Godzilla vs. Kong (2021) *** 4k UHD recensie

Godzilla vs. Kong (2021) is het soort film waarin het verhaal eigenlijk van ondergeschikt belang is op het visuele spektakel. Maar er zijn grenzen aan deze formule en wat mij betreft heb ik er eigenlijk steeds minder belangstelling in. Ik ga deze opgeblazen visuele FX showreels wel bekijken vanuit een gezonde technische interesse, maar narratief of dramatisch hebben deze films niks te bieden. Erger nog, ze vertellen niets nieuws dan datgene wat we al gezien hebben, maar deze keer hebben ze er meer middelen tegenaan gesmeten. De beste monsterfilms blijven voor mij die films waar het monster nauwelijks zichtbaar is (Alien, Monsters, Predator, …). Wanneer je het teveel ziet, verliest het alle mysterie, gruwel en impact.

© Warner Home Video

Korte inhoud: In een nieuwe wereld leven mensen en titanen samen. Maar er is een geheime organisatie die wil dat de titanen oorlog met elkaar voeren, een strijd die al het leven op aarde zou kunnen bedreigen. Ondertussen trekt een vreemde seismische activiteit op Skull Island de aandacht van zowel Godzilla als Kong. Een oorlog lijkt onafwendbaar.

We hebben ondertussen al een aantal Kong en Godzilla films gehad, en ik denk dat er nog meer films zullen volgen zeker als je weet dat deze prent een klein half miljard dollar heeft opgebracht. Anderzijds heeft de film wel 200 miljoen dollar gekost en dus heeft Warner eigenlijk maar een bescheiden winstmarge. Met een dergelijk budget zou zo’n prent toch minstens 600 miljoen dollar moeten ophalen. De beslissing om dit project toe te vertrouwen aan indie-regisseur Adam Wingard (The Guest, You’re Next) was een bizarre keuze. Hij maakt ietwat lichtvoetige horror/thrillers en heeft niet meteen ervaring met dergelijke blockbuster cgi films. Bij het bekijken van de film had ik ook het gevoel dat het effecten-post-productiehuis Weta Digital gewoon de controle had overgenomen op dat vlak. En los van alles leveren die mannen echt wel buitengewoon werk. De aap is niet altijd even overtuigend, maar grotendeels ga je echt wel onder de indruk zijn. Ze hebben ook jarenlange ervaring met het animeren van apen (cf. Dawn / Rise / War for the Planet of the Apes + de Lord of the Rings films en zelfs vorige King Kong films). Wat Wingard vooral naar deze prent heeft gebracht is “het menselijke” element met Millie Bobby Brown, Alexander Skarsgård en Eiza González.

En daar ligt wat mij betreft ook het grootste probleem met deze prent? Scenaristen Eric Pearson en Max Borenstein hebben er een teenage-film van willen maken ipv een rampenfilm en zich nooit echt bekommert om de opbouw van de gruwel wat stond te gebeuren. Het is uiteraard een film die een vervolg is op Godzilla: King of the Monsters (2019), maar dan nog heb je een zekere opbouw nodig van spanning. Hier heb je een plot om twee titanen te laten vechten met elkaar, maar je tast in het duister naar het waarom en het hoe. Om dan uiteindelijk meegesleurd te worden in een fucked-up romance tussen tussen Kong en een puber (Kaylee Hottle). Wat waren ze aan het denken? Wat ze hadden moeten doen is alle comic relief gewoon per direct naar de prullenmand verwezen en gefocust op datgene wat wél van belang was en dat is de Godzilla vs Kong clash! Ik heb veel respect voor het acterend vermogen van Millie Bobby Brown, maar zij werd gewoon gedropt in deze prent om een beetje Stranger Things kruiding aan de film toe te voegen maar ze heeft NUL relevantie binnen deze clash! Deze film had evengoed monsters kunnen zijn die 90 minuten vechten zonder uitleg of context en het zou een prima film geweest zijn, maar dit is als het waren een MMA-gevecht voorschotelen met in de ring een circus-act met vuurwerk en een acrobaat die aan het koorddansen is. Als je een film wil maken over koorddansen of circus-acts, doe dat dan, maar ik wil mijn MMA gevecht zien zoals mij werd beloofd op de affiche!

© Warner Home Video

Het gekke is dat deze prent het voornamelijk moet hebben van de liefde die de kijkers koesteren voor deze twee reuzen, want indien er geen passie is voor Godzilla en/of Kong, dan is deze prent een verspilling van uw kostbare tijd. Er zijn hier meer onsamenhangende plotwendingen dan betekenisvolle menselijke karakters. Waar het allemaal om te doen is zijn drie gevechten, drie grote vechtpartijen en elk van hen is bevredigend (vandaar ook de 3 sterren). Ze voelen echt aan als een super-zwaargewicht titelgevecht, waarbij elke kant alles geeft en nog wat. Het is een epische confrontatie en we eisen het beste van deze clash der titans, en Wingard vindt op zich wel een stijlvolle manier om het bloedbad te demonstreren en te ontwikkelen, zodat de vechtpartijen uniek aanvoelen in plaats van flets. Elk van de drie grote veldslagen vindt plaats op een andere locatie en gebruikt die omgeving in zijn voordeel bij het ontwikkelen van de actiedetails. De eerste aanval is op zee en Kong is geketend aan de kombuis van een oorlogsschip, dus Godzilla kapseist het schip en probeert Kong te verdrinken. Het water is ook thuismatch voor Godzilla, waar Kong gedwongen wordt om van schip naar schip te springen zoals James Bond op de ruggen van krokodillen in Live and Let Die.

De rematch vindt plaats in het centrum van Hong Kong (studio’s moeten denken aan de Aziatische box-office) en biedt de traditionele grootstedelijke ramp die we gewend zijn van rampenfilms, met het terugkerende fenomeen dat alle gebouwen die tot pulp worden geslagen, toevallig ook leeg zijn. Godzilla heeft tevens zijn vuurademhaling een upgrade gegeven en omgetoverd tot een Game of Thrones lichtblauwe laserbeam dat Kong moet vermijden met drastische ontwijkmanoeuvres, en dat terwijl de camera lustig heen en weer filmt. En dan is er de ultieme derde ronde ***spoiler alert*** waarin Kong niet wordt verslaan maar waarbij hij – onder invloed van het advies van een puber – klaarblijkelijk samenvecht met Godzilla om een derde vijand te bestrijden; met name Mechagodzilla. Hoe dat meisje wist dat die nieuwe mechanische Godzilla dan slechter zou zijn dan die Godzilla die Kong wou vermoorden is op geen enkel moment duidelijk, maar soit. *** end spoiler ***. Het zijn 3 gevechten die popcorn-escapisme bieden van de duurste soort en ik heb van die momenten genoten. De roep van een groot deel van de fans om meer Godzilla te zien werd beantwoord (ook al levert zoiets narratief een veel minder aangrijpende film op). Het grootste verschil met de vorige Godzilla films is dat er hier ook minder mist, sneeuw of regen werd gebruikt om het zicht te vertroebelen. Veel van de scenes spelen zich zelf af op klaarlichte dag, zodat we elk liefdevol CGI-detail kunnen opsnuiven van deze bijna 2 uur durende spektakelfilm. Let wel, deze 3 gevechten nemen misschien 15% van de duurtijd in. We moeten doorheen heel wat pulp ploeteren om uiteindelijk beloond te worden met datgene waarvoor we gekomen zijn. Deze film kan je gerust bekijken terwijl je aan het strijken bent en aan de telefoon hangt met een vriend.

Kortom, ikzelf ben geen al te grote fan van deze prent ondanks de ‘fresh rating’ op Rotten Tomatoes. Maar er zullen hiervoor wel fans zijn. En het is zeker wel een sequel die ik zou aanraden om op 4k UHD te zien. De details van sommige cgi-scènes zijn echt wel verbluffend. Op de schijf vinden jullie tevens ook de audio-commentaar van de regisseur op de film, alsook heel wat making of filmpjes. De film is beschikbaar sinds 15 september 2021 op 4K UHD Blu-ray, Blu-ray & DVD.