In een niet zo ver verleden hebben we hier nog een artikel geschreven over de Clash tussen Blake Lively en Justin Baldoni en hadden we ook melding gemaakt dat Baldoni een PR team had gecontacteerd nadat hij het gevoel had dat Blake bezig was met een offensief tegenover hem, vermoedelijk in het licht van de controle over de mogelijke franchise.
© Sony Pictures
De juridische strijd tussen actrice Blake Lively en regisseur Justin Baldoni heeft in ieder geval een schaduw geworpen over Hollywood. Wat ooit een veelbelovende samenwerking leek voor de verfilming van Colleen Hoover’s It Ends with Us (2024), dreigt nu te eindigen in een onafwendbare professionele ramp voor beide partijen. Met beschuldigingen van wangedrag, lastercampagnes en juridisch getouwtrek lijken Lively en Baldoni vast te zitten in een publieke strijd die hen allebei duur kan komen te staan, en al zeker voor Justin Baldoni, die in de ogen van de massa een nobele onbekende is.
De bal ging aan het rollen toen Blake Lively en de filmploeg terug samenkwam na de Hollywood staking om de productie in januari 2024 te hervatten, nadat actrice én producer Lively heel wat creatieve meningsverschillen had over de aanpak van acteur en regisseur Baldoni en een co-producent. Meer nog, ze had een lijst opgemaakt met bizarre eisen. Het omvatte ondermeer: Geen naaktvideo’s van vrouwen meer tonen aan Lively en/of haar werknemers, van ondermeer de vrouw van de producent Jamey Heath; geen melding meer maken van Baldoni’s of Heath’s eerdere “porno-verslaving” aan Lively of andere crewleden; geen beschrijvingen meer van hun eigen geslachtsdelen aan Lively; geen gesprekken meer over de gestorven vader van Lively, en “geen seksscènes, orale seks of on-camera-ejaculaties meer toevoegen door Lively, buiten de reikwijdte van het script dat Lively goedkeurde toen zij tekende voor het project.” Baldoni gingen uiteraard akkoord. Maar dat er iemand op de set “misbruikt” zou zijn geweest leek toch uit de lucht gegrepen, gezien van bij het begin twee intimacy coordinators (Chelsea Cary en Lizzy Talbot) aanwezig waren tijdens de shoot en zij wel hadden kunnen ingrijpen. Het rook eerder naar een machtsspel tussen een producer en een regisseur. Dat Blake ook nog eens ging vertellen dat haar man verantwoordelijk was voor de eindscène van de film, zal misschien Baldoni ertoe hebben aangezet om een PR firma te contacteren alvorens hij valselijk zou worden aangeklaagd voor seksueel geweld, een klacht die een carrière om zeep kan helpen, zelf al heb je geen veroordelingen (vraag maar aan Kevin Spacey).
Mensen begonnen pas gewaar te worden van de clash tussen de twee filmmakers nadat ze niet samen op de rode lopen waren te zien en de cast de regisseur gingen ontvrienden. En toen gebeurde iets wat Lively nu ziet als pure manipulatie was het feit dat Blake Lively heel wat kritiek kreeg op social media omdat ze een film over huidelijk geweld bijna ging verkopen als een rom-com met “wear your flowers”, terwijl tussendoor ook nog wat marketing te doen voor eigen producten, daar waar Baldoni meer de ernst van de film in de verf wou zetten. En toen doken er interviews op van Blake die een wel heel kille kant van de actrice lieten zien. De journaliste die het interview opnieuw de wereld had ingestuurd heeft echter formeel ontkent dat ze zou zijn gecontacteerd door de PR firma.
