Er waren dit jaar heel wat films die noch super slecht nog super goed waren en die dus niet werden opgenomen in deze lijst. Ik denk dan maar aan films als My Blueberry Nights, The Hoax, Transformers, Spider-Man 3, The Host, Grindhouse, Live Free or Die Hard, Paranoid Park, Fracture, Ocean’s Thirteen, I Am Not There, Beowulf, The Kingdom, A Mighty Heart, …
Veel films die echter genomineerd zullen worden voor de oscars zullen echter niet in deze lijst zitten, gezien veel van die films bij ons simpelweg nog geen release hebben gehad (Into the Wild, The Savages, No Country for Old Men, Juno, Charlie Wilson’s War, Before the Devil Knows You’re Dead, Atonement, There Will Be Blood,…).
Ik moet tevens bekennen dat ik Letters From Iwo Jima, Away From Her, We Own the Night en Le Scaphandre et le papillon nog steeds moet zien, dus vergeef me moest ik deze films over het hoofd hebben gezien in de Top 10 van Beste Films. Maar dit was zeker wel het jaar van de thrillers.
10. The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford (2007) Andrew Dominik
The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford is niet meteen een titel waar je het grote publiek mee kan verleiden, maar misschien maar goed ook, want deze 160 minuten lange western is een beetje zoals luisteren naar muziek van Liszt of Chopin. Het voelt even lang als de titel. Maar als je in de mood geraakt, ga je meteen op in deze langzame en knap geregisseerde ballade met ingetogen acteurs die zich voortbewegen in prachtig uitgestrekte landschappen. Op narratief vlak laat de film voor mij zo af en toe een steek vallen. Het blijft vaak iets teveel op de vlakte dobberen alsof de makers het verwachtbare einde voor de kijker iets meer willen vermommen. Maar erg diep wordt er toch niet echt gegraven. Toch zeker een vermelding waard in de Top 10 Beste films van 2007.
9. Sunshine (2007) Danny Boyle
Het gebeurt niet vaak dat ik zo onder de indruk was van de spectaculaire en verblindende production design in een film. Het zou me niet verbazen dat we binnenkort horen: … and the Oscar goes to Mark Tildesley for Sunshine. Het is niet zozeer een vernieuwende science-fiction thriller, maar Sunshine deed mijn hart hevig kloppen, mijn trommelvlies trillen en mijn ademhaling stokken. De vertolkingen (Cillian Murphy, Cliff Curtis, Michelle Yeoh) en het intelligente, spirituele en metafysische plot van Alex Garland waren om van te smullen. Spijtig dat Danny Boyle iets teveel “pulp” gesnoven had bij de laatste 20 minuten, maar het bleef hoe dan ook fun om naar te kijken. Het was tevens ook een zuivere bioscoopfilm (om niet te zeggen een Imax-film), vooral omwille van de impact van die gigantische zon, de soms claustrofobische momenten en het oorverdovende geluid. Het is misschien een prent die slechts een kleine minderheid zal bekoren (vooral de SF-fans), maar het is voor mij nu al een classic.
8. American Gangster (2007) Ridley Scott
American Gangster heeft één zwakte; zo mocht het personage van Russell Crowe iets meer op de voorgrond treden. Maar de vertolking van Denzel Washinton deed ons dat gemis vaak vergeten. Het is een voortreffelijke vertelling over gangsters in een kapitalistische wereld, verfilmd door een meesterstilist. Scott neemt de tijd om zijn karakters uit te diepen, waardoor het conflict tussen ‘goed en kwaad’ niet wordt herleid tot een clichématige zwart-wit principes. Met deze film heeft Ridley dan ook zijn eerste maffia-film op zijn curriculum staan. Het is niet van het kaliber van The Godfather, maar het is zeker in de buurt van Goodfellas. De film zal in ieder geval de geschiedenis ingaan voor de chinchillabontjas van Denzel. Priceless! Meteen voor mij een contender voor de Oscar van Best Picture.
7. 300 (2007) Zack Snyder
En ja, ook dit jaar zit een comic-adaptatie in mijn top 10, en spijtig genoeg was dat dus niet Spider-Man 3, maar wel 300, naar een strip van Frank Miller. De verbluffende en vernieuwende visuele stijl laten bijna de Shakespeariaanse kwaliteiten vergeten in het verhaal. Het conflict is niet enkel extern, maar ook intern aanwezig, met op de voorgrond een koning die gedreven wordt door eer, liefde voor zijn land en nog meer door de liefde van zijn vrouw. Hoogmoed, egoïsme, arrogantie, schaamte, wreedheid en heldenmoed zijn de ingrediënten van dit epos – vol plotgaten die met genoeg testosteron worden opgevuld – maar in volledige overeenstemming met de verwachtingen na het zien van de trailer. Het moet trouwens de eerste geweldfilm zijn waar menig vrouwelijk schoon zich op heeft zitten vergapen. Zeg dat het niet zo is!
