Vele van jullie zullen waarschijnlijk al gehoord hebben van de spektakelfilm Ong-Bak (2003). Je omschrijft deze best als de ultieme-Thai-Martial-Arts-Actiefilm, met een adembenemende Panom Yeerum (beter bekend als Tony Jaa) in de hoofdrol. Deze Thaise Jet Lee springt letterlijk van de ene hoek naar de andere terwijl hij onderweg nog vier salto’s en zestien tegenstanders uitschakelt.
De gevechtsscènes en de gevaarlijke stunts worden buitengewoon in beeld gebracht, zonder teveel trampolines, kabels of digitaal prutswerk. Het verhaal: een heilig Boeddhabeeld met de naam Ong Bak wordt gestolen uit een dorpje op het Thaise platteland. Een jongeman, Boonting (Tony Jaa), krijgt de opdracht de dief achterna te reizen en het religieuze beeldje terug te brengen. Yep, Indiana Jones and the Temple of Doom, maar dan op zijn Thais en met veel meer gevechten, zonder archeologie. Onderweg moet Boonting zijn verbazingwekkend atletische lijf en traditionele technieken uit de Muay Thai in de praktijk zetten tegen agressieve tegenstanders. Gewoon verrukkelijk.
Korte inhoud: De ‘Ong-Bak’ is een Boeddhabeeld dat op het platteland van Thailand in de Nong Pra-du tempel staat. De dorpelingen geloven dat Ong-Bak over magische krachten beschikt en dat hij hen zal behoeden voor het kwaad. Op een donkere nacht hakt een voormalige inwoner van het dorp, Don (Wannakit Siriput), het hoofd van het beeld af om zo in de gunst te komen van de misdaadkoning Khom Tuan. De jonge strijder Ting (Tony Jaa), moet het afgehakte hoofd van een Boeddhabeeld terughalen. Om het hoofd van de Boeddha terug te winnen moet Ting zich in illegale straatgevechten meten met locale maar ook buitenlandse tegenstanders. Zijn superieure technieken maken hem al snel tot een kampioen en wanneer hem beloofd wordt dat hij het hoofd van Ong-Bak terugkrijgt, is hij zelfs bereid neer te gaan in een gevecht tegen de Birmese bokser Saming.
Vooral nu, wanneer de films van Jean-Claude Van Damme echt niet meer aan te zien zijn, en Jet-Li stilaan oud nieuws begint te worden, is Tony Jaa een goeie verfrissing. Trouwens, betwijfel ik dat Jean-Claude’s nieuwe film, Kumite, die hij op de koop toe zelf regisseert (en waarschijnlijk ook voor een stuk zelf financiert) echt de moeite zal zijn. Diegene die The Quest hebben gezien, weten waarover ik spreek.
***Related Posts***
27/05/2006: Tarantino en de Weinsteins maken brug met Azië
20/05/2006: Honour of the Dragon met Tony Jaa