In een niet zo ver verleden hebben we hier nog een artikel geschreven over de Clash tussen Blake Lively en Justin Baldoni en hadden we ook melding gemaakt dat Baldoni een PR team had gecontacteerd nadat hij het gevoel had dat Blake bezig was met een offensief tegenover hem, vermoedelijk in het licht van de controle over de mogelijke franchise. Sexueel Misbruik heeft vaak te maken met ‘macht’ en stilaan begint duidelijk te worden dat de macht bij Blake zat en niet bij Justin. Maar hoe je het ook draait of keert, als beginnend regisseur trekt Baldoni hier aan het korste eind.
© Sony Pictures
De juridische strijd tussen actrice Blake Lively en regisseur Justin Baldoni heeft in ieder geval een schaduw geworpen over Hollywood. Wat ooit een veelbelovende samenwerking leek voor de verfilming van Colleen Hoover’s It Ends with Us (2024), een film over huiselijk geeld nota bene, dreigt nu te eindigen in een onafwendbare professionele ramp voor beide partijen. Met beschuldigingen van wangedrag, lastercampagnes en juridisch getouwtrek lijken Lively en Baldoni vast te zitten in een publieke strijd die hen allebei duur kan komen te staan, en al zeker voor Justin Baldoni, die in de ogen van de massa een nobele onbekende is.
De bal ging aan het rollen toen Blake Lively en de filmploeg terug samenkwam na de Hollywood staking om de productie in januari 2024 te hervatten, nadat actrice én producer Lively heel wat creatieve meningsverschillen had over de aanpak van acteur en regisseur Baldoni en een co-producent. Meer nog, ze had een lijst opgemaakt met bizarre eisen. Het omvatte ondermeer: Geen naaktvideo’s van vrouwen meer tonen aan Lively en/of haar werknemers, van ondermeer de vrouw van de producent Jamey Heath; geen melding meer maken van Baldoni’s of Heath’s eerdere “porno-verslaving” aan Lively of andere crewleden; geen beschrijvingen meer van hun eigen geslachtsdelen aan Lively; geen gesprekken meer over de gestorven vader van Lively, en “geen seksscènes, orale seks of on-camera-ejaculaties meer toevoegen door Lively, buiten de reikwijdte van het script dat Lively goedkeurde toen zij tekende voor het project.” Nu blijkt echter dat Baldoni deze lijst niet hebben ontvangen. Dat er iemand op de set “misbruikt” zou zijn geweest leek toch uit de lucht gegrepen, gezien van bij het begin twee intimacy coordinators (Chelsea Cary en Lizzy Talbot) aanwezig waren tijdens de shoot en zij wel hadden kunnen ingrijpen. Het rook eerder naar een machtsspel tussen een producer (Blake) en een regisseur (Justin). Dat Blake haar man – Ryan Reynolds – ook nog eens ging aansturen om Baldoni op zijn plaats te zetten omwillen van een commentaar over haar gewicht en het feit dat hij ook nog eens het einde van de film zou hebben herschreven, zal misschien Baldoni ertoe hebben aangezet om een PR firma te contacteren alvorens hij valselijk zou worden aangeklaagd voor seksueel geweld, een klacht die een carrière om zeep kan helpen, zelf al heb je geen veroordelingen (vraag maar aan Kevin Spacey). Lively en Reynolds zijn twee machtige Hollywood iconen en als jullie denken dat ze zo lief zijn als de karakters die ze spelen, dan ben je behoorlijk naiëf. Hollywood is een wespennest en en die twee zijn hoornaars. Baldoni is in vergelijking een ééndagsvliegje. En let wel, mocht dat ééndagsvliegje zich hebben schuldig gemaakt aan “seksuele intimiditatie” laat staan “sexueel misbruik”, dat zou dit verwerpelijk zijn. Maar tot dusver is er vooral veel rook en weinig vuur en zal een rechtbank een oordeel moeten vellen.
