In het boek met de iets te lange titel The Man Who Heard Voices: Or, How M. Night Shyamalan Risked His Career on a Fairy Tale van Michael Bamberger nagelt regisseur-scriptschrijver M. Night Shyamalan de Disney top aan de schandpaal, omdat de verhouding tussen de filmmaker en de studio door de nieuwe film Lady in the Water (2006) wreed verstoord werd, aldus de mensen van Dark Horizons.
In 1999 maakte Shyamalan bij Disney zijn filmdebuut met de verrassingshit The Sixth Sense (1999). De studio was blij met het succes, Shyamalan was blij en die vreugde kwam dan ook tot uiting in verschillende projecten die Disney en Shyamalan samen maakten, gaande van de knappe Unbreakable (2000), de behoorlijk goed geslaagde Signs (2002) en de toch zwakke The Village (2004).
Met Lady in the Water ging het echter mis. De creatieve visie van Shyamalan voor de film werd niet door Disney gedeeld. Shyamalan kreeg te horen dat de Disney top niets van het script begreep en de film niet wilde maken. De ruzie verergerde echter pas nadat Disney aangaf dat Shyamalan, die zichzelf in de film had gecast als een schrijver met een visie die de wereld wil verbeteren, wel erg veel grensde aan zelfverheerlijking.
Volgens de teleurgestelde Shyamalan wil Disney helemaal geen mooie films met eigenzinnige regisseurs maken, maar is de Mouse House alleen maar geïnteresseerd in geld verdienen. “Ik heb de afbraak van een creatieve visie met mijn eigen ogen gezien,” aldus Shyamalan. Shyamalan stapte dus met zijn Lady in the Water naar Warner Bros.
Zelf vind ik dat eigenlijk wel grappig dat een regisseur zoals Shyamalan eigenlijk geen kritiek aanvaardt en van zichzelf denkt dat hij de nieuwe Hitchcock is of zoals Newsweek coverde: “the next Spielberg”. Soms heb ik de indruk dat het succes van zijn films en de hype die er door ontstaat, iets te snel naar zijn hoofd is gestegen.
Het is altijd wel gemakkelijk voor ons om kritiek te spuien op de filmstudio’s. Wanneer bepaalde dingen mij niet bevallen, ga ik het ook niet laten om er iets over te schrijven (cf. film voor $9.99). Maar de mensen die in de studio’s zetelen zijn ook weer niet van de domste die geen enkel besef hebben van smaak of de aard van filmkunst. De kritiek die ze hebben op Shyamalan is zelfs nog niet zo uit de lucht gegrepen, want ikzelf vond al dat The Village onbegrijpelijk dwaas in elkaar stak (cf. review) en dat zijn cameo’tjes nogal pretentieus overkwamen. Als Disney kritiek heeft, is het hun goed recht om dat aan te kaarten met de regisseur. Zij nemen trouwens alle financiële risico’s. Daarna in een boek gaan huilen over het onrecht die hem is aangedaan is gewoon belachelijk en getuigt van weinig zelfrelativerings-vermogen.
Het sprookje over een beheerder van een appartementencomplex die een zeemeermin in het zwembad ontdekt gaat op 21 juli in Amerika in première. De dag er voor wordt het boek gepubliceerd. Wij moeten nog geduld hebben tot 13 september. Ik ben benieuwd naar het resultaat, maar sta eigenlijk niet meer te springen om de film te zien.
***Related Posts***
27/12/2006: Top 10 Flops van 2006
11/05/2006: Lady in the Water trailer
25/03/2005: De eerste beelden van Lady in the Water
28/08/2004: The Village review
proficiat met je vermelding op de startpagina van de blogs Dave
een prettig weekend hé
groetjes
jow merci vo te posten kem der wa aan gad voor mijn spreek beurt over shyamalan merci
vergeet mij niet te quoten in uw spreekbeurt 😉
ongebrijpelijke en waardeloze film. Willicht moet ik weer kind zijn om het verhaal te begrijpen of zelfs een genie. Om een genie (Shyamalan) te begrijpen, moet je zelf een genie in de overtreden trap zijn (aldus Kierkegaarde).
Ook in het kind zijn schuilt een genie volgens het verhaal van maestro Shyamalan, maar het kind in mij heeft het verhaal niet gezien of niet kunnen begrijpen. Wie heeft het kind-zijn in hem losgelaten en het verhaal begrepen. Graag dit met mij delen.
Alvast bedankt voor uw uitleg.
Mohamed soufi
als Shyamalan een genie is, dat moet ik snel films gaan maken, want dan moet ik super geniaal zijn.
Lady in the Water was strontvervelend!!!