen.
Het road movie script van Scott Neustadter en Michael H. Weber en gebaseerd op het boek van John Green die ook The Fault in Our Stars schreef. Het resultaat is ondanks zijn artificieel karakter, best wel intrigerend. Toch ben ik zelf geen al te grote fan van films waarbij een voice over ons constant de moraal van het verhaal wil opdringen. De stijl van de film heeft wel veel weg van (500) Days of Summer (2009), ook ak vond ik deze prent net iets beter geregisseerd. Paper Town regisseur Jake Schreier is net iets teveel bezig met het uiterlijk van zijn film, in plaats van zijn verhaal én personages net dat tikkeltje interessanter te maken.
De muziek in de film is afkomstig van Son Lux, maar de regisseur heeft er ook voor gekozen om regelmatig uit te pakken met bestaande nummers, iets wat in dergelijke road movies echt wel goed werkt. Ik denk dan aan ‘Swingin Party’ van Kindness, ‘Search Party’ van Sam Bruno en zeker ook ‘Lost It To Trying’ van Son Lux.
© Twentieth Century Fox Film Belgium
De DVD en Blu-ray van Paper Town is uit vanaf 25 november 2015 met audio-commentaar van Jake Schreier en John Green, naast alternatieve scènes en making of filmpjes. De Digital HD versie van PAPER TOWNS is nu al verkrijgbaar via de Apple iTunes Store, Google Play en Microsoft XBox.
Beoordeling: 3 / 5
Recensie door Dave op 24 november 2015
*** Paper Towns trailer ***
Film was wel ok, maar niet echt iets bijzonders. Je noemt overigens het verkeerde boek..
In de bioscoop gezien, wat ik goed vond is dat de film ondanks zijn “artificieel karakter” niet gaat zweven en het einde blijft ook met de voetjes op de grond. Cara Delevingne is wel een actrice om te volgen.
Het einde is wel super teleurstellend…