Mensen begonnen pas gewaar te worden van de clash tussen de twee filmmakers nadat ze niet samen op de rode lopen waren te zien en de cast de regisseur gingen ontvrienden. En toen gebeurde iets wat Lively nu ziet als pure manipulatie was het feit dat Blake Lively heel wat kritiek kreeg op social media omdat ze een film over huiselijk geweld bijna ging verkopen als een rom-com met “wear your flowers”, terwijl tussendoor ook nog wat marketing te doen voor eigen producten, daar waar Baldoni meer de ernst van de film in de verf wou zetten. En toen doken er interviews op van Blake die een wel heel kille kant van de actrice lieten zien. De journaliste die het interview opnieuw de wereld had ingestuurd heeft echter formeel ontkent dat ze zou zijn gecontacteerd door de PR firma. Blake heeft ook beweerd dat de “lichtere toon” die ze aanhield tijdens de promotie was ingegeven door de studio. En dat kan best zijn, maar zij is niet alleen de hoofdactrice maar ook nog eens de producer, zij zou verdomd beter moeten weten. De Blake Lively die we zien in interviews lijkt mij nu niet meteen een vrouw die gaat zitten wanneer het baasje “zit” roept.
Wat uiteindelijk volgde was een 80-pagina’s tellende aanklacht van Lively tegen Baldoni, waarin ze Baldoni beschuldigt van ongepast gedrag op de set en het organiseren van een lastercampagne tegen haar alsook heel wat (uit context en van emoticons ontdane) berichten die . Let wel, in het begin was het geen rechtzaak tegenover Baldoni, wél een (privé) aanklacht die bizar genoeg bij de New York Times eindigde (al dan niet via TMZ). Wie zit er achter het lekken van deze aanklacht? We moeten er geen tekening bij maken.
Voor de aanklacht werden selectieve tekstberichten gelekt aan de verdediging tussen verantwoordelijken tussen werknemers van Stephanie Jones van het PR huis Jonesworks en kwamen met name van Jen Abel’s gsm (die vreemd genoeg in handen kwam van Stephanie ook al zou deze gsm niet haar eigendom zijn – dus in wezen schendt Jones niet alleen de confidentialiteit van haar voormalige klant Baldoni maar zou ze ook op onrechtmatige manier aan de inhoud van de telefoon zijn gekomen). Baldoni was reeds van plan om Jonesworks te verlaten en dat was niet naar de zin van Stephanie die wou dat haar contract tot de laatste dag werd uitgevoerd en vroeg 200’000 dollar aan het productiehuis van Baldoni, maar hij weigerde. En dit zou wel eens de motivatie kunnen zijn van Jones om de inhoud van Jen’s gsm te lekken. Mocht ik als talent vertegenwoordigd zijn door Jonesworks, zou ik misschien wel bedenkingen hebben om nog langer beroep te doen op haar diensten.
Baldoni ontkent in ieder geval alle beschuldigingen en wijst op het ontbreken van cruciale context, maar het is duidelijk dat deze zaak hem al zwaar heeft beschadigd. Zijn talent-agency WME heeft hem laten vallen, vermoedelijk onder druk van twee klanten die iets meer geld binnenbrengen dan hemzelf, en hij verloor ook nog eens een vrouwenrechtenprijs die hij eerder in ontvangst mocht nemen en zag zelfs zijn podcastpartner vertrekken. Deze escalatie ging echter niet eenzijdig; Baldoni heeft aangekondigd een tegenzaak te starten, waarin hij beweert dat Lively’s team verantwoordelijk was voor de laster, niet andersom. Hij heeft alsnog geen zaak tegen Blake aangekondigd, maar wel de New York Times aangeklaagd voor 250 miljoen dollar voor het verspreiden van desinformatie en laster. De Times had ondermeer geschreven dat Baldoni ongevraagd in de trailer kwam lopen toen Blake Lively haar baby borstvoeding gaf. Wat ze in hun artikel niet hebben gemeld was dat Blake de regisseur had gevraagd via tekstbericht te komen naar haar trailer om de dialogen te repeteren. Als je A zegt en B vergeet te vertellen, dan ben je bezig met een lastercampagne en minder met objectieve en genuanceerde verslaggeving, en daar wringt het schoentje.
