Gisteren heeft Sinterklaas de DVD en Blu-ray van Lucy (2014) in de winkelrekken gelegd, de actie-thriller in regie van de onvermoeibare Luc Besson (pic). In de hoofdrol treffen we er Scarlett Johansson (pics) aan, naast Morgan Freeman.
Korte inhoud: Lucy (Scarlett Johansson) is een jonge vrouw die op vreselijke wijze gedwongen wordt om drugs te smokkelen voor de genadeloze en brutale Mr. Jang (Min-sik Choi). Per ongeluk raakt ze in aanraking met drugs die haar op een mysterieuze manier een bovenmenselijke kracht bezorgt. Ze kan kennis direct absorberen, objecten met haar geest verplaatsen en ze kan geen pijn of leed voelen. Het was meteen duidelijk dat ze vervolgens ten strijde zou trekken tegen die schurken die haar te grazen hebben genomen, met de hulp van agent Pierre Del Rio (Amr Waked).
Voor de fans van Scarlett Johansson raad ik de alternatieve Under the Skin (2014) aan die binnenkort een ook een dvd-release zal krijgen. Het is niet alleen een film waarin de actrice regelmatig poedelnaakt rondloopt (dit kan al heel wat kijklustigen lokken), maar ook een film die een wat vreemde genialiteit uitstraalt. Ik denk niet dat ik alles heb begrepen – daarvoor had ik eerst het boek moeten lezen van Michael Faber – maar het is wel een prent die blijft nazinderen. Lucy is daarentegen een totaal verschillende prent, bestemd voor een breed publiek. En ook al gaat deze prent over het verscheiden van de gebruikte capaciteit van onze hersenen, kan je gemakkelijk je verstand op nul zetten. Het deed me allemaal wel denken aan Transcendence (2014), maar dan ontdaan van alle intellectuele nabeschouwingen.
Besson maakt gewelddadige commerciële popcorn-films met karakters die het vooral moeten hebben van hun kinetische energie in plaats van hun motivaties en psychologische ontwikkeling. Besson schrijft dergelijke films dan ook aan de lopende band, voor zichzelf of voor andere regisseurs. Zijn laatste film The Family (2013), die hij zelf in beeld heeft gezet heeft aan de box-office wat gesputterd, maar toch net in het groen geëindigd. Deze prent heeft zijn publiek wel degelijk gevonden. Met zijn productiebudget van 40 miljoen haalde het 459 miljoen dollar op aan de box-office tijdens zijn wereldwijde bioscooprelease. De plot heeft wel veel weg van de suspense-thriller Limitless (2011) waarin het hoofdpersonage een pil ging slikken om zo tot 100% van zijn brain-capaciteit te komen. Ook het vond ik het eindresultaat net iets meer bevredigend.
Het verhaal van Lucy lijkt bespottelijk, Scarlett lijkt niet geloofwaardig in haar rol en de meeste one-liners komen extreem gekunsteld over. Het lijkt er ook op dat het budget van de film een stuk naar beneden is herzien, en zijn de visuele effecten maar ca-va’kes maar toch heel déjà-vu. De films van Besson trekken de laatste jaren steeds meer op Quentin Tarantino prenten, maar dan zonder de gevatte dialogen. Alles begint wel goed met een gezonde afwisseling tussen filosofisch-wetenschappelijke benaderingen en harde actie, maar geleiding verglijdt alles in verveling en nonsens. De premisse om een actiefilm te maken rond een personage die 100% van zijn hersenen benut lijkt een uitdagend concept, maar hiervoor heb je ook een script nodig van een iets ander niveau.
© Belga Home Video
Op de Blu-ray vinden jullie een interview met Luc Besson, naast een interessante making-off reportage. Fransen zijn gekend voor hun stuntmannen, en dan in het bijzonder de stunt-drivers (Taken, Ronin, Taxi 1-2-3, …), en hierover is er ook een making-off film. Ik had deze prent 3 sterren willen geven, maar het idee dat er zoveel meer met het concept aan te vangen was, vind ik het zonde van het uiteindelijke resultaat. Besson is als regisseur zowel in staat van goeie actiefilms (Léon: The Professional) als teleurstellende actiefilms (The Family) en deze Lucy behoort tot de tweede categorie.
Beoordeling: 2 / 5
Recensie door Dave op 7 december 2014
*** Lucy (2014) trailer #1 ***
Valt nog wel mee, had het veel erger verwacht. Taken van Besson was nog wel een ‘ok’ actiefilm.
De film is eigenlijk wel een beetje dom, maar qua concept vond ik de 100% brain wel goed werken in Limetless. Besson moet gewoon stoppen met zelf films te maken en zich houden bij productie.
Ik vond het einde wel iets hebben van Akira. Je hoeft de film niet te fel au serieus nemen en dan is alles nog wel verteerbaar en ontspannend.