6. Michael Clayton (2007) Tony Gilroy
Het mag dan misschien een formulefilm zijn, maar deze Michael Clayton maakt de politieke-thriller-formule staalhard met een uitstekende downbeat vertolkingen en een aangrijpend verhaal. Je hebt wat tijd nodig om met de intrige mee te zijn, maar eenmaal zover ben je volledig gegrepen door de ingenieuze regie en de dramatische paranoïde. Ik denk niet dat Clooney dit jaar opnieuw een Oscar voor deze rol op zak zal steken hoezeer het verdiend zou zijn, maar mijn geld staat op de nevenrollen Tilda Swinton en Tom Wilkinson.
5. Das Leben Der Anderen (2006) Florian Henckel von Donnersmarck
De beklemmende spionage-thriller Das Leben Der Anderen is ongetwijfeld de sterkste Duitse film sinds Der Untergang (2004), en dat is voor een regiedebuut toch wel indrukwekkend. De regisseur distantieert zich van al te gemakkelijke karikaturen van totalitaire regimes, maar geeft toch op een indringende manier een beeld van een donkere bladzijde uit de Duitse geschiedenis. Er wordt veel geconverseerd, en er is bitter weinig fysieke actie – en dit in tegenstelling tot een film zoals Verhoeven’s Zwartboek (2006). Maar de acteurs zijn dermate sterk dat je bij aanvang van de film volledig in het verhaal wordt gezogen op de atmosferische muziek van Gabriel Yared en de efficiënte groen/grijze scope fotografie van Hagen Bogdanski.
4. Eastern Promises (2007) David Cronenberg
Eastern Promises is verre van de beste Cronenberg-film, ik vroeg me zelfs af of Cronenberg wel achter het verhaal stond, maar het resultaat mag er best wezen en bij nader inzien zit er toch heel wat Cronenberg-materiaal in verwerkt, zoals de homo-erotische spanningen en de voorliefde voor het vlees. Al van bij de eerste minuten wordt iemand’s keel overgesneden op een gruwelijk onhandige manier en de rest is al van een gelijkaardig allooi. Spijtig dat het scenario niet altijd waterdicht was, maar het zou niet de eerste keer zijn dat deze prent zijn geheimen pas prijsgeeft na een drietal kijkbeurten. Het is geen klassieke gangsterflick zoals American Gangster, maar een diep verontrustende beschouwing over de morele grenzen tussen ‘goed’ en ‘kwaad’, alsook over de lust naar agressie en seks.
3. The Bourne Ultimatum (2007) Paul Greengrass
The Bourne Ultimatum maakt de Bourne trilogie tot één van de beste trilogies ooit. Het sluitstuk is opnieuw een snelle en brutale prent met genoeg actie-sequenties om uw adrenalyne-te voelen pompen in uw aderen. Paul Greengrass heeft niet zomaar een sequel gecomponeerd maar eventjes de mood-board opgemaakt voor alle Bond, John McClane en Jack Ryan-films die nog mogen volgen. Dit is hands-off dé beste actiefilm van de laatste jaren. Als er nog sequels moeten volgen zal het haast onmogelijk zijn deze drie te overtreffen.
2. Ratatouille (2007) Brad Bird & Jan Pinkava
Dit zou wel eens Pixar’s beste film ooit zijn. Ratatouille is in ieder geval de meest indrukwekkende en postmoderne animatiefilms van de laatste jaren die voor een Disney-achtige animatieprent toch verbluffend realistisch is. Vreemd genoeg was John Lasseter niet tevreden met het werk van de Tsjech Jan Pinkava dat hij de regisseur na 3 jaar zwoegen de laan instuurde. De regisseur werd vervangen door Brad ‘The Incredibles’ Bird. Maar hoe dan ook is deze animatieprent veel beter dan The Incredibles. Je zit met wijd opengesperde mond en ogen te kijken naar geniale en superieur mooie animatie en een verhaal die veel rijker is dan bearnaise sause en verfrissender dan een Italiaanse sorbet met vers zomerfruit. Het stemmenwerk is voortreffelijk, het script is slim, de conflicten tussen de karakters en de achtervolging-scènes zijn om van te smullen. Misschien wordt het eens tijd om een animatieprent te nomineren voor Best Picture.