Voor zowel Lively als Baldoni is de schade aan hun reputatie onmiskenbaar. Lively probeert haar imago te herstellen na wat zij noemt “slechte pers” tijdens de promotie van It Ends With Us. Haar juridische stappen lijken een strategische zet om de controle over haar publieke verhaal terug te winnen. Tegelijkertijd is Baldoni’s professionele ondergang opvallend: binnen enkele weken heeft hij aanzienlijke steun en samenwerkingen verloren. Zijn beweringen dat Lively’s team bewust negatieve verhalen over hem heeft verspreid, kunnen, indien bewezen, een schokgolf door de industrie sturen. Maar zelfs als hij wint, lijkt zijn carrière onherstelbaar beschadigd (cf de Johnny Depp zaak). “Baldoni staat ook bekend als arrogant, een eigenschap die je waarschijnlijk wel nodig hebt om te overleven in het wespennest dat Hollywood tegenwoordig is. Maar de man zou ook heel onhandig zijn geweest in zijn commentaren, als we de aanklacht mogen geloven.
Hoewel het te vroeg is om definitieve conclusies te trekken, lijkt dit conflict een keerpunt te markeren in de carrières van zowel Lively als Baldoni. Lively, ooit een van de meest geliefde actrices van haar generatie, riskeert dat haar juridische strijd haar werk overschaduwt. Voor Baldoni, wiens regisseurscarrière pas net begon te bloeien, kan dit het einde betekenen voordat hij zijn volledige potentieel heeft bereikt. In een industrie waar reputatie alles is, lijkt er weinig ruimte voor herstel. Terwijl beide partijen hun juridische strategieën uitwerken, blijft één ding duidelijk: deze strijd heeft geen winnaars, alleen verliezers. Hollywood kijkt toe, en de wereld wacht af. Maar één vraag blijft hangen: kunnen Lively en Baldoni ooit nog hun beschadigde imago’s herstellen, of markeert dit het onvermijdelijke einde van twee veelbelovende carrières?
Een producer die de hoofdrol heeft tegenover een regisseur die de tweede hoofdrol heeft, lijkt inderdaad vragen voor wrijvingen op de set.
Wat een raar artikel! Lees anders allemaal eerst eens even de Exhibits A-D in de court documents voor je gekke dingen opschrijft over zielige mannen die last hebben van beschuldigingen. Feit is dat er al tijdens het filmen bewijs is van grensoverschrijdend gedrag (contracten Sony), dat behalve de persoonlijke vrienden van Baldoni de gehele crew, cast en auteur Colleen Baldoni ontvolgden op alles en vermeden als de pest tijdens events en promotie, dat de sms’jes, appjes, mails & contracten met de PR firm met uitgebreide bullet scope of services via gerechtelijk bevel van de toestellen en via telcom providers af zijn gehaald (zijn dus feit) en de podcast COHOST van Baldoni inmiddels ook niks meer met hem te maken wil hebben. Die podcast gaat overigens over hoe je een non toxic man kan zijn ironisch genoeg! Kijk ook even dit en zeg eens eerlijk, lijkt dit je een normale man? https://youtu.be/hVTr5MNa_8Y?si=V7b8aW7GVKxrAr2C
Wat een rare reactie! Een beschuldiging is niet hetzelfde als een bewezen feit. Daar is een rechter en jury voor nodig om de zaak te onderzoeken. Wat mensen op social media schrijven is eigenlijk irrelevant. Dat het niet botert tussen de producer en de regisseur is een feit en gezien ze een romantisch koppel spelen is het misschien ook gemakkelijk om iemand aan te klagen. Zij heeft alle macht, Baldoni niet en hij zal nu juridisch terug slaan. Ik zou zeggen,; neem een glaasje water, ga even bekomen van de stress en wacht het proces af.