RoboCop (2014) **½ review

Een paar maanden geleden was Sony niet van plan de film bij ons uit te brengen, maar uiteindelijk heeft RoboCop (2014) bij ons een release gekregen, en ik moet zeggen; ik begin zo stilaan te begrijpen (zonder dat ik er mee akkoord ga) waarom er aarzeling was om deze remake op ons los te laten. Wat een saaie boel was me dat!

Korte inhoud: Het jaar is 2028. Multinational OmniCorp is markleider wat betreft robot technologie. Hun drones worden ingezet voor grootschalige overzeese oorlogvoering en het maakt OmniCorp een militair monopolist. Ze gaan echter een stap verder en introduceren hun technologie aan het thuisfront door middel van een vleesgeworden opportuniteit: politieagent Alex Murphy (Joel Kinnaman). De trouwe huisvader, en rechtvaardige flik haalt alles uit de kast om het verziekte Detroit op te kuisen samen met zijn partner Jack Lewis (Michael Kenneth Williams), maar geraakt levensgevaarlijk gewond na een auto ontploffing. Omnicorp ziet zijn kans om de halfdode Murphy om te bouwen tot een half-mens, half-robot flik, via de vooruitstrevende technologieën van Dr. Dennett Norton (Gary Oldman). Raymond Sellars (Michael Keaton) streeft voor een RoboCop in elke Amerikaanse grootstad en nog meer winsten voor hun aandeelhouders… Ze zien echter één groot obstakel over het hoofd: Wat als Alex Murphy nog steeds meer mens is dan machine, en hij enkel gerechtigheid voor ogen heeft voor het algemeen belang van de mensheid…

De Braziliaanse regisseur José Padilha had nochtans alles om een geslaagde remake af te leveren. (1) Enerzijds een productiebudget van 130 miljoen dollar (en dit voor zijn Amerikaanse debuutfilm). De film flopte zo goed al overal ter wereld, met uitzondering van China. Uiteindelijk wist de film toch 241 miljoen op te brengen, wat nog steeds 20 miljoen te weinig is voor een break-even. (2) De film had een veelbelovende cast met namen als Michael Kenneth Williams, Samuel L. Jackson, Gary Oldman, Jackie Earle Haley en Michael Keaton. Anderzijds vond ik Joel Kinnaman maar een koele kikker waar je nauwelijks sympathie voor kan opwekken en zijn relatie met Abbie Cornish is allesbehalve overtuigend. Het lijkt bij momenten wel broer en zus die elkaar in lange tijd niet meer hebben gezien en nog wat moeite hebben met fysiek contact. (3) De visuele effecten in de film overheersen de fysieke actie niet. Het enige spijtige is dat er bitter weinig fysieke actie in de film zit en er heel wat wordt afgepalaverd. Zelfs de finale clash is eigenlijk behoorlijk teleurstellend. De eerste beste actiefilm à la Homefront (2013) weet met zijn evidente clichés nog een beter crescendo op te bouwen. (4) En om die laatst vermelde film nog eens te vernoemen, elke actie-scène in Homefront is ook véél beter in beeld gezet dan de shaky handheld-camera methodiek van José Padilha. Nochtans waren er tien keer meer mogelijkheden voor betere actie-scènes uit te werken.

© Sony Pictures Home Entertainment

De met teaser-gun schietende Robocop laat ook iets teveel zijn tronie zien. Wat leuk was aan de eerste film was dat je in het begin te maken had met een robot, en naargelang de film vorderde, kwam Murphy tot leven. Hier heb je een geamputeerde mens met robot-lichaamsdelen, die halverwege robot wordt om dat uiteindelijk opnieuw Murphy te zijn. En het resultaat werkt niet. Bepaalde individuele scènes steken wel goed in mekaar, zoals het ontwaken van Murphy in zijn robot-lichaam en de expositie van al zijn mogelijkheden terwijl hij op de vlucht slaat (veruit de beste scène uit de film), maar er is geen duidelijke dramatische lijn doorheen het verhaal. Je voelt niet echt mee met Murphy, noch met zijn vrouw en zit eigenlijk hoofdzakelijk te luisteren naar het onderonsje tussen Norton (Oldman) en Sellars (Keaton). Zelfs de slechterik van dienst Antoine Vallon (Patrick Garrow) komt eigenlijk nauwelijks aan te pas en lijkt Rick Mattox een veel grotere bedreiging, maar hij wordt dan weer niet volledig uitgespeeld als slechterik.

Het script van debuut-scenarist Joshua Zetumer rammelt langs alle kanten. RoboCop heeft een brein en emoties, maar zijn ballen hangen er spijtig genoeg niet meer aan. Maar ook op politiek-maatschappelijk vlak lult het script maar wat uit zijn nek. Neem nog maar de Teheran scènes waarin we de robot-patrouilles bezig zien met scans van burgers. Dit is economisch een bespottelijk initiatief en een enorme verspilling van energie en middelen voor een overheid. En dit als volgt als middel gebruiken om een patrouille systeem te promoten voor een Amerikaanse samenleving is lachwekkend en bijzonder contra-productief.

© Sony Pictures Home Entertainment

De originele RoboCop (1987) van Paul Verhoeven is ook heel wat maatschappij kritischer dan deze remake, met een zwarte humor die iets meer snijdt dan het pseudo realisme die men hier probeert op te voeren. De enige zwarte humor in deze film komt van tv-figuur Pat Novak (Jackson) die de techno-ethiek door de strot van de burger probeert te duwen, maar de film is net iets te braaf met zijn PG-13 rating om zijn handen met deze foute ethiek vuil te maken. En bijgevolg komt de menselijkheid niet zozeer van Murphy, maar wel door de Dr. Frankenstein gespeeld door Gary Oldman. Concreet, wat deze film had moeten doen was de kaart van de villain uit te spelen – zowel op gouvernementeel vlak als op de straat – maar ten gevolge van die brave PG-13 rating is het een verhaal geworden van een man die moet zien te (over)leven met zijn nieuwe lichaam. Maar dat is een compleet andere film dan het origineel.

En wil je er uiteindelijk een emo-film van maken met Frankenstein allures, dan moet je veel meer inzetten op je karakters dan op de actie, en moet de psychologie wel juist zitten. En hiervoor had een figuur als Matthias Schoenaerts een véél betere acteur geweest. De Zweed Kinnaman was uiteindelijk met zijn 1m89 maar 2 cm groter dan Matthias, dus zelfs fysiek was dit geen issue. Als je een Gary Oldman kan krijgen kan ik me niet voorstellen dat Matthias hierin geen zin had. Kinnaman is geen slecht acteur maar je wordt er als kijker niet echt warm van. De show wordt tevens compleet gestolen door een Gary Oldman, die in een ander soort film zelfs een nominatie voor Beste Acteur in een Bijrol zou kunnen krijgen. het is geen slechte film. Integendeel, er zitten zelfs veel sterke momenten in en behoorlijk wat van de ingrediënten uit de originele versie, maar het is geen remake die ik zou willen terugzien of dat ik me binnen een paar maand nog zal herinneren. RoboCop komt bij ons op 7 mei 2014 in de bioscoop.