1. Zodiac (2007) David Fincher
Maar de film die voor mij het meeste indruk heeft gemaakt – waarschijnlijk ook omdat ik dit nooit had zien aankomen – is toch wel Zodiac. Na het zien van de film was de impact dermate groot dat ik toch even niet meer zo goed wist waar de uitgang van de cinema was. David Fincher brengt ons opnieuw een onversneden thriller, deze keer over één van de meest intrigerende en onopgeloste moordzaken van de VS, vertolkt door een stel talentvolle acteurs (Jake Gyllenhaal, Robert Downey jr., Mark Ruffalo). Fincher brengt met deze film niet alleen sfeer en ethetiek, maar bovenal een zeer intrigerende en existentiële thriller die geen portrettering wil maken van een gestoorde freak maar wel op het lijf zit van een detective en cartoonist en hun aartsmoeilijke speurtocht naar die kille serie-moordenaar. De 158 minuten lange film was trouwens essentieel om het gevoel van jarenlange frustratie van de speurders over te brengen. In Zodiac is er geen plaats voor achtervolgingen of shootouts, maar ligt de nadruk op het falende methodologische werkmethode van het politiewerk. Geen film over het monster, dan wel onze fascinatie ervoor. Laat het aan Fincher om de serial-killer-movie heruit te vinden.
10. Ghost Rider (2007) Mark Steven Johnson
Laten we de lat laag leggen voor deze worst movies Top 10, te beginnen met de comic Ghost Rider. Dat Nicolas Cage nog slechter kon presteren dan The Wicker Man (2006) had niemand durven denken. Nog meer over-acting van Cage zou zijn hoofd in vuur en vlam zetten, en kijk, we kunnen de vuurexplosie aanschouwen in Ghost Rider. Bij het zien van de trailer dacht ik nog een leuke rollercoaster comic te zien, maar de teleurstelling was groot toen ik deze troep voorgeschoteld kreeg. Voor de zoveelste keer een prent die maar geen keuze kan maken tussen thriller/horror en komedie, en dit heeft als gevolg dat je meestal lacht wanneer je niet hoort te lachen. Maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de comic eigenlijk ook al niet zo goed was.
9. 4: Rise of the Silver Surfer (2007) Tim Story
Fantastic Four 2 is zo slecht dat je zou denken dat de studio nu wel door zouden hebben dat ze best de franchise stop zetten of de gehele filmploeg en cast ontslaan en nieuwe mensen aan het werk laten voor een REBOOT. Ik heb er niets op tegen dat een film is onderbouwd met simpele conflictjes tussen personages, maar dat deze geen enkele emotie uitstralen is onvergeeflijk. Voor een film die verondersteld is om rollercoaster-fun te brengen heb ik mij mateloos verveeld en geïrriteerd. Het scheelde niet veel of ik had net als ‘The Thing’ mijn zakdoek genomen om in tranen uit te barsten. Ik ben er zeker van dat er een veel betere film kan gemaakt worden met enkel en alleen de ‘Silver Surfer’.
8. Balls of Fury (2007) Robert Ben Garant
Idiote komische films kunnen vaak heel goed bevallen, ik denk dan aan The ‘burbs (1989) of de films van de Farrelly Brothers of zelfs het verrukkelijke Hot Fuzz (2007). Maar te dwaas trekt ook op de ballen, en deze Balls of Fury spant op het gebied van flauwe en onnozele grappen toch wel de kroon. Was het niet voor Christopher Walken en Maggie Q had ik de film zelfs nooit uitgezien. De Razzies zullen voor deze ping-pong-slapstick niet uitblijven.
7. Rush Hour 3 (2007) Brett Ratner
Rush Hour 3, bestaande uit gerecycleerd materiaal van de twee vorige films, is de zoveelste aanslag op de goede smaak. En de zichtbaar verdikte Chris Tucker mocht dan nog 25 miljoen dollar gekregen hebben, zijn performance blijft op maat van een debutant die zijn typetje niet weet te overstijgen. Rush Hour mag dan nog een formule zijn die geld in het laatje brengt, dit derde luik is en blijft oersaaie en domme cinema. Ik hoop gewoon dat de makers met deze prent genoeg geld hebben verdiend om nooit meer terug te komen met een 4de deel. Waarom Roman Polanski zich voor deze vermoeiende buddy-movie heeft laten strikken blijft voor mij één groot raadsel.
6. I Know Who Killed Me (2007) Chris Sivertson
Torture porn blijkt ‘in’ te zijn. Terwijl Hostel II (2007) uiteindelijk nog meeviel, is I Know Who Killed Me gewoon veel te dom dat het bijna bezwaarlijk wordt. Dat Lindsay Lohan niet kon acteren wisten we al (ook voor haar zal dit jaar wel een Razzie klaar liggen), maar dat de makers met deze film de ‘infantiele kitsch’ in het leven hebben geroepen, tart alle verbeelding. Was de film nog maar een beetje spannend of schrikwekkend, maar zelfs dat kon er niet van af. Deze film is de reden waarom mensen oogleden hebben.
5. In the Name of the King: A Dungeon Siege Tale (2007) Uwe Boll
Oh ja, de film is slecht. Schrikwekkend slecht. Maar wat had je anders verwacht van ‘The King of Bad Taste’ Uwe Boll. In the Name of the King verscheen bij ons op het Bifff en zal nadien straight-to-dvd in de videotheek belanden. Neen, ik heb niet betaald om deze te zien, en maar goed ook. Ik had me anders op de koop toe nog slecht hebben gevoeld voor deze geldverspilling en voor de kleine financiële bijdrage aan een bedorven cinema.
4. Captivity (2007) Roland Joffé
Roland Joffé was ooit een beloftevolle filmmaker. Tegenwoordig staat hij garant voor ordinaire en vaak vulgaire platvloersheid, en met Captivity maakt hij geen uitzondering. Het is trouwens de zoveelste torture porn film uit 2007 die niet kan overtuigen. Als “24” fan keek ik vooral uit naar Elisha Cuthbert, maar het is allemaal zo saai en niet-plausibel dat zelfs dat niet meer kan bekoren. Het is in het beste geval een slechte Saw rip-off.
3. Epic Movie (2007) Jason Friedman & Aaron Seltzer
Inderdaad, er zijn twee regisseurs nodig geweest om deze drek te produceren. Het enige punt die de film maakt is dat een parodie maken van een parodie (Snakes On A Plane, Borat, Jack Sparrow) NIET WERKT. De film is allesbehalve een epische film, maar eerder een samenraapsel van grappen uit B-films die er tijdens de montage werden uitgeknipt omdat ze niet leuk waren. Kortom, er zit meer talent in de uitwerpselen van een straatkat, dan in deze Epic Movie.
2. Evan Almighty (2007) Tom Shadyac
Naast The Golden Compass (2007) zal Evan Almighty de geschiedenis ingaan als de grootste flops van 2007. Daar waar die eerste film nog min of meer indrukwekkende scènes kon afleveren alsook een paar leuke grappen, faalt de tweede film grandioos. Men kan zich zelfs afvragen waar die 175 miljoen dollar naar toe is. Evan Almighty is niets meer dan een oersaaie sitcom. Nochtans was er met de premisse veel meer mee aan te vangen, maar dan met een ander scenario, andere regisseur, andere acteur, andere … en trouwens met veel minder geld. Dat alle acteurs op het einde van de rit “Everybody Dance Now” staan te zingen en dansen, staat garant voor het puberale niveau van de prent.
1. Pirates of the Caribbean: At World’s End (2007) Gore Verbinski
Vorig jaar stond The Da Vinci Code op nummer één van de Slechte Films uit 2006, dit jaar geef ik alle eer aan het zeemonster At World’s End. Voor mij was het tevens dé grootste ontgoocheling, want de film had zich gemakkelijk bij de beste trilogies kunnen nestelen uit de filmgeschiedenis. Maar de regisseur verlaagde zijn niveau aan dat van Jack Sparrow en het aapje van Captain Barbossa met een onsamenhangend of onbestaand verhaal (maak uw keuze). Er werden in At World’s End trouwens zoveel pacten gesloten en verbroken, onderhandeld over akkoorden en voorwaarden of nog van kamp verwisseld, dat het meer dan eens leek alsof wij naar een overkill-versie aan het kijken waren van onze regeringsonderhandelingen. Buiten de hallucinerende belevenissen van Jack Sparrow in Davy Jones’ Locker en het scheeps-treffen in een woedende draaikolk, is het oeverloos staren naar zwaardgevechten tussen ‘half-dode mannen’, die niet eens van een zwaard kunnen sterven en lustig het plot proberen uit te leggen aan elkander. Na dit sluitstuk is het misschien tijd om de zeilen op te plooien, de luiken te schalmen en het anker uit te gooien, want ik betwijfel dat Jack Sparrow een betere scenarist en/of regisseur zal vinden nabij The Fountain of Youth.
***Related Posts***
17/12/2012: Top 10 Best & Worst Movies of 2012
29/12/2011: Top 10 Best & Worst Movies of 2011
30/08/2011: Top 10 Worst Movies of 2010
29/12/2010: Top 10 Best Movies of 2010 (Karen)
23/12/2010: Top 10 Best Movies of 2010
06/01/2010: Top 10 Best & Worst Movies of 2009
26/12/2008: Top 10 Best & Worst Movies of 2008
22/12/2007: Top 10 Best & Worst Movies of 2007
16/12/2006: Top 10 Best & Worst Movies of 2006
23/12/2005: Top 10 Best & Worst Movies of 2005