Eén van die films die maar moeilijk van de grond raakt is de remake van François Truffaut’s Fahrenheit 451 (1966) of de adaptatie van de gelijknamige roman van de Amerikaanse sciencefiction- en fantasyschrijver Ray Bradbury (The Martian Chronicles). Een paar jaar geleden had Mel Gibson interesse in het werk, maar toen keek hij iets te diep in het glas en zei hij onkuise dingen over de joden. Met als gevolg dat Fahrenheit 451 (2010?) opnieuw in het ijsvakje belande.
Volgens de laatste berichten zou de film op het verlanglijstje staan van Frank Darabont die er alles aan doet om een bekende acteur te strikken voor de hoofdrol. Want zelfs iemand met de reputatie van een Darabont (The Shawshank Redemption, The Green Mile) moet de studio gerust stellen met een Hollywoodster die voldoende bezoekers naar de bioscoop kan aantrekken. Iets wat tegenwoordig niet meer zo eenvoudig is. De sterren die nog echt ‘bankable’ zijn, kan je op één hand tellen. Het magazine Sci-Fi Wire had toch het volgende te vertellen:
“Fahrenheit is the thing I’m trying to get up next, which is casting-dependent, so it’s one of those. I’m out to somebody at the moment, fingers crossed, because, boy, do I want to make that movie. I’m not giving up. I’ll die in the traces before I don’t make that movie … It’s not one of those movies that are vastly expensive by any contemporary standard, but money is still money, and it’s of a price that requires somebody that will justify that investment. This is definitely going to be more than The Mist, so those other considerations do come into play.”
Waar gaat het boek over? Het verhaal speelt in de 24e eeuw in een land waar niemand meer boeken leest omdat het leven snel geleefd moet worden. Er is geen tijd meer voor lezen. De ideeën in boeken worden aangezien als verketterend en boeken worden dan ook verbrand op het moment dat ze worden ontdekt. Guy Montag werkt als brandweerman, iets dat in die tijd betekent dat hij boeken verbrandt. Hij houdt wel van zijn baan en beschouwt de kerosinelucht die om hem heen hangt als een soort parfum. Fahreheit 451 (of 233 graden Celcius) is de temperatuur waarop boekpapier vlam vat en verbrandt. De verhaallijn in het boek behandelt problemen die in de tijd van schrijven belangrijk waren: censuur en onderdrukking van gedachten en ideeën in de jaren 50 in de Verenigde staten (McCarthyisme), het verbranden van boeken in nazi-Duitsland vanaf 1933 en de verschrikkelijke gevolgen van het gebruik van een atoombom.
Frank Darabont is iemand die, net zoals François Truffaut, een serieus thema zoals dit kan omzetten in een film voor jong en oud. Voor wie het boek heeft gelezen weet dat Fahrenheit 451 zware lectuur is met heel wat morele dilemma’s en verwijzingen naar praktijken van diverse autoritaire regimes. De film benader je dus ook best met een zekere lichtheid en dat had Truffaut goed begrepen. Hopelijk komt er spoedig een ‘green light’ want dit is echt een remake/adaptatie die ik wil zien.
***Related Post***
24/11/2004: Fahrenheit 451 volgens Mel Gibson
Het is echt al heel lang geleden dat ik de versie van Truffaut heb gezien. Ik herinner me wel dat het de eerste SF-film was die me aansprak. Ik las destijds veel science-fiction novels maar qua films kwam de SF meestal niet verder dan space opera als Star Wars en dat interesseerde me totaal niet. Fahrenheit 451 was dan weer een positieve uitzondering. Sindsdien natuurlijk nog wel een aantal geweldige SF-films gezien, zoals A Clockwork Orange, 2001 A space Odyssey, Barbarella en Westworld, maar Fahrenheit kon me ook nu nog steeds erg bekoren. Beniuewd wat Darabont ermee kan aanvangen. Hopelijk geen remake, want wat heb je daar nu aan. Truffaut zijn film werkt nog steeds.
Lijkt me wel een boeiend verhaal. Zolang ze Nicolas Cage niet casten zal dit wel zijn publiek vinden.
Kwam eens kijken op je blog.Heel mooi!
Een fijne week toegewenst.
grtjes Mystic