Wat uiteindelijk volgde was een 80-pagina’s tellende aanklacht van Lively tegen Baldoni, waarin ze Baldoni beschuldigt van ongepast gedrag op de set en het organiseren van een lastercampagne tegen haar. Hiervoor werden tekstberichten gelekt tussen verantwoordelijken van het PR huis die op hun beurt zijn ontslaan door de bazin van het PR huis en die op haar beurt de berichten naar verluidt ging lekken. Baldoni ontkent alle beschuldigingen, maar het is duidelijk dat deze zaak hem al zwaar heeft beschadigd. Zijn talent-egency WME heeft hem laten vallen, en hij verloor een vrouwenrechtenprijs die hij eerder in ontvangst mocht nemen en zag zelfs zijn podcastpartner vertrekken. Deze escalatie ging echter niet eenzijdig; Baldoni heeft aangekondigd een tegenzaak te starten, waarin hij beweert dat Lively’s team verantwoordelijk was voor de laster, niet andersom.
Voor zowel Lively als Baldoni is de schade aan hun reputatie onmiskenbaar. Lively probeert haar imago te herstellen na wat zij noemt “slechte pers” tijdens de promotie van It Ends With Us. Haar juridische stappen lijken een strategische zet om de controle over haar publieke verhaal terug te winnen. Tegelijkertijd is Baldoni’s professionele ondergang opvallend: binnen enkele weken heeft hij aanzienlijke steun en samenwerkingen verloren. Zijn beweringen dat Lively’s team bewust negatieve verhalen over hem heeft verspreid, kunnen, indien bewezen, een schokgolf door de industrie sturen. Maar zelfs als hij wint, lijkt zijn carrière onherstelbaar beschadigd. Baldoni heeft ook de reputatie van een arrogant iemand te zijn, iets wat je vermoedelijk wel een beetje moet zijn om te overleven in het wespennest wat Hollywood is geworden. Maar de man zou ook heel onhandig zijn geweest in zijn commentaren, als we de aanklacht mogen geloven.
Deze zaak legt een breder probleem binnen de filmindustrie bloot. Het is een herinnering aan hoe macht en perceptie vaak zwaarder wegen dan feiten. Deze aanklacht vban Blake is en blijft een aanklacht, ook al gaat social media er vanuit dat dit allemaal al bewezen is. Begin je daar maar eens tegen te wapenen. In een tijdperk waarin sociale rechtvaardigheid en transparantie centraal staan, wordt elk schandaal uitvergroot, en fouten worden genadeloos afgestraft. Toch roept deze zaak ook vragen op over het gebruik van juridische acties als publiciteitswapen. Is dit werkelijk een strijd voor gerechtigheid, of een cynisch spel om de publieke opinie te manipuleren?
En oh de ironie van It Ends With Us. De film, gebaseerd op Hoover’s roman over huiselijk geweld en toxische relaties, had een boodschap van empowerment moeten uitstralen. Maar nu wordt die boodschap overschaduwd door de controverse. Het succes van de film – met een wereldwijde opbrengst van meer dan 350 miljoen dollar – lijkt irrelevant in het licht van de persoonlijke en professionele drama’s achter de schermen. Voor veel fans voelt het alsof de thema’s van de film tragisch worden weerspiegeld in de realiteit.
Hoewel het te vroeg is om definitieve conclusies te trekken, lijkt dit conflict een keerpunt te markeren in de carrières van zowel Lively als Baldoni. Lively, ooit een van de meest geliefde actrices van haar generatie, riskeert dat haar juridische strijd haar werk overschaduwt. Voor Baldoni, wiens regisseurscarrière pas net begon te bloeien, kan dit het einde betekenen voordat hij zijn volledige potentieel heeft bereikt. In een industrie waar reputatie alles is, lijkt er weinig ruimte voor herstel. Terwijl beide partijen hun juridische strategieën uitwerken, blijft één ding duidelijk: deze strijd heeft geen winnaars, alleen verliezers. Hollywood kijkt toe, en de wereld wacht af. Maar één vraag blijft hangen: kunnen Lively en Baldoni ooit nog hun beschadigde imago’s herstellen, of markeert dit het onvermijdelijke einde van twee veelbelovende carrières?
Een producer die de hoofdrol heeft tegenover een regisseur die de tweede hoofdrol heeft, lijkt inderdaad vragen voor wrijvingen op de set.