De centrale vraag bij Donkey Punch (2008) van Oliver Blackburn is natuurlijk wat de titel precies betekent en daar liggen de meningen nogal uiteen. Zelfs co-scriptschrijver David Bloom gaf aan niet te weten wat er bedoeld werd toen er op een vrijgezellenfeest gevraagd werd wie er ooit een donkey punch had gedaan. Bloom hierover:
“Iedereen lachte, maar ik merkte dat er een jongen was die heel serieus luisterde. Als schrijver ben ik in groepsdynamiek geïnteresseerd en het idee dat deze man zo graag aardig gevonden wilde worden, dat hij het misschien wel zou proberen, boeide mij daarom enorm.”
Donkey punch is niet veel meer dan een urban legend verhaal over het slaan op het achterhoofd of nek van een sekspartner terwijl deze anaal gepenetreerd wordt op het moment dat de man die penetreert bijna klaarkomt, zou samentrekkingen veroorzaken waardoor het orgasme intenser beleefd wordt. Het vrijgezellenfeest was slechts een van de inspirerende momenten van Bloom, ook de verhalen in de pers over voetballers die van groepsverkrachtingen werden beschuldigd, en elkaar filmden terwijl ze seks hadden, fascineerde Bloom. “Ik begrijp die veranderende seksuele moraal niet, dat het mensen van in de twintig niet kan schelen dat ze naakt of al groepsseksend online te zien zijn.” Zijn vakantie in Zuid-Frankrijk gaf hem het idee de film af te laten spelen op een luxe jacht.
Korte inhoud: De uit het Engelse Leeds afkomstige Kim (Jaime Winstone), Tammi (Nichola Burley) en Lisa (Sian Breckin) zijn drie hartsvriendinnen, die genieten van een korte vakantie in Mallorca. Tammi is verdrietig om haar stukgelopen relatie en het zonnige Spanje biedt de drie jongeren de kans om even de zinnen te verzetten: ze gaan uit, flirten en maken zich nergens zorgen om. Dat zouden ze wel moeten doen als het trio drie jongens uit Londen ontmoeten, maar Marcus (Jay Taylor), Bluey (Tom Burke) en Josh (Julian Morris) weten de meisjes in te palmen en nodigen hen uit over het luxe jacht waar zij een baantje hebben als bemanningsleden. Maar als een van hen bij een bizar sekspelletje omkomt, maken de anderen ruzie over wat ze moeten doen. Dat vormt de opmaat voor een genadeloze strijd, met als inzet overleven.
Het onderwerp heeft zijn merites maar het drama loopt een beetje mank door de kwakkelige regie van Oliver Blackburn en het gebrek aan inzicht in de karakters. Het is dan ook niet te verwonderen dat de film meteen op DVD uitkwam. Een meer intelligente cineast had van dit prangende thema over de seksuele moraal een veel betere prent kunnen afleveren, maar wil nu dat meestal filmmakers met voyeuristische bedoelingen deze thema’s willen aansnijden. Dit levert meestal heel voorspelbare en oubollige prenten op. Zelfs in ons land merk je met verwerpelijke en slecht gemaakte films als SM Rechter, je geen intelligent betoog kan opbouwen over seksualiteit.
De personages in Donkey Punch zijn onderling inwisselbaar en het verhaal staat bol van de chichés of uit scènes die regelrecht gestolen zijn uit andere films. Er zit ook nul humor in de film en gezien het verhaal in de tweede helft vervalt in een simpele ‘last man standing concept, ligt het allemaal wel een beetje zwaar op de maag. En met het belachelijk einde heb je het gevoel dat de makers hun eigen film ook wilden trakteren op een verkeerde donkey punch. Gezien het onderwerp en de kwaliteit van de uitvoering kan ik deze Donkey Punch niet echt aanraden als zondagsprent, maar de fotografie met de zonovergoten landschappen, het glinsterende water, de mooie babes en de niet onaardige kadrages zijn best de moeite waard – en je blijft wel kijken. Ik zou hier alleen nog aan willen toevoegen: Just do not try this at home!
Beoordeling: 2 / 5
Recensie door Dave op 27 maart 2009
De film is nogal vrouw-onvriendelijk en was maar matig uitgewerkt. Nochtans was er veel meer mee te doen. Kwam totaal niet over, voelde allemaal erg geforceerd aan. In het laatste kwartier gaat de film helaas herhaaldelijk over de top, maar tot die tijd is het spannend genoeg. De aantrekkelijke cast vol onbekende gezichten helpt ook. Door de beperktheid van de locatie soms wat aan de saaie kant, maar visueel dynamisch genoeg om te blijven